DW: To Mανχάταν σβήνει φέτος 400 κεράκια - Από το Νέο Άμστερνταμ στη Νέα Υόρκη

Για πολλούς αιώνες το «Μαναχάτα», όπως αποκαλούσαν οι ντόπιοι ιθαγενείς το «νησί με τους πολλούς λόφους», ήταν κατάφυτο από πυκνή βλάστηση.

Ανακαλύφθηκε και εξερευνήθηκε τον 16ο και στις αρχές του 17ου αιώνα από Ευρωπαίους ναυτικούς όπως ο Τζοβάνι ντα Βερατζάνο και ο Χένρι Χάτσον. Στα 400ά γενέθλια της Νέας Υόρκης αναφέρεται το δημοσίευμα της ελληνικής υπηρεσίας της Deutsche Welle. Αναλυτικά:

Πιο πλούσιο από το Γελοουστόουν

Λόφοι, δάση, ποτάμια, βάλτοι και άγρια ​​ζώα όπως αρκούδες, λύκοι, βάτραχοι και γεράκια. Πιστεύεται ότι στο νησί Μανχάταν κάποτε υπήρχε μεγαλύτερη οικολογική ποικιλομορφία ακόμη και απ' ό,τι στο διάσημο Εθνικό Πάρκο Γελοουστόουν στις δυτικές ΗΠΑ.

Ο αποικισμός ξεκίνησε το 1624 και οι πρώτοι μετανάστες ήταν από την Ολλανδία, το Βέλγιο και τη Γαλλία.

Το 2024 η Νέα Υόρκη θα γιορτάσει την 400ή επέτειό της. Σήμερα η αμερικανική μητρόπολη έχει επεκταθεί πολύ και έχει περίπου οκτώ εκατομμύρια κατοίκους. Τα πρώτα χρόνια του αποικισμού, σύμφωνα με τους επιστήμονες, όπως τον Ράσελ Σόρτο, επικεφαλής του «New Amsterdam Project» της Εταιρείας Ιστορικών Σπουδών στη Νέα Υόρκη, συνεχίζουν μέχρι και σήμερα να διαμορφώνουν την πόλη.

«Οι Ολλανδοί έφεραν μαζί τους τον καπιταλισμό σε μια πρώιμη μορφή καθώς επίσης και μια πολιτική ανεκτικότητας και έθεσαν τον θεμέλιο λίθο για την πιο δυναμική μητρόπολη στον κόσμο», λέει ο Ράσελ Σόρτο. Παράλληλα, όμως, έφεραν μαζί τους και το δουλεμπόριο και τους σκλάβους και ανεκπλήρωτα ιδεώδη που τα κουβαλάμε μέχρι σήμερα, εκτιμά ο ειδικός επιστήμονας. Το πρώτο όνομα της πόλης ήταν «Νέο Άμστερνταμ».

Η βάναυση συμπεριφορά των Ευρωπαίων

Οι μετανάστες αρχικά εγκαταστάθηκαν όλοι στο πολύ νότιο τμήμα του Μανχάταν, όπου σήμερα βρίσκεται το οικονομικό κέντρο. Ο θρύλος λέει πως το 1626 αγοράστηκε το νησί του Μανχάταν από τον Πέτερ Μινουί, συνιδρυτή του Νέου Άμστερνταμ, για μαργαριτάρια και άλλα μικροαντικείμενα μικρής αξίας. Η έννοια της ιδιοκτησίας της γης μάλλον δεν υπήρχε μεταξύ των ιθαγενών και προφανώς οι Ολλανδοί το γνώριζαν αυτό.

Το 1653 το Νέο Άμστερνταμ διέθετε πλέον δικαιώματα στην πόλη. Η σχέση μεταξύ των νεοφερμένων από την Ευρώπη με τους γηγενείς πληθυσμούς επηρεάστηκε από το εμπόριο, αλλά κυρίως από τη βάναυση συμπεριφορά των Ευρωπαίων απέναντί τους και φυσικά από φόβο, γράφει ο Ράσελ Σόρτο στο βιβλίο του «Το νησί στο κέντρο του κόσμου». Για την αποτελεσματικότερη προστασία από επιδρομές, οι Ευρωπαίοι έχτισαν ένα προστατευτικό τείχος που αργότερα έγινε η διάσημη Wall Street.

Η μητρόπολη του εμπορίου και της ανεκτικότητας

Στην αρχή, μια εμπορική εταιρεία επόπτευε το Νέο Άμστερνταμ, και όχι η κυβέρνηση της Ολλανδίας, κι έτσι τα πρώτα χρόνια χαρακτηρίστηκαν από «ανοχή, ελεύθερο εμπόριο και νερό», όπως αναφέρει το «New Amsterdam Project».

Μέχρι σήμερα αυτή η μητρόπολη των εκατομμυρίων κατοίκων χαρακτηρίζεται από τη θέση του λιμανιού της στον Ατλαντικό και θεωρείται ένα από τα κέντρα του παγκόσμιου εμπορίου.

Θεωρητικά, τουλάχιστον, πολίτες με καταγωγή από όλες τις γωνιές του κόσμου, με διαφορετική θρησκεία και ταυτότητα, μπορούν να ζουν καλά και με ασφάλεια στη Νέα Υόρκη.

Το 1664 το Νέο Άμστερνταμ πέρασε στους Άγγλους και έγινε Νέα Υόρκη. Παρέμεινε όμως αμφιλεγόμενη περιοχή μέχρι που οι Ηνωμένες Πολιτείες τελικά ανεξαρτητοποιήθηκαν το 1774.

Η Νέα Υόρκη έγινε για λίγο πρωτεύουσα και ο πρώτος Πρόεδρος των ΗΠΑ, Τζορτζ Ουάσιγκτον, ορκίστηκε στο νότιο άκρο του Μανχάταν.

Ωστόσο, δεν έγινε ποτέ σημαντικό πολιτικό κέντρο, αλλά παρέμεινε πάντοτε η πρωτεύουσα του εμπορίου και της ανοχής.