Ακραίος διχασμός στο Ισραήλ: «Μεγαλύτερος κίνδυνος από τη Χαμάς»

Για ακόμη μία φορά τους τελευταίους μήνες ο Νετανιάχου δεν κρύφτηκε πίσω από τα προβλήματα. Η αλήθεια είναι, όμως, πως - και πάλι - δεν προσπάθησε να τα λύσει.

Ο πρωθυπουργός του Ισραήλ, αφού απέρριψε τη μακροσκελή πρόταση της Χαμάς για οριστική κατάπαυση του πυρός και την άμεση παράδοση στο Ισραήλ των περισσότερων από 130 ομήρων που η οργάνωση κρατά από τις 7 Οκτωβρίου, υπογράμμισε πως λύση στο θέμα της Γάζας θα υπάρξει μόνο μετά την οριστική εξάλειψη των τρομοκρατών αλλά και της ίδια της περιοχής.

Για πρώτη φορά μετά από 108 ημέρες πολέμου και ανείπωτης αγωνίας και πόνου για τους συγγενείς των ομήρων, ο πρωθυπουργός της χώρας έθεσε τους πολιτικούς, στρατιωτικούς αλλά και προσωπικούς του στόχους σε ένα επίπεδο στο οποίο δεν υπάρχει πουθενά η επιστροφή των δικών του ανθρώπων. Η απάντηση του Νετανιάχου, ο οποίος εξελίσσεται σε πιο ακροδεξιό στοιχείο στην κυβέρνηση από τους ξεκάθαρα ακροδεξιούς του εταίρους, δεν έχει πρόθεση να διαθέσει ούτε χρόνο και σε καμία περίπτωση δεν διατίθεται να υποχωρήσει στο παραμικρό, προκειμένου να λήξει το δράμα για εκατοντάδες οικογένειες στην χώρα του. Για το ανθρωπιστικό και όχι μόνο δράμα εντός της Λωρίδας, δεν είχε έτσι κι αλλιώς καμία πρόθεση υποχώρησης εξ’ αρχής.

Η εισβολή πολιτών στην επιτροπή οικονομικών υποθέσεων στη Βουλή του Ισραήλ σήμερα, θα είναι λάθος να ερμηνευθεί ως μία κίνηση απελπισίας από την πλευρά του κοσμικού κράτους του Ισραήλ. Το ότι η Δύση δεν είχε πάρει «στα σοβαρά» τις επί εβδομάδες μαζικές διαδηλώσεις σε Τελ Αβίβ και Ιερουσαλήμ κατά της απόφασης της κυβέρνησης Νετανιάχου για περιορισμό των αρμοδιοτήτων του Ανωτάτου Δικαστηρίου της χώρας, δεν πρέπει να επαναληφθεί. Αυτή τη στιγμή, στον πυρήνα της κοινωνίας του Ισραήλ, έχει ενσταλάξει πέρα από οργή και τον πόνο της απώλειας και μία απόλυτη πεποίθηση πως η χώρα δεν μπορεί να συνεχίσει να πορεύεται με μία Κυβέρνηση για την οποία οι ζωή των πολιτών είναι σε δεύτερη μοίρα μπροστά στα στρατιωτικά χτυπήματα κατά της Χαμάς.

Πολιτικοί αναλυτές εντός του Ισραήλ υπογραμμίζουν, σε όσο χώρο τους δίνεται από τα μέσα μαζικής ενημέρωσης τα οποία κατακλύζονται καθημερινά από δηλώσεις κυβερνητικών αξιωματούχων, πως η χώρα βρίσκεται στα όρια της κοινωνικής ρήξης.

Μετά από 75 χρόνια δημοκρατίας και μίας συγκεκριμένης πορείας ίσως μάλιστα να μην είναι και υπερβολικό το να δηλώσει πλέον, και όχι να ψελλίσει, πως ένας εμφύλιος ίσως να είναι σήμερα μεγαλύτερη απειλή για το Ισραήλ από τον εξωτερικό εχθρό της τρομοκρατίας όπως αυτός εκφράζεται από τη Χαμάς, τη Χεζμπολάχ και το καθεστώς της Τεχεράνης.

Μέσα σε αυτό το άκρως εκρηκτικό κλίμα, η κοινωνία στο Ισραήλ έρχεται πλέον καθημερινά αντιμέτωπη και με την όλο και πιο ανεξέλεγκτη και σε κάποιες περιπτώσεις προκλητική στάση των εταίρων του Νετανιάχου, οι οποίοι ως υπουργοί και κυβερνητικοί παράγοντες προσπαθούν με κάθε τρόπο και όσο το δυνατόν ταχύτερα να προωθήσουν τις ακραίες και παγιωμένες θέσεις τους. Η κοινωνία αντιδρά έντονα σε αυτές τις προσπάθειες προτάσσοντας πως ακόμη και ως κυβερνητικός εταίρος είναι η πραγματική βούληση του λαού αυτή που οφείλεις να υπηρετήσεις ανεξάρτητα από τις κομματικές – πολιτικές σου θέσεις και επιδιώξεις.

Όλα τα παραπάνω είναι σαφές πως απασχολούν έντονα και τον Λευκό Οίκο με τον Τζο Μπάιντεν να έχει στα χέρια του σε προεκλογική χρονιά δύο πολεμικά μέτωπα ανοιχτά και τον πιο στενό του σύμμαχο να έχει χαράξει σε πολιτικό και στρατιωτικό επίπεδο έναν εντελώς δικό του δρόμο παρά την αμερικανική επιμονή.