Γιατί η Υεμένη μπορεί να εξελιχθεί σε «πληγή» για τις ΗΠΑ - Τα «κέρδη» για Ρωσία και Κίνα

Με τα αμερικανικά μαχητικά και τα βρετανικά πολεμικά πλοία να χτυπούν περισσότερες από 70 φορές τα ξημερώματα της Παρασκευής τις θέσεις των ανταρτών Χούθι στα ανατολικά της Υεμένης, οι ΗΠΑ αλλά και η Μεγάλη Βρετανία πήραν μία απόφαση για ένα νέο μέτωπο στη Μέση Ανατολή που δεν θα είναι ούτε εύκολο, ούτε και γρήγορο στην διαχείριση.

Οι ΗΠΑ και ο στενότερος σύμμαχός τους στον ευρωπαϊκό χώρο η Βρετανία μπορεί να ξεκαθάρισαν επίσημα πως επρόκειτο για επιχείρηση – απάντηση στα χτυπήματα των Χούθι κατά πλοίων στον κόπλο του Άντεν, αλλά δεν είναι ούτε απλό, ούτε και αυτονόητο, το να συνδέεται η επιχείρηση σε ξένα εδάφη άμεσα με την κρίση που μαίνεται από τις 7 Οκτωβρίου με τον πόλεμο ανάμεσα σε Ισραήλ και Χαμάς.

Μαθημένοι στα πλήγματα οι αντάρτες Χούθι - Περίμεναν την επίθεση

Οι στόχοι που έπληξαν τα μαχητικά τα οποία σηκώθηκαν από το Κατάρ και είχαν το ελεύθερο από την Σαουδική Αραβία και τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα να χρησιμοποιήσουν τον εναέριο χώρο τους, χτύπησαν τους αντάρτες Χούθι με τον τρόπο όμως που οι τελευταίοι ανέμεναν. Οι Χούθι δέχονται άλλωστε τα τελευταία τουλάχιστον 6 χρόνια παρόμοια πλήγματα από τον αέρα από τα μαχητικά της Σαουδικής Αραβίας και είναι βέβαιο πως ακόμη κι αν έχασαν σημαντικές μονάδες τα ξημερώματα της Παρασκευής, πως διαθέτουν πολλαπλάσιο αριθμό αντίστοιχων υποδομών και σημαντικό οπλοστάσιο.

Βραχίονας του Ιράν στα νότια της αραβικής χερσονήσου οι Χούθι

Το μακρύ χέρι της Τεχεράνης έχει φροντίσει να εξοπλίσει την τελευταία δεκαετία με ό,τι πιο σύγχρονο μπορεί να βρεθεί, τηρουμένων των συνθηκών και του «budget», τους αντάρτες που λειτουργούν ως ο βραχίονας του Ιράν στα νότια της αραβικής χερσονήσου. Οι Χούθι δεν έχουν ηττηθεί και δύσκολα θα συμβεί αυτό με χτυπήματα από απόσταση, ακόμη κι αν αυτά προέρχονται από υπερσύγχρονα μαχητικά και πολεμικά πλοία. Η οργάνωσή τους εσωκλείεται και μετουσιώνεται με τον όρο «αντάρτες», που σημαίνει πως έχουν από την μία συνηθίσει σε πολέμους απέναντι σε πολύ ισχυρότερους και από την άλλη πως έχουν με τα χρόνια και τα δισεκατομμύρια του Ιράν «χτίσει» αντοχές και επιμονή στην αντίσταση…

Για μήνες δεν θα διέρχονται από τον κόλπο του Άντεν δυτικά πλοία

Το γεγονός και μόνο πως μερικά μόλις λεπτά μετά το πέρας των βομβαρδισμών σε δεκάδες θέσεις στα ανατολικά του χώρου απόλυτου ελέγχου τους εκτόξευσαν πυραύλους εδάφους αέρος με πολλαπλές κατευθύνσεις δείχνει πως τα πλήγματα αν δεν είναι σαρωτικά και μέγιστης έντασης δεν πρόκειται να τους πτοήσουν. Οι Χούθι φαίνονται προετοιμασμένοι και σήμερα κυρίως έτοιμοι να αντισταθούν και να υλοποιήσουν ένα σχέδιο που είναι αμφίβολο εάν η Δύση έχει εικόνα του. Μετά τους αμερικανικούς βομβαρδισμούς θα πρέπει να θεωρείται δεδομένο πως πλοία της Δύσης δεν θα βρίσκονται και δεν θα διέρχονται για πολλούς μήνες από τον κόλπο του Άντεν. Οι Χούθι και μόνο με αυτή την εξέλιξη έχουν καταφέρει ένα σημαντικότατο πλήγμα σε όσους οι ίδιοι ορίζουν ως εχθρούς τους.

«Κερδισμένοι» η Μόσχα και το Πεκίνο

Η μη διέλευση από το συγκεκριμένο σημείο του κόσμου θα κοστίσει ακριβά στην Δύση. Οι δρόμοι μεγαλώνουν και τα κόστη αυξάνονται, ενώ την ίδια στιγμή το ιρανικό αλλά και το ρωσικό πετρέλαιο δεν θα έχουν κανένα απολύτως θέμα να περνούν από το σημείο προς οποιαδήποτε κατεύθυνση. Την ίδια στιγμή όλες οι παραπάνω συνθήκες φαίνεται πως ευνοούν ακόμη έναν μεγάλο «εχθρό» των ΗΠΑ, την Κίνα. Το Πεκίνο δεν έχει, και αυτό έχει ήδη αποδειχθεί στην πράξη, κανένα απολύτως θέμα όχι μόνο να αγοράζει σε τιμές κάτω του κόστους τα ρωσικά ενεργειακά αποθέματα, αλλά πλέον και τα ιρανικά τα οποία θα έχουν σημαντικά ζητήματα στην διακίνησή τους, ειδικά όταν τα πλοία της Τεχεράνης θα επιχειρούν να περάσουν κάτω από το Ομάν.

«Βολική» η αναταραχή και για την κυβέρνηση Νετανιάχου

Οι συνθήκες που διαμορφώθηκαν πλέον φαίνεται να «βολεύουν» και το Τελ Αβίβ. Η κυβέρνηση Νετανιάχου κατάφερε να συνδέσει την απειλή στην ευρύτερη περιοχή με το δικό της θέμα με έτερα «παρακλάδια» της Τεχεράνης. Ο Νετανιάχου από την αρχή της κρίσης υπογραμμίζει πως Χαμάς, Χεζπολάχ και Χούθι είναι το ίδιο ακριβώς πρόβλημα και το γεγονός πως οι ΗΠΑ επιχείρησαν στρατιωτικά κατά ενός από τους τρεις μπορεί να «ανοίξει» την όρεξη για μεγαλύτερη ενίσχυση και ενάντια στους άλλους δύο…

Μεγάλο το ρίσκο που πήρε ο Μπάιντεν

Το ρίσκο στο τέλος της ημέρας ανήκει ολόκληρο στο Οβάλ γραφείο και τον Τζο Μπάιντεν ο οποίος επέλεξε να χτυπήσει στρατιωτικά ξανά με τους Βρετανούς στην αρχή μίας εξαιρετικά κρίσιμης προεκλογικής χρονιάς. Ο χρόνος θα δείξει εάν η επιλογή θα δικαιωθεί.