Μέση Ανατολή: Η απουσία ρεαλισμού από Ισραήλ και Χαμάς είναι ο μεγαλύτερος κίνδυνος
Ισραήλ και Χαμάς βρέθηκαν εντός της εβδομάδας στην ίδια πρόταση με κοινές κατηγορίες από το ICC αλλά στο μείζον ζήτημα της αποκλιμάκωσης της κατάστασης φαίνεται πως καμία από τις δύο πλευρές δεν έχει πρόταση εξόδου.
Μπορεί η κίνηση του Ανώτατου Ποινικού Δικαστηρίου να ζητήσει την έκδοση ενταλμάτων σύλληψης τόσο για τον Πρωθυπουργό και τον Υπουργό Άμυνας του Ισραήλ όσο και για την τριανδρία της Χαμάς, να έφερε ένα τεράστιο κύμα αντιδράσεων ειδικά από την ισραηλινή πλευρά αλλά το μείζον πρόβλημα και η πληγή παραμένουν ανοιχτά και εκατοντάδες άμαχοι εξακολουθούν να χάνουν καθημερινά τη ζωή τους εντός του Παλαιστινιακού θύλακα.
Το Ισραήλ το οποίο επιχειρεί εντός της Λωρίδας εδώ και σχεδόν οκτώ μήνες εξακολουθεί να κωφεύει απέναντι σε εκκλήσεις αλλά και διαβήματα από συμμάχους και εχθρούς για κατάπαυση του πυρός. Το πρόβλημα με τους αμάχους εντείνεται καθώς η Κυβέρνηση της χώρας επιμένει να αμφιταλαντεύεται ανάμεσα στο «ελάχιστο» επιτρεπτό εισόδου ανθρωπιστικής βοήθειας και στο ακραίο «αφήγημα» των εταίρων του Νετανιάχου που ζητούν ξεκάθαρα να μην περάσει ούτε «σπυρί» από στάρι σε μία περιοχή στην οποία ο λιμός δεν είναι σχήμα λόγου αλλά ζοφερή πραγματικότητα.
Σε πολιτικό και διπλωματικό επίπεδο το Ισραήλ δέχεται εδώ και μήνες πολύ σκληρή κριτική αλλά και πιέσεις προκειμένου η κρίση που ξεκίνησε με το αιματοκύλισμα της 7ης Οκτωβρίου να περάσει στην φάση της ύφεσης και της διπλωματικής επεξεργασίας χωρίς και εδώ να υπάρχει τίποτε το απτό. Οι πιο έντονες και ουσιαστικές πιέσεις για την Κυβέρνηση Νετανιάχου πάντως προέρχονται από το εσωτερικό της χώρας του. Οι γονείς των απαχθέντων προχωρούν καθημερινά ένα βήμα παραπάνω πιέζοντας χωρίς σταματημό των Πρωθυπουργό της χώρας. Η δημοσίευση από την πλευρά τους βίντεο με τα παιδιά τους να είναι στα χέρια της Χαμάς και το υλικό να μην έχει δοθεί από τη Χαμάς στη δημοσιότητα δημιουργεί εύλογα ερωτηματικά αλλά είναι ξεκάθαρο πως πλέον όλα τα όπλα από την πλευρά της κοινωνίας έχουν βγει και χρησιμοποιούνται ενάντια στον Νετανιάχου.
Στον αντίποδα η Χαμάς πιέζεται ελάχιστα καθώς αυτοί που μπορούν να την πιέσουν σφαγιάζονται ή λιμοκτονούν πληρώνοντας την τρομοκρατική μανία των ανδρών της το Μαύρο Σάββατο στα ισραηλινά εδάφη…
Καμία από τις δύο πλευρές δεν εμφανίζει κάποιο σχέδιο σήμερα για την επόμενη ημέρα. Οι τρίτοι, ακόμη και οι ισχυροί διπλωματικοί εταίροι δεν έχουν καν τη δυνατότητα να προσεγγίσουν την κατάσταση καθώς κανένα από τα δύο μέρη δεν έχει την διάθεση να καθίσει ρεαλιστικά στο τραπέζι της διπλωματίας. Το μόνο απτό αποτέλεσμα που υπάρχει σήμερα είναι η αδιαλλαξία… Οι ΗΠΑ είναι σχεδόν απίθανο να μεταπείσουν το Νετανιάχου καθώς είναι σαφές πως δεν τον εμπιστεύονται και ο ίδιος δεν ακολουθεί καμία από τις παραινέσεις – προτάσεις τους ανεξάρτητα από τι διακυβεύεται…
Ακόμη ένα γεγονός σήμερα με την κρίση να είναι πιο «καυτή» από ποτέ σε όλα τα επίπεδα είναι τα σενάρια… Υπάρχουν άλλοτε τέσσερα και άλλοτε χίλια και αυτό που στο τέλος οποιασδήποτε ανάλυσης δεν υπάρχει είναι ρεαλισμός. Το «σχέδιο των δύο κρατών», «ξεφυτρώνει» σε κάθε δυτικό στόμα χωρίς κανένας να ελέγχει την πραγματικότητα και το κυριότερο χωρίς να έχει τον τρόπο και την μέθοδο με την οποία κάτι τέτοιο θα εφαρμοστεί. Η απουσία ρεαλισμού ίσως μετά τις βόμβες και τον λιμό να είναι σήμερα ο μεγαλύτερος κίνδυνος για την περιοχή και αυτό δεν είναι ευθύνη μόνο του Νετανιάχου και της Χαμάς αλλά ολόκληρου του πλανήτη.