ΚΟΣΜΟΣ

Οι τρόποι με τους οποίους το Ιράν μπορεί να επιτεθεί στο Ισραήλ - Πώς θα αντιδράσουν οι ΗΠΑ

Πύραυλοι ιρανικής κατασκευής εκτίθενται μπροστά από το μνημείο της Ελευθερίας (Azadi) κατά τη διάρκεια της παρέλασης για την ισλαμική επανάσταση της Τεχεράνης του 1979, στις 11 Φεβρουαρίου 2024. AP Photo/Vahid Salemi

Η ανησυχία για την απάντηση του Ιράν προς το Ισραήλ ως αντίποινα για το χτύπημα στη Δαμασκό στις αρχές Απριλίου έχουν βάλει σε κόκκινο συναγερμό στρατό και διπλωματία σε παγκόσμιο επίπεδο.

Όταν στις αρχές Απριλίου ισραηλινά μαχητικά χτυπούσαν στην πρωτεύουσα της Συρίας κτήριο της πρεσβείας του Ιράν, οι δυτικοί αναλυτές έκαναν λόγο για βέβαια απάντηση της Τεχεράνης χωρίς ακόμη να έχει αποσαφηνιστεί ποιοι ήταν οι στόχοι του Ισραήλ.

Μετά την αποκάλυψη και την επιβεβαίωση από την πλευρά του Ιράν πως δύο από τους σημαντικότερους στρατηγούς του σκοτώθηκαν στο χτύπημα του Τελ Αβίβ η βεβαιότητα μετατράπηκε σε διάχυτη ανησυχία που έφερε μέχρι και άδεια ράφια στα ισραηλινά σουπερμάρκετ και έντονη κινητικότητα από τις ΗΠΑ τόσο σε διπλωματικό όσο και σε στρατιωτικό επίπεδο.

Το Ιράν με βάση τα όσα διαρρέονται εδώ και περίπου 48 ώρες από ανώτατες πηγές μυστικών υπηρεσιών με γνώση των κινήσεων της Τεχεράνης έχει την δυνατότητα σε αντίθεση με όσους μιλούν με ευκολία για «υπερτιμημένο» αντίπαλο να χτυπήσει το Ισραήλ και μάλιστα με τουλάχιστον 10 διαφορετικούς τρόπους.

Είναι ξεκάθαρο πως η Τεχεράνη με το τέλος του Ραμαζανιού επιδιώκει ξεκάθαρα να αποκομίσει όσο το δυνατόν περισσότερα από την συγκεκριμένη κατάσταση είτε σε επικοινωνιακό είτε σε στρατηγικό επίπεδο κι αυτό θα το καταφέρει μόνο εάν τελικά υλοποιήσει τις απειλές που εκτοξεύονται εδώ και δέκα ημέρες από το στόμα στρατιωτικών, θρησκευτικών και λιγότερο πολιτικών παραγόντων της χώρας. Το Ιράν γνωρίζει επίσης πολύ καλά πως η κίνησή του θα πρέπει να είναι εξαιρετικά οργανωμένη καθώς θα έχει και αντίποινα είτε από το Ισραήλ, είτε από τις ΗΠΑ είτε και από τους δύο μαζί και είναι δεδομένο πως η Τεχεράνη σε αντίθεση με τους μικρότερους και εξαρτημένους από την ίδια συμμάχους της στη Μέση Ανατολή έχει κριτήριο ανάγνωσης της κατάστασης και υπολογισμού των συνεπειών και του κόστους.

Με ποιος τρόπους μπορεί να χτυπήσει το Ισραήλ το Ιράν;

  • Μέσω βαλλιστικών πυραύλων από τα δικά του εδάφη: Το Ιράν διαθέτει στο οπλοστάσιό του σημαντικό - και το κυριότερο - άγνωστο αριθμό βαλλιστικών πυραύλων τους οποίους το τελευταίο διάστημα και έχει μεταφέρει σε σημεία εκτόξευσης και έχει προβάλλει προς τα έξω με προπαγανδιστικά κυρίως βίντεο από παλαιότερες ασκήσεις. Θα πρέπει να θεωρείται δεδομένο πως η Τεχεράνη διαθέτει όπλα με το απαραίτητο βεληνεκές που μπορούν να επιχειρήσουν να πλήξουν στόχους εντός του Ισραήλ το ζήτημα είναι εάν θέλει να το κάνει ανοιχτά διακινδυνεύοντας κήρυξη πολέμου από το Ισραήλ ή χτυπήματα από τις ΗΠΑ.
  • Μέσω drones από τα εδάφη του: Τα Σαχέντ είναι τα ιρανικά drones τα οποία χρησιμοποιεί τους τελευταίους τουλάχιστον 10 μήνες μαζικά η Μόσχα στα πεδία της Ουκρανίας. Με βάση τα στοιχεία που έχει συλλέξει η Τεχεράνη η απόδοσή τους είναι πολύ καλύτερη του αναμενόμενου αναφορικά με την ζημιά που προκαλούν αλλά και την ευκολία στον χειρισμό τους. Το μεγαλύτερό τους πλεονέκτημα είναι ότι πέρα από ανθεκτικά είναι και από τα πλέον οικονομικά στην κατασκευή. Δυτικοί αναλυτές σημειώνουν πως τα ιρανικά drones σήμερα ίσως να είναι τα πιο «value for money» οπλικά συστήματα στην αγορά. Εάν το Ιράν χτυπήσει στόχους από τα εδάφη του με drone είναι ξεκάθαρο πως θα πρόκειται για κίνηση που θα έχει ως στόχο περιφερειακή υποδομή του Ισραήλ καθώς τα ιρανικά drones πολύ δύσκολα θα φτάσουν αλώβητα στην ισραηλινή ενδοχώρα και ακόμη πιο δύσκολα θα ξεφύγουν από το Iron Dome.
  • Με βαλλιστικούς πυραύλους και drones από το Ιράκ: Το Ιράν εκτός από τα δικά του εδάφη έχει τη δυνατότητα τα τελευταία τουλάχιστον πέντε χρόνια να αξιοποιεί και τα εδάφη αλλά και τις υποδομές του γειτονικού Ιράκ. Αυτό είναι ξεκάθαρο πως δεν γίνεται βάσει συνεργασίας των δύο χωρών και το σημαντικότερο όχι επίσημης. Μέσα από την επιλογή του Ιράκ η Τεχεράνη κερδίζει το πλεονέκτημα ότι μειώνει την απόσταση από το Ισραήλ και πολλαπλασιάζει τις πιθανότητες να πλήξει σημαντικότερο στόχο. Την ίδια στιγμή αποκτά ένα «άτυπο» άλλοθι πως η κίνηση δεν προέρχεται από τα εδάφη του και μοιραία δεν έχει ούτε την ευθύνη ούτε και την κυριότητα του χτυπήματος. Ακόμη ένα πλεονέκτημα αυτής της επιλογής είναι πως στο πρόσφατο παρελθόν έχει δοκιμαστεί αρκετά με σχετικά μεγάλη για το Ιράν επιτυχία. Θα πρέπει να θεωρείται δεδομένο πως οι ΗΠΑ σε αυτή την περίπτωση θα εμπλακούν μέσα από τις κοντινές τους βάσεις ειδικά εάν το Ιράν στρέψει κάποια από τα πυρά του κατά των Αμερικανών. Η κλιμάκωση θα είναι γρήγορη αλλά μέσα από αυτή την επιλογή δεν αναμένεται εκτράχυνση και γενικευμένη σύρραξη.
  • Χτύπημα μέσω τρίτων και είσοδος στον πόλεμο κι άλλου πόλου: Το Ιράν είναι σε θέση ιδανική σήμερα προκειμένου εάν το θελήσει και κυρίως εάν το έχει οργανώσει όπως διατυμπανίζει σε άρτιο βαθμό να βάλει ακόμη πιο δύσκολα για το Ισραήλ και τις ΗΠΑ στο μέτωπο που είναι ανοιχτό εδώ και έξι μήνες στο νότο με τη Χαμάς και στον Βορά με τη Χεζμπολά. Η Τεχεράνη έχει και το κανάλι και τον τρόπο να διοχετεύσει προηγμένα οπλικά συστήματα στον Λίβανο και να δώσει ότι είναι αναγκαίο προκειμένου η τζιχαντσιτική οργάνωση του Λιβάνου να μπει για τα καλά στη σύρραξη με το Ισραήλ. Σε αυτό το ενδεχόμενο οι ισραηλινές απώλειες θα αυξηθούν κατακόρυφα καθώς η Χεζμπολά είναι ουσιαστικά τακτικός στρατός με πολύ καλύτερα οπλικά συστήματα από τη Χαμάς αλλά και η ένταση στην περιοχή θα χτυπήσει το απόλυτο κόκκινο μετά τον πόλεμο του Γιομ Κιπούρ στις αρχές τις δεκαετίας του 70. Σε αυτή την περίπτωση οι ΗΠΑ είναι υποχρεωμένες να εμπλακούν όπως έχουν επίσημα διακηρύξει από την αρχή της νέας έντασης. Ο Τζο Μπάιντεν έχει ξεκαθαρίσει πως δεν αφήσει τη Χεζμπολά και κανένα από τους ορκισμένους εχθρούς του Ισραήλ να εκμεταλλευτεί την κατάσταση. Τα αμερικανικά όπλα θα κάνουν σίγουρα ζημιά στον Λίβανο αλλά ο στόχος του Ιράν θα έχει επιτευχθεί και ρτο μέτωπο θα έχει διαιρεθεί στα δύο. Το Ισραήλ επίσης είναι ξεκάθαρο πως στα βόρεια σύνορά του διαθέτει πολύ περισσότερες αριθμητικά δυνάμεις από τον περασμένο Οκτώβριο και τη γενική επιστράτευση που έχει κηρυχθεί. Σε αυτή την περίπτωση επίσης η επίσημη και εκλεγμένη Κυβέρνηση του Λιβάνου θα πρέπει ανοιχτά να πάρει θέση στο ζήτημα και αυτό ίσως οδηγήσει σε καταστάσεις που η περιοχή είχε ξαναζήσει στις αρχές του 1980 όταν ο ισραηλινός στρατός έφτασε μέχρι τη Βηρυτό.

Η αντίδραση των ΗΠΑ

Με όποιον τρόπο κι αν επιλέξει τελικά η Τεχεράνη να απαντήσει οι ΗΠΑ έχουν ξεκαθαρίσει πως δεν θα μείνουν με τα χέρια σταυρωμένα παρά το χάσμα που υπάρχει με τον Νετανιάχου. Η Τεχεράνη είναι επίσης δεδομένο πως δεν μπορεί να μείνει θεατής σε αυτή την κατάσταση καθώς δεν διακυβεύεται μόνο η εικόνα της αλλά και πολύ ουσιαστικότερα δεδομένα. Το μείζον στην κατάσταση είναι να μην επεκταθεί η κρίση και σε περιοχές όπου θα είναι αδύνατο να περιοριστεί με διπλωματικές μεθόδους.

ΔΗΜΟΦΙΛΗ

× Αυτός ο ιστότοπος χρησιμοποιεί cookies. Με τη χρήση αυτού του ιστότοπου, αποδέχεστε τους Όρους Χρήσης