Πέθανε σε ηλικία 77 ετών ο Αμερικανός συγγραφέας Πολ Όστερ

Η υγεία του 77χρονου συγγραφέα της περίφημης «Τριλογίας της Νέας Υόρκης» παρουσίασε επιπλοκές, λόγω του καρκίνου του πνεύμονα, από τον οποίο έπασχε, όπως δήλωσε στον Guardian η συνάδελφός του, Τζάκι Λίντεν.

• Πολ Όστερ: Ο διάσημος συγγραφέας πάσχει από καρκίνο – Η συγκινητική ανάρτηση της συζύγου του

Η στιγμή που αποφάσισε να γίνει συγγραφέας

Ο συγγραφέας γεννήθηκε στο Νιούαρκ του Νιου Τζέρσεϊ το 1947. Η συγγραφική του ζωή, όπως είχε αφηγηθεί ο ίδιος ξεκίνησε σε ηλικία οκτώ ετών, όταν έχασε την ευκαιρία να πάρει ένα αυτόγραφο από τον παίκτη του μπέιζμπολ, Γουίλι Μέις, επειδή ούτε ο ίδιος ούτε οι γονείς του είχαν ένα μολύβι στο παιχνίδι. Από τότε έπαιρνε ένα μολύβι παντού.

«Αν υπάρχει ένα μολύβι στην τσέπη σας, υπάρχει μεγάλη πιθανότητα μια μέρα να μπείτε στον πειρασμό να αρχίσετε να το χρησιμοποιείτε», είχε γράψει σε ένα δοκίμιο το 1995.

• Ο Paul Auster ανατρέπει την αστυνομική λογοτεχνία στο «The New York Trilogy»

Ο Όστερ σπούδασε στο Πανεπιστήμιο Κολούμπια πριν μετακομίσει στο Παρίσι στις αρχές της δεκαετίας του 1970, όπου εργάστηκε σε διάφορες δουλειές, συμπεριλαμβανομένης της μετάφρασης, και έζησε με τη φίλη του, τη συγγραφέα Λίντια Ντέιβις, την οποία είχε γνωρίσει όταν ήταν Κολλέγιο. Το 1974 επέστρεψαν στις ΗΠΑ και παντρεύτηκαν. Το 1977, το ζευγάρι απέκτησε έναν γιο, τον Ντάνιελ, αλλά χώρισε λίγο αργότερα.

Μια ιδιόρρυθμα αινιγματική μυθοπλασία

Ο Όστερ έγινε γνωστός για την «ιδιόρρυθμα αινιγματική μεταμοντερνιστική μυθοπλασία του, με το θεμέλιο της πλοκής αλλάζει συνεχώς», έγραψε η μυθιστοριογράφος Τζόις Κάρολ Ότς το 2010, μιλώντας για εκείνων.

Οι ιστορίες του συχνά παίζουν με θέματα σύμπτωσης, τύχης και μοίρας. Πολλοί από τους πρωταγωνιστές του είναι οι ίδιοι συγγραφείς και το έργο του είναι αυτοαναφορικό, με χαρακτήρες από πρώιμα μυθιστορήματα να εμφανίζονται ξανά σε μεταγενέστερα.

Ανάμεσα στα πιο γνωστά μυθιστορήματά του είναι «Η Τριλογία της Νέας Υόρκης» (1987), «Το Παλάτι του Φεγγαριού» (1989), «Ο Ίλιγγος» (1994), «Το Βιβλίο των Ψευδαισθήσεων» (2002), «Αόρατος» (2009) και το «4 3 2 1» (2017). Ήταν επίσης ποιητής, δοκιμιογράφος, μεταφραστής, σεναριογράφος και σκηνοθέτης.