Το Ισραήλ έχει υποτιμήσει την Ευρώπη και θα το πληρώσει

Ισπανία, Νορβηγία και Ιρλανδία έχουν με κάθε τυπικότητα αλλά και επισημότητα καταθέσει τα επίσημα έγγραφα προκειμένου να αναγνωρίσουν την Παλαιστίνη ως κρατική οντότητα. Η κίνηση αυτή μπορεί να είχε ανακοινωθεί εδώ και μία εβδομάδα αλλά η επισημοποίησή της δεν μπορεί να υποβαθμιστεί και κυρίως θα είναι λάθος, ένα ακόμη από την Κυβέρνηση του Ισραήλ, εάν και πάλι επιλέξει να αντεπιτεθεί με κορώνες κατά της Ευρώπης. Είναι δεδομένο πως στη λίστα με τις χώρες που αναγνωρίζουν την Παλαιστίνη δεν υπάρχει κάποιο πολύ «βαρύ» όνομα όπως η Γαλλία ή η Γερμανία αλλά η Ισπανία κάθε άλλο από μικρό μέγεθος είναι… Η κίνηση από την πλευρά των τριών χωρών δεν έχει πλέον μόνο «συμβολική» υπόσταση καθώς μία τέτοια επίσημη αναγνώριση είναι αδύνατο να μην φέρει εξελίξεις αρχικά εντός της Ευρώπης των 27 και στη συνέχεια προς τρίτους στους οποίους η Ένωση έχει επιρροή.

Βαριές οι συνέπειες

Το Ισραήλ επιμένει να υποτιμά την κίνηση και να την αποδίδει σε μία πληθώρα ανυπόστατων τις περισσότερες φορές κατηγοριών. Η Ισπανία του 2024 δεν είναι αντισημιτική χώρα και κάθε σύγκριση με το 1000 μ.Χ και την βασιλεία της Ισαβέλλας που συνδυάστηκε με τους μαζικούς διωγμούς Εβραίων από την Ιβηρική και την παράλληλη ίδρυση της Ιεράς Εξέτασης ελάχιστη επαφή έχουν με την πραγματικότητα. Ναι ο Σάντσεθ και οι δύο εταίροι του έχουν πολιτικά κίνητρα πίσω από την κίνηση καθώς όλοι τους είναι σοσιαλιστές και οι ευρωεκλογές είναι μπροστά αλλά αυτό καμία επίσης σχέση δεν έχει με τα τετελεσμένα που παράγει η κίνηση αναγνώρισης.

Είναι δεδομένο και αυτό θα πρέπει κάποια στιγμή να προβληματίσει το Ισραήλ πως ο Σάντσεθ άνοιξε μία πόρτα που θα έχει βαρύτερες συνέπειες για το Τελ Αβίβ από τις αμερικανικές. Η απόσταση στα πράγματα όπως και στην διπλωματία σε βάθος χρόνου παίζει ρόλο και η Ευρώπη είναι δεδομένο πως έχει ανοίξει την αγκαλιά της εδώ και δεκαετίες στο Ισραήλ… Είναι αυτή η «αγκαλιά» στην οποία περιλαμβάνονται και πολύ σημαντικά συμβόλαια και εμπορικές συμφωνίες που διακυβεύονται σήμερα εάν ο Μπέντζαμιν Νετανιάχου συνεχίσει να υποβαθμίζει για μικροπολιτικούς κυρίως σκοπούς τα όσα διαδραματίζονται.

Ο κρίκος που σήμερα λείπει από την αλυσίδα Ισπανία-Ιρλανδία και Νορβηγίας είναι η Γαλλία καθώς η Γερμανία του Σολτς είναι δεδομένα μία χώρα διστακτική στην επιβολή κυρώσεων… Ο Μακρόν δεν είναι αρνητικός στην αναγνώριση Παλαιστινιακού κράτους αλλά και ο ίδιος σήμερα δεν θα το κάνει καθώς θέλει να διαχειριστεί την κατάσταση με τον Νετανιάχου αρχικά σε διμερές επίπεδο… Ναι είναι δεδομένο πως και ο Γάλλος Πρόεδρος θα επιλέξει να χρησιμοποιήσει το συγκεκριμένο «χαρτί» για να αποκομίσει οφέλη σε πολιτικό ή και σε προσωπικό επίπεδο αλλά θα πρέπει ο Νετανιάχου να θεωρεί δεδομένο πως εάν η Γαλλία αποφασίσει να τραβήξει το σχοινί τότε δεν είναι καθόλου απίθανο η Ανατολική Μεσόγειος να είναι «αφιλόξενη» για πρώτη φορά εδώ και 75 χρόνια…

«Παραφωνίες»

Στον αντίποδα θα πρέπει να επισημανθεί πως και η ισπανική κίνηση έχει διάφορες, μικρές αλλά και μεγαλύτερες «παραφωνίες». Η Μαδρίτη και συγκεκριμένα ο ισπανός Πρωθυπουργός δεν είναι η πρώτη φορά που εκφράζεται ανοιχτά κατά του Ισραήλ. Ο Σάνσεθ είναι ο μοναδικός ευρωπαίος πολιτικός που βρέθηκε στις αρχές της κρίσης λίγες ημέρες μετά την εισβολή της Χαμάς στα ισραηλινά εδάφη στην Αίγυπτο και μαζί με τον Πρόεδρο Σίσι έδωσε συνέντευξη τύπου μπροστά στο πέρασμα της Ράφα… Διπλωματικές πηγές από το Τελ Αβίβ τότε άφηναν εντονότατες αιχμές για την κίνηση υπονοώντας πως ο Πρωθυπουργός της Ισπανίας αφού έκλεισε συμφωνία πετρελαίου με την Αίγυπτο στο Κάιρο στη συνέχεια εμφανίστηκε ως υπερασπιστής των παλαιστινίων μιλώντας για Ειρήνη. Το Τελ Αβίβ έχει επίσης δίκιο να υπογραμμίζει πως τη Μαδρίτη με κάθε ευκαιρία πως ελάχιστες φορές έχει καταδικάσει ανοιχτά τη Χαμάς για το αιματοκύλισμα και το «Μαύρο Σάββατο» και ακόμη λιγότερες την έχει χαρακτηρίσει τρομοκρατική οργάνωση.

Σήμερα πάντως δεν είναι ο Σάνσεθ αυτός που πλήττεται και βρίσκεται με την πλάτη στον τοίχο αλλά το Τελ Αβίβ και ο Νετανιάχου που εάν δεν αντιληφθεί άμεσα τον κίνδυνο τότε ο αποκλεισμός δεν είναι απίθανο να είναι μία πραγματικότητα για την χώρα του σε ελάχιστους μήνες από σήμερα.