Η κρίσιμη ώρα για τον Ζελένσκι έχει φτάσει: Οι πιέσεις της Δύσης και η μάχη με τον χρόνο
Ο Ουκρανός Πρόεδρος Βολοντίμιρ Ζελένσκι τόνισε πως μόλις το 30% των όπλων και των πολεμοφοδίων για τα οποία έχει δεσμευθεί πως θα στείλει η Δύση, έχουν φτάσει σήμερα στα χέρια των μαχητών του Κιέβου.
Τα μέτωπα στην Ουκρανία έρχονται ξανά στο ειδησεογραφικό προσκήνιο για την Δύση με αφορμή τα δύο χρόνια από την έναρξη της ρωσικής εισβολής και βρίσκουν το Κίεβο σε μία κρίσιμη για την εξέλιξη του πολέμου καμπή.
Σήμερα μπορεί οι ρωσικές δυνάμεις να μην βρίσκονται στα πέντε χιλιόμετρα από το ιστορικό κέντρο του Κιέβου και μπορεί να μην υπάρχει ούτε ένα άρμα μάχης της Μόσχας στο Χάρκοβο, αλλά στην Ανατολή και το Νότο οι Ρώσοι καταγράφουν μικρά, αλλά σημαντικά στην «πολεμική οικονομία» κέρδη.
Μπορεί η Ανβίιβκα και η Μπάχμουτ να μην είναι «παράσημο» για κανέναν στρατό, ειδικά εάν οι απώλειες που έχουν καταγραφεί είναι σύμφωνα με πληροφορίες πολύ σημαντικές, αλλά είναι ξεκάθαρο πως σήμερα περισσότερο από ποτέ ο Βλαντιμίρ Πούτιν και το Κρεμλίνο έχουν ξεκαθαρίσει το τοπίο αναφορικά με τους στόχους της Ρωσίας στα πεδία των μαχών.
Οι λανθασμένες προβλέψεις της Μόσχας
Επί δύο χρόνια, η Μόσχα αρχικά βασίστηκε σε λανθασμένες και εξόχως υπερβολικές προβλέψεις πως το Κίεβο και ο Ζελένσκι θα έπεφταν μέσα σε μερικά εικοσιτετράωρα.
Στη συνέχεια οι απώλειες ειδικά στα ανατολικά του Δνείπερου ήταν πολύ σημαντικές με τη Χερσώνα να επιστρέφει μέσα σε μερικούς μήνες σε ουκρανικά χέρια, ενώ η υποχώρηση ήταν μαζική τόσο στα ανατολικά και το Χάρκοβο, όσο και στα βόρεια, με τις δυνάμεις της Ρωσίας που εισήλθαν σε ουκρανικά εδάφη από την Λευκορωσία να χάνονται ή να αιχμαλωτίζονται υποχωρώντας.
Απομακρύνθηκε από την Ουκρανία η παγκόσμια προσοχή
Σε αυτή την φάση του πολέμου, το Κίεβο πέρα από τα πολεμοφόδια από την Δύση, είχε και κάτι που σήμερα είναι εξαιρετικά δύσκολο να κρατήσει σε «αποκλειστικότητα»: την παγκόσμια προσοχή.
Ο πόλεμος ανάμεσα σε Χαμάς και Ισραήλ αλλά και η γενικότερη κρίση στη Μέση Ανατολή δεν έχει απορροφήσει μόνο πόρους από τη Δύση (κυρίως τις ΗΠΑ) αλλά και χιλιάδες ώρες διπλωματικών προσπαθειών από το οβάλ γραφείο.
Η Ουκρανία έμεινε για τουλάχιστον τρεις μήνες, από τον Οκτώβριο (και το «μαύρο» Σάββατο της 7ης Οκτωβρίου) μέχρι και πρόσφατα, να πολεμά σε δύο μέτωπα: ένα στα πεδία και ένα να πείσει τους συμμάχους της πως ο δικός της αγώνας δεν έχει τελειώσει, αλλά αντίθετα μπαίνει σε μια πολύ κρίσιμη καμπή.
Η πρόσφατη δήλωση Ζελένσκι πως από τα όπλα και τα πολεμοφόδια τα οποία το Κίεβο είτε έχει λάβει δεσμεύσεις, είτε έχει πληρώσει με συμβόλαια για να λάβει από Ευρώπη και ΗΠΑ μόλις το 30% βρίσκονται σήμερα σε ουκρανικά χέρια, είναι ενδεικτική του τι αναμένεται να ακολουθήσει το αμέσως επόμενο διάστημα ειδικά μέχρι το τέλος της άνοιξης.
Μάχη με το χρόνο δίνει το Κίεβο
Η Ουκρανία έχει απόλυτη ανάγκη τα δυτικά όπλα και μάλιστα τα πιο εξελιγμένα, όπως τα μαχητικά και οι πύραυλοι μεγάλου βεληνεκούς, προκειμένου όχι να ανακτήσει απαραίτητα τις χαμένες περιοχές σε Ντονμπάς, Ντονέτσκ και νότο αλλά για να κρατήσει όσο το δυνατόν πιο μακριά από τα «καυτά» σημεία τις ρωσικές δυνάμεις που διαρκώς ενισχύονται.
Για τον Βολοντίμιρ Ζελένσκι είναι πολύ σημαντικό σήμερα να καταφέρει να στρέψει την προσοχή της Δύσης και πάλι στο Κίεβο, αλλά και αυτή της Μόσχας σε σημεία στα οποία μόνο οι απόλυτοι αριθμοί δεν θα έχουν σημασία.
Εάν ο Ουκρανικός στρατός καταφέρει να χτυπήσει καίρια σημεία ανεφοδιασμού των Ρώσων που έχουν ανασυνταχθεί θα καταφέρει να κερδίσει κρίσιμο χρόνο μέχρι να έχει τα απαραίτητα όπλα προκειμένου να αντεπιτεθεί.
Οι πιέσεις της Δύσεις προς τον Ζελένσκι και το «στοίχημα» στο εσωτερικό
Ο Ζελένσκι πιέζεται σημαντικά από την Δύση να δώσει αναλυτικά πλέον στοιχεία της στρατηγικής του και αυτό κυρίως οφείλεται στο ότι η ουκρανική αντεπίθεση δεν ήταν επιτυχής.
Τα σενάρια των ουκρανικών δυνάμεων όμως, δεν είναι δυνατό να μοιράζονται ανάμεσα σε πολιτικούς και στρατιωτικούς παράγοντες ανεξάρτητα εάν αυτοί είναι οι στενότεροι σύμμαχοι του Κιέβου.
Το μεγάλο «στοίχημα» για τον Ουκρανό Πρόεδρο είναι επίσης να καταφέρει να εμφυσήσει και στους ίδιους τους πολίτες της χώρας του, πως τώρα που η κόπωση από την αιματοχυσία και τον διαρκή πόλεμο είναι εμφανής και μοιάζει να κυριαρχεί είναι η μόνη πραγματικά κρίσιμη στιγμή.
Ο Ζελένσκι θα πρέπει να εμπνεύσει σήμερα ως ηγέτης τόσο στο εσωτερικό όσο και στο εξωτερικό και αυτό με αποτελέσματα άμεσα απαιτητά και από τις δύο πλευρές.