Πούτιν: Δεν τον αγγίζουν οι κυρώσεις της Δύσης - Ανοιχτοί δίαυλοι με Ινδία, Κίνα και Βραζιλία

Μπαίνοντας στον τρίτο χρόνο της ρωσικής εισβολής στην Ουκρανία πέρα από τα πεπραγμένα στα πεδία των μαχών έχουμε αρκετά δεδομένα προκειμένου να ελέγξουμε εάν τα αντίμετρα που η Δύση έχει εφαρμόσει ενάντια στη Ρωσία του Πούτιν έχουν λειτουργήσει.

Είναι γεγονός αδιαμφησβήτητο πως οι κυρώσεις που έχουν επιβληθεί ειδικά από Ευρώπη και Ηνωμένες Πολιτείες προς τη Μόσχα είναι πρωτόγνωρου μεγέθους και βεληνεκούς. Το οριζόντιο «πάγωμα» εισαγωγής ρωσικού αερίου και πετρελαίου στην Ένωση (με την μόνιμη εξαίρεση της Ουγγαρίας να επιβεβαιώνει το ευρωπαϊκό εμπάργκο) το Κρεμλίνο έχει απωλέσει ένα από τα σημαντικότερα τμήματα της εισαγόμενης ρευστότητάς του ενώ και η αντίστοιχη δέσμευση λογαριασμών και ακινήτων στα ευρωπαϊκά εδάφη αποτέλεσαν ένα σημαντικό πλήγμα ειδικά για την ελίτ της Ρωσίας.

Το «μπλόκο» στην εισαγωγή τεχνολογίας και πρώτων υλών σε συνδυασμό με την παράλληλη απαγόρευση εξαγωγής σιτηρών από τη Ρωσία ειδικά στο πρώτο έτος του πολέμου δημιούργησαν σημαντική κρίση στο εσωτερικό της Ρωσίας και του ίδιου του Κρεμλίνου. Είναι, όμως, οι κυρώσεις αρκετές πλέον για να περιορίσουν τον Ρώσο Πρόεδρο και να φέρουν σε θέση ισχύος τις δυνάμεις της Ουκρανίας;

Λύσεις

Η απάντηση με όσα έχουμε ως δεδομένα και όχι ως εικασίες είναι «όχι». Η Ρωσία μπορεί να δοκιμάστηκε και να συνεχίζει να δοκιμάζεται οικονομικά αλλά έχει βρει τον τρόπο να διοχετεύει τις ενεργειακές της πηγές έστω και σε τιμές κάτω του κόστους στην Ανατολή. Κίνα και Ινδία έχουν απορροφήσει το σύνολο του ρωσικού φυσικού αερίου και του αργού ενώ ο Πούτιν έχει καταφέρει να δημιουργήσει και ρήγμα στην ενιαία ευρωπαϊκή στάση με την Ουγγαρία του Όρμπαν να προτιμά τις ευρωπαϊκές κυρώσεις (πάγωμα κονδυλίων) από το ακριβό αμερικανικό LNG. Το Κρεμλίνο φαίνεται πως έχει βρει λύση και για τα σιτηρά της χώρας προς την ίδια μάλιστα κατεύθυνση και αυτός είναι και ο βασικός λόγος που η Ρωσία «τορπίλισε» τη συμφωνία της Κωνσταντινούπολης και έβαλε στις αρχές του περασμένου έτους στο στόχαστρό της τις ουκρανικές εξαγωγές προς τρίτους.

Στον τομέα των πολύτιμων γαιών αλλά και της τεχνολογίας υπήρξε επίσης ρωσική απάντηση στις κυρώσεις: η Μόσχα έχει συνάψει διμερείς συμφωνίες παροχής οπλισμού και τεχνολογίας τόσο με το Ιράν όσο και με την Βόρεια Κορέα. Ειδικά τα ιρανικά drones και οι πύραυλοι μεγάλου βεληνεκούς που παραλαμβάνει με κάθε τρόπο η Ρωσία αποτελούν εμπράγματη απόδειξη πως και αυτός ο «σκόπελος» έχει ξεπεραστεί, ανεξάρτητα από το τίμημα, από τον Πούτιν.

Συναντήσεις

Εσχάτως ο Πρόεδρος της Ρωσίας όμως έχει βαλθεί να ανατρέψει και μία από τις σημαντικότερες κυρώσεις που έχουν επιβληθεί και μάλιστα στον ίδιο προσωπικά. Το Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης έχει εκδώσει ένταλμα σύλληψης για τον Ρώσο Πρόεδρο με τις κατηγορίες που τον βαραίνουν να είναι αυτές των εγκλημάτων πολέμου. Ο Πούτιν μέχρι πρότινος έκανε πολύ συγκεκριμένες εξόδους από την χώρα του και αυτές σε χώρες που δεν αναγνωρίζουν καμία παγκόσμια αρχή και συστηματικά αψηφούν τους κανόνες του κράτους δικαίου.

Τους τελευταίους μήνες, όμως, φαίνεται πως επανασχεδιάζει τη στρατηγική του και έχει αποδεχθεί προσκλήσεις τόσο από την Ινδία όσο και από την Βραζιλία. Ειδικά η τελευταία προκάλεσε έκπληξη στην παγκόσμια κοινότητα καθώς ο Πρόεδρος της χώρας Λούλα είχε δεσμευθεί πως δεν θα ακολουθήσει τα χνάρια του ακραίου προκατόχου του Μπολσονάρο… Το εάν ο Πούτιν επιλέξει να βρεθεί στην Βραζιλία παρά την αρχική αποδοχή της πρότασης Λούλα παραμένει άγνωστο αλλά εάν συμβεί θα είναι από τα πλέον ηχηρά ρωσικά μηνύματα καθώς και ουσιαστικά θα πατά στην Αμερικανική ήπειρο.

Με τα γεγονότα στην Ουκρανική κρίση να είναι ρευστά και τις εμπόλεμες ζώνες να πολλαπλασιάζονται στον πλανήτη με μεγάλη ταχύτητα οι Ηνωμένες Πολιτείες ανεξάρτητα από το ποιος θα επιλεγεί να ηγηθεί τις χώρας από τον ερχόμενο Νοέμβριο και μετά θα πρέπει να βρουν τρόπους προκειμένου εκ νέου να «στήσουν μλπόκο» στην Ρωσία και τον Πρόεδρό της, ο οποίος μέχρι σήμερα έχει υπάρξει απόλυτα συνεπής ειδικά στο κομμάτι των απαντήσεων προς την Δύση.