Μελέτη: Αυξάνει τον κίνδυνο της άνοιας η υψηλή αρτηριακή πίεση

Σύμφωνα με τους ερευνητές της μελέτης αυτής οι μεσήλικες με υψηλή αρτηριακή πίεση οι οποίοι παγκοσμίως ξεπερνούν τα 1.28 δισεκατομμύρια άτομα, διατρέχουν μεγαλύτερο κίνδυνο εμφάνισης άνοιας μεταξύ 30 και 79 ετών.

Παρότι η αρτηριακή πίεση εμφανίζεται συνήθως σε άτομα ηλικίας 60 ετών και άνω, πρόσφατες μελέτες δείχνουν ότι τα ποσοστά υπέρτασης σε νεότερους ενήλικες ηλικίας 20 έως 44 ετών αυξάνονται. Τα άτομα με υψηλή αρτηριακή πίεση διατρέχουν αυξημένο κίνδυνο για πολλές ιατρικές καταστάσεις, όπως εγκεφαλικό επεισόδιο, καρδιακή προσβολή, καρδιακή ανεπάρκεια, προβλήματα με τα νεφρά και τα μάτια και άνοια.

Η νέα μελέτη που δημοσιεύθηκε πρόσφατα στο περιοδικό «Hypertension Research» και την επικαλείται το https://www.medicalnewstoday.com/ διαπίστωσε ότι η υψηλή αρτηριακή πίεση μπορεί επίσης να αυξήσει τον κίνδυνο εμφάνισης άνοιας στους μεσήλικες. Οι ερευνητές ανέλυσαν τα ιατρικά δεδομένα 1.279 ατόμων 21 έως 95 ετών που είχαν διαγνωστεί με υπέρταση. Όλα τα δεδομένα ελήφθησαν από τη Μελέτη Καρδιάς-Εγκέφαλου, συμπεριλαμβανομένων των πληροφοριών για την αρτηριακή πίεση και τη γνωστική εξασθένηση.

Στη συνέχεια, οι επιστήμονες υπολόγισαν τη βαθμολογία κινδύνου άνοιας CAIDE (Παράγοντες Καρδιαγγειακού Κινδύνου, Γήρανση και Επίπτωση Άνοιας) για τον κάθε συμμετέχοντα. Οι ερευνητές έλαβαν υπόψη την αρτηριακή πίεση, τα επίπεδα χοληστερόλης, την παχυσαρκία, τη φυσική δραστηριότητα, την ηλικία και το μορφωτικό επίπεδο των συμμετεχόντων. Η ανάλυσή τους έδειξε ότι το 28% των ατόμων ηλικίας 47-53 ετών διέτρεχαν αυξημένο κίνδυνο άνοιας.

«Στη μέση ηλικία οι παράγοντες κινδύνου έχουν τον μεγαλύτερο αντίκτυπο», εξήγησε ο Αγκούστο Βικάριο, καρδιολόγος και επικεφαλής της μονάδας καρδιάς και εγκεφάλου στο Τμήμα Κλινικής Καρδιολογίας στο Καρδιαγγειακό Ινστιτούτο στο Μπουένος Άιρες, και επικεφαλής συγγραφέας της μελέτης.

«Η υπέρταση στη μέση ηλικία αυξάνει τον κίνδυνο εμφάνισης άνοιας αργότερα στη ζωή, αλλά επειδή η υπέρταση ξεκινά αργότερα, αυτός ο κίνδυνος μειώνεται. Αυτό συμβαίνει επειδή η αγγειακή νόσος του εγκεφάλου καθυστερεί να αναπτυχθεί και απαιτεί περισσότερα από 10 ή 15 χρόνια για να εκφραστεί κλινικά ως γνωστική νόσος» πρόσθεσε.

Οι επιστήμονες διαπίστωσαν επίσης ότι περίπου το 40% όλων των συμμετεχόντων, ανεξαρτήτως ηλικίας, διέτρεχαν αυξημένο κίνδυνο εμφάνισης άνοιας.

«Η μόνη παρέμβαση που έχει αποδειχθεί ότι σταματά ή επιβραδύνει την εξέλιξη των αγγειακών βλαβών του εγκεφάλου σε υπερτασικούς ασθενείς, είναι ο έλεγχος της υπέρτασης με φάρμακα και άλλες θεραπείες. Ωστόσο, δεν αποτελεί έκπληξη το γεγονός ότι το 40% των ασθενών διατρέχουν αυξημένο κίνδυνο να εμφανίσουν άνοια, δεδομένου ότι το 70% των υπερτασικών ασθενών δεν ελέγχει την αρτηριακή τους πίεση ή δεν γνωρίζουν καν ότι έχουν την ασθένεια, με αποτέλεσμα να μην λαμβάνουν καμία θεραπεία», είπε ο Βικάριο.

«Οι γιατροί πρέπει να συμπεριλάβουν τον εγκέφαλο στην κλινική αξιολόγηση των υπερτασικών ασθενών τους προκειμένου να διαστρωματώσουν επαρκώς τον καρδιοαγγειακό και εγκεφαλοαγγειακό κίνδυνο. Ένας απλός και πρακτικός τρόπος είναι η γνωστική αξιολόγηση με τη χρήση νευροψυχολογικών τεστ», πρόσθεσε ο επιστήμονας.

Ο Βικάριο σημείωσε επίσης ότι θα πρέπει να δοθεί έμφαση στην έγκαιρη ανίχνευση της υπέρτασης, στον επαρκή έλεγχο της με αντιυπερτασικά φάρμακα και στη βελτίωση της θεραπείας της.

Γιατί η υπέρταση συνδέεται με την άνοια;

Αν και η υπέρταση είναι ένας γνωστός παράγοντας κινδύνου για άνοια, αυτή η σχέση απαιτεί περαιτέρω μελέτη, σύμφωνα με τον ερευνητή.

«Ο εγκέφαλος είναι ένα από τα τρία όργανα-στόχους της υπέρτασης, [μαζί με] τα νεφρά και την καρδιά. Ωστόσο, η αξιολόγησή του συχνά παραβλέπεται», εξήγησε.

«Οι έρευνές μας έδειξαν ότι το 30% των υπερτασικών ασθενών έχουν εγκεφαλική αλλά όχι νεφρική ή καρδιακή βλάβη. Για αυτό ο εγκέφαλος των υπερτασικών ασθενών κινδυνεύει. Επειδή η άνοια είναι μια ανίατη αλλά αποτρέψιμη ασθένεια με εκθετική ανάπτυξη, η αγγειακή νόσος είναι ο κύριος παράγοντας σε περισσότερο από το 90% των περιπτώσεων άνοιας, συμπεριλαμβανομένης της νόσου του Αλτσχάιμερ. Η υπέρταση είναι ο κύριος τροποποιήσιμος παράγοντας αγγειακού κινδύνου για την ανάπτυξη άνοιας», κατέληξε ο επιστήμονας.