Γαλλία: Ο Γκαμπριέλ Ατάλ αναλαμβάνει πρωθυπουργός - Ο νεότερος στην ιστορία της χώρας
Ανανεώθηκε:
Ο νυν υπουργός Παιδείας Γκαμπριέλ Ατάλ είναι ο νέος πρωθυπουργός της Γαλλίας. Είναι 34 ετών και είναι ο νεότερος σε ηλικία πρωθυπουργός που είχε η Γαλλία επί Πέμπτης Δημοκρατίας.
Ο Ατάλ φαίνεται να μοιράζεται το ίδιο «όραμα» με τον Μακρόν ειδικά για το άμεσο μέλλον. Είναι ένας από τους πλέον φιλόδοξους πολιτικούς της γενιάς του και σε πολλά η πορεία του θυμίζει τις απαρχές του Γάλλου Προέδρου.
Υπήρξε κυβερνητικός εκπρόσωπος, υπουργός Προϋπολογισμού και υπουργός Παιδείας στις κυβερνήσεις του Εμανουέλ Μακρόν και είναι ο νεότερος σε ηλικία πρωθυπουργός που αποκτά η Γαλλία επί Πέμπτης Δημοκρατίας. Ο προηγούμενος ήταν ο Λοράν Φαμπιούς, ο οποίος έγινε πρωθυπουργός επί προεδρίας Μιτεράν σε ηλικία 37 ετών το 1984.
Οι πρώτες αντιδράσεις υπήρξαν θετικές από την κυβερνητική παράταξη και αρνητικές από την αντιπολίτευση. Ο αριστερός πολιτικός Ζαν-Λυκ Μελανσόν δήλωσε ότι ο Ατάλ ξαναβρήκε τη θέση του κυβερνητικού εκπροσώπου και ότι η θέση του πρωθυπουργού καταργήθηκε, ενώ ο ακροδεξιός πολιτικός Eρίκ Ζεμούρ δήλωσε ότι ένας μακρόνιστής αντικαθιστά μία μακρονίστρια.
Ο Γκαμπριέλ Ατάλ αντικαθιστά την Ελιζαμπέτ Μπορν, η οποία παραιτήθηκε μετά από 20 μήνες στην εξουσία.
Η Ελιζαμπέτ Μπορν υπήρξε μία από τις όχι δημοφιλέστερες Πρωθυπουργούς της 5ης Γαλλικής Δημοκρατίας. Μέσα σε 20 μήνες ταυτίστηκε με δύο πολύ «βαριά» νομοσχέδια και με διαδοχικές σημαντικές ήττες για την Κυβέρνηση του Γάλλου Προέδρου στην Εθνοσυνέλευση.
Το πρώτο, το νέο ασφαλιστικό νομοσχέδιο, ήρθε για να αυξήσει για ακόμη μία φορά τα όρια συνταξιοδότησης στην Γαλλία και έφερε εκτός από μαζικές ειρηνικές (στην πλειοψηφία τους) διαδηλώσεις και αρκετές εξόχως βίαιες ειδικά στα προάστια της Γαλλικής Πρωτεύουσας.
Το δεύτερο εσχάτως αφορά το νέο νομοσχέδιο για το μεταναστευτικό και αυτό ίσως να κοστίζει την θέση της Πρωθυπουργού σε μία πολιτικό με σπουδαίο έργο, εκτός του χώρους της Γαλλικής Εθνοσυνέλευσης. Το συγκεκριμένο νομοσχέδιο έγινε νόμος του Κράτους με την Κυβέρνηση Μακρόν να λαμβάνει υποστήριξη για πρώτη φορά από την ακροδεξιά η οποία θα ήταν σχεδόν φαιδρό να μην στηρίξει κάποιες από τις πιο «δικές» της θέσεις για την μετανάστευση και τον έλεγχο των προσφύγων και των αιτούντων άσυλο στην Γαλλία.