Μέση Ανατολή: Τα πολλαπλά μηνύματα πίσω από το χτύπημα στη Βηρυτό

Τα ισραηλινά drones που έπληξαν χθες, το νότιο προάστιο της Βηρυτού είναι ξεκάθαρο ότι δεν είχαν σαν μοναδικό στόχο την εξάλειψη του ηγετικού στελέχους της Χαμάς. Πλήγμα που, αναμφίβολα, ήταν μεγάλο για την παλαιστινιακή οργάνωση καθώς ο Σαλέχ Αλ Αρούρι έγινε το πλέον υψηλόβαθμο μέλος της που έχασε τη ζωή του από την έναρξη των ισραηλινών επιχειρήσεων, στις 8 Οκτωβρίου.

Παράλληλα με την επίθεση αυτή η κυβέρνηση Νετανιάχου ήθελε να στείλει και ένα καθαρό μήνυμα για τη νέα κατεύθυνση που επιχειρεί να δώσει στις εξελίξεις.

Τα γεγονότα εκ πρώτης δείχνουν πως οι μυστικές υπηρεσίες του Ισραήλ μετά από αρκετά χρόνια και πολλά εκατομμύρια δολάρια επικηρύξεων κατάφεραν να συλλέξουν κρίσιμες πληροφορίες για την ακριβή θέση του υπ’ αριθμόν δύο του πολιτικού βραχίονα της Χαμάς στο Λίβανο.

Τα πέντε εκατομμύρια δολάρια με τα οποία ήταν επικηρυγμένος ο Σαλέχ Αλ Αρούρι είναι ενδεικτικά της σημασίας που είχε για το Ισραήλ η εξόντωση του ανθρώπου με τον οποίο συνδέει το Τελ Αβίβ τις απαρχές των ταξιαρχιών Κασάμ που στις 7 του περασμένου Οκτώβρη αιματοκύλησαν το Ισραήλ. Ο Αρούρι υπήρξε επίσης, εκτός από ιδρυτικό μέλος της επίλεκτης μονάδας της Χαμάς και ο άνθρωπος που φέρεται να στρατολόγησε στην ισλαμιστική οργάνωση κάποια από τα κορυφαία σήμερα στελέχη της. Ο Σαλέχ Αλ Αρούρι υπήρξε τα τελευταία πέντε χρόνια, σύμφωνα με τις μυστικές υπηρεσίες και την στρατιωτική αντικατασκοπία του Ισραήλ, ο άνθρωπος που σε κάθε επίπεδο κινούσε τα νήματα στην κατεχόμενη Δυτική Όχθη. Για το Ισραήλ ήταν σίγουρα ένας στόχος σημαντικός και όχι για «ψυχολογική» τόνωση…

Με το συγκεκριμένο «χειρουργικό» αλλά και εξόχως ριψοκίνδυνο χτύπημα ο πρωθυπουργός του Ισραήλ πέρα από την εξάλειψη μίας σημαντικής μονάδας του εχθρού επιτυγχάνει, με ρίσκο η αλήθεια είναι, ακόμη έναν στόχο: να «κόψει» κάθε δεσμό της Χαμάς και του πολιτικού στελέχους με την Παλαιστινιακή Αρχή. Ο Αρούρι ήταν αυτός ακριβώς ο κρίκος και δεν ήταν κρυφό στη Δυτική Όχθη πως προοριζόταν και για σημαντικό έστω και στο παρασκήνιο ρόλο στην επόμενη ημέρα μετά τον πόλεμο στην Γάζα. Ο Νετανιάχου για μία φορά μετά από καιρό εμφανίζεται συνεπής στα λόγια και στα έργα: δεν θα υπάρξει Χαμάς ή Φατάχ στη Γάζα μετά το πέρας των επιχειρήσεων είπε για τελευταία φορά πριν το τέλος του 2023 και φαίνεται να το εννοεί.

Το χτύπημα στην Βηρυτό δεν είναι όμως μία ακόμη κίνηση στα πλαίσια του πολέμου. Ο Νετνιάχου έχει απόλυτη επίγνωση του τι θα προκαλέσει ένα τέτοιο χτύπημα στην πρωτεύουσα του Λιβάνου. Ο Λίβανος δεν είναι ταυτόσημος επίσης με την Χεζμπολάχ… Είναι μία χώρα με νόμιμη κυβέρνηση και εθνικό στρατό και ένα χτύπημα τέτοιου τύπου μπορεί να φέρει γρήγορα και κυρίως με μεγάλο κόστος περαιτέρω κλιμάκωση στη Μέση Ανατολή. Η συγκεκριμένη κίνηση φαίνεται να έχει θορυβήσει και τις Ηνωμένες Πολιτείες που σε καμία περίπτωση δεν θέλουν τέτοιου τύπου εξελίξεις… Ο Άντονι Μπλίνκεν λεπτά μετά το πλήγμα ανακοίνωσε πως αναβάλει τη νέα του επίσκεψη στο Τελ Αβίβ τουλάχιστον μέχρι την ερχόμενη Δευτέρα. Ο «Μπίμπι» όμως φαίνεται πως είναι πολλαπλά κερδισμένος…

Με το Ανώτατο Δικαστήριο να του στέλνει πίσω με οριακό αλλά ξεκάθαρο τρόπο το νομοσχέδιο για την αλλαγή των αρμοδιοτήτων της μόνης ελεγκτικής αρχής του πολιτικού συστήματος πίσω με τον χαρακτηρισμό «απορρίπτεται», ο γερόλυκος της ισραηλινής πολιτικής θέλει να παραμείνει κραταιός μέχρι το τέλος. Το 15% της δημοφιλίας που «απολαμβάνει» από την κοινή γνώμη της χώρας του (σύμφωνα με τελευταία δημοσκόπηση) τον τρομάζει περισσότερο από οποιαδήποτε Χαμάς ή Χεζμπολάχ. Με το συγκεκριμένο χτύπημα μπορεί ενδόμυχα να «εκλιπαρεί» για κλιμάκωση ή και να εύχεται να του δοθεί η ευκαιρία με τον «σμπάρο» της Λωρίδας να καθαρίσει και το «τρυγόνι» στα Βόρεια της χώρας του. Σε κάθε περίπτωση δεν είναι καθόλου διατεθειμένος και έτοιμος να αποχωρήσει.

Η κίνηση Νετανιάχου στη Βηρυτό εκτός του ρίσκου της κλιμάκωσης εμπεριέχει και το ρίσκο να εκτεθεί για δεύτερη φορά η στρατιωτική ετοιμότητα του Ισραήλ. Σε πρόσφατο άρθρο της η Haaretz σημειώνει με τρόπο αρκετά «έντονο» πως: «ψέματα του πολιτικού συστήματος της χώρας δεν έχουν στόχο πλέον τους εξωτερικούς εχθρούς αλλά τα αυτά των ίδιων των πολιτών του Ισραήλ». Εάν αυτό έχει και την παραμικρή δόση αλήθειας τότε το Ισραήλ κινδυνεύει σοβαρά, πιο σοβαρά από ποτέ για την ακρίβεια, να βρεθεί μπροστά σε έναν εσωτερικό διχασμό με ανεξέλεγκτες διαστάσεις αλλά και συνέπειες.

Μπορεί όταν οι μάχες στη Γάζα τελειώσουν να ξεκινήσουν αυτές στις πλατείες του Τελ Αβίβ και της Ιερουσαλήμ και αυτές είναι κάποιες που με τα όπλα δεν κερδίζονται…