Το εξαφανισμένο είδος αλεπούς που είχε τη θέση του σκύλου πριν από 1.500 χρόνια

Αρχαιολογικά στοιχεία δείχνουν ότι οι κοινωνίες στη Νότια Αμερική σέβονταν τις αλεπούδες σε τέτοιο βαθμό, που τις έθαβαν δίπλα στους νεκρούς ιδιοκτήτες τους.

Όπως αναφέρει το BBC News, οι επιστήμονες εξεπλάγησαν όταν βρήκαν μια αλεπού θαμμένη σε έναν ανθρώπινο τάφο που χρονολογείται πριν από 1.500 χρόνια, στην Παταγονία της Αργεντινής. Ως την πιο πιθανή εξήγηση θεωρούν ότι η αλεπού ήταν ένας πολύτιμος σύντροφος ή κατοικίδιο ζώο. Η σχετική μελέτη δημοσιεύθηκε στο περιοδικό RoyalSociety Open Science.

Η ανάλυση του DNA δείχνει ότι το ζώο δειπνούσε μαζί με τους κυνηγούς-συλλέκτες και ήταν μέλος του καταυλισμού τους. Μια αλεπού του ίδιου είδους βρέθηκε σε έναν πολύ παλαιότερο τάφο σε άλλο μέρος της Αργεντινής πριν από σχεδόν μια δεκαετία. Μπορεί επίσης να ήταν κατοικίδιο ζώο, αλλά η διατροφή της δεν αναλύθηκε.

«Είναι ένα πολύ σπάνιο εύρημα η ύπαρξη αυτής της αλεπούς που φαίνεται να είχε τόσο στενό δεσμό με άτομα από την κοινωνία των κυνηγών-συλλεκτών», δήλωσε η Δρ. Οφελί Λεμπρασέρ του Πανεπιστημίου της Οξφόρδης. «Νομίζω ότι ήταν κάτι περισσότερο από απλά συμβολικό – πραγματικά πιστεύω ότι την έθαψαν για συντροφιά».

Εξαφανίστηκε πριν από 500 χρόνια

Η αλεπού, η οποία φέρει την επιστημονική ονομασία Dusicyon avus, ήταν μεσαίου μεγέθους και ζύγιζε 10-15 κιλά. Εξαφανίστηκε πριν από περίπου 500 χρόνια, μερικές εκατοντάδες χρόνια μετά την άφιξη των οικόσιτων σκύλων στην Παταγονία. Βρέθηκε στον τόπο ταφής Κανιάντα Σέκα στην Αργεντινή, ο οποίος στο μακρινό παρελθόν κατοικούνταν από ομάδες κυνηγών-συλλεκτών.

Δόντια άγριων αλεπούδων έχουν βρεθεί σε αρχαίους χώρους ταφής ανθρώπων σε όλη την Αργεντινή και το Περού, γεγονός που υποδηλώνει ότι το ζώο είχε συμβολική σημασία. Όμως η ανακάλυψη ενός σχεδόν πλήρους σκελετού αλεπούς σε ανθρώπινο τάφο είναι εξαιρετικά σπάνια στα παγκόσμια αρχαιολογικά αρχεία.