Τι να περιμένει η Ελλάδα από τη μετρίως «αποστειρωμένη» επίσκεψη του Ερντογάν στην Αθήνα

Η επίσκεψή του είναι μία από τις πλέον «αποστειρωμένες» των τελευταίων τουλάχιστον 15 ετών και η συνεννόηση για κάθε στάδιο ανάμεσα στις δύο πλευρές έχει προετοιμάσει το έδαφος για αυτό.

Για πρώτη φορά και αρκετές επισκέψεις μετά, Έλληνας Πρωθυπουργός και Τούρκος Πρόεδρος έχουν συμφωνήσει πως δεν θα δεχθούν ερωτήσεις μετά την ολοκλήρωση της μεταξύ τους συνάντησης. Επίσης για πρώτη φορά μετά από αρκετά χρόνια τηλεοπτικά δίκτυα θα καλύψουν ελάχιστα και μόνο την είσοδο του Ταγίπ Ερντογάν στο Μέγαρο Μαξίμου και το Προεδρικό.

Μετά από αρκετά επίσης χρόνια, ο Ερντογάν που έχει δει αρκετούς Πρωθυπουργούς στη χώρα μας μέσα στα 20 και πλέον χρόνια που ο ίδιος ηγείται της Τουρκίας, δεν θα πραγματοποιήσει επίσκεψη στη Θράκη.

Θα είναι όμως όλα τόσο ήρεμα;

Δύσκολα δεν θα υπάρξει αναφορά, όχι επίθεση, στα ανοιχτά μέτωπα ανάμεσα σε Ελλάδα και Τουρκία κατά τις ομιλίες του Κυριάκου Μητσοτάκη και του Τούρκου Προέδρου. Θα πρέπει να θεωρείται όμως δεδομένο - όσο δεδομένο είναι οτιδήποτε με έναν πολιτικό της εμπειρίας του Ερντογάν - ότι δεν θα ακούσουμε «κορώνες» για «γαλάζια πατρίδα» και «τουρκική μειονότητα» της Θράκης.

Ο Ερντογάν δείχνει σήμερα να έχει ιεραρχήσει διαφορετικά τα πολλά ανοιχτά του μέτωπα. Η Ελλάδα παραμένει σημαντική σήμερα για την Τουρκία ως εταίρος, αλλά και ως απτό παράδειγμα προς τις ΗΠΑ πως η Άγκυρα έχει επιστρέψει στον δρόμο της συνεργασίας, έστω και προσωρινά, βασικά ελπίζοντας να πάρει τα αμερικανικά F-16 ή και τα F-35 εάν εκλεγεί εκ νέου ο Τραμπ στις επόμενες εκλογές στις ΗΠΑ.

Ο Ερντογάν έχει επιλέξει αυτή τη στιγμή να ρίξει συνολικά και πολυεπίπεδα τους τόνους στα δυτικά σύνορα της Τουρκίας και πάνω σε αυτή την βάση είναι δυνατό να αιτιολογηθεί και η «εξαφάνιση» των ακραίων αναλυτών από τα τουρκικά τηλεοπτικά δίκτυα, αλλά και τα προκλητικά πρωτοσέλιδα από τις ελεγχόμενες από την Κυβέρνηση εφημερίδες.

Ο Ερντογάν εάν εξαιρέσει επίσης κάποιος του εξόχως υψηλούς τόνους απέναντι στο Ισραήλ από την αρχή του πολέμου στη Μέση Ανατολή, έχει επιλέξει να μην ανεβάζει την ένταση σε κανένα άλλο από τα ανοιχτά μέτωπα που έχει η δική του Τουρκία, τόσο κοντά όσο και μακριά από την χώρα.

Θα υπάρξουν εξελίξεις στα ανοιχτά διμερή μέτωπα;

Παραδοσιακά οι σχέσεις με την Τουρκία έχουν παράγωγα, θετικά ή και αρνητικά, κυρίως μέσα από διεργασίες που εμπεριέχουν ένταση. Ο καθορισμός ΑΟΖ ανάμεσα στις δύο χώρες αν και απασχολεί αμφίδρομα είναι δύσκολο σήμερα να συζητηθεί επί της ουσίας. Ο αφοπλισμός των νησιών του Αιγαίου που ζητά η Τουρκία είναι εκτός Ελληνικού τραπεζιού και ό,τι ειπωθεί θα είναι στα πλαίσια μόνο των εντυπώσεων.

Το Κυπριακό είναι ένα θέμα το οποίο η Άγκυρα δεν θέλει επίσης να ακουμπήσει ουσιαστικά και το μόνο που φαίνεται να προβληματίζει είναι η πρόσφατη αναφορά Ερντογάν για προσφυγή στη Χάγη που διατύπωσε σε Ελληνικό μέσο λίγο πριν την άφιξή του.

Το ζήτημα για την «τουρκική μειονότητα» η Αθήνα δεν υπάρχει κανένας τρόπος να το συζητήσει και η Ελληνική θέση αποκλείεται να επηρεαστεί από την επίσκεψη του Τούρκου Προέδρου. Το μεταναστευτικό ίσως να είναι το νομαδικό ζήτημα για το οποίο οι δύο πλευρές θα επιχειρήσουν να προωθήσουν αμοιβαία τις θέσεις τους.

Εάν ο Ερντογάν παρουσιάσει εν μέσω χειμώνα πειστικά στοιχεία για τον περιορισμό των μεταναστευτικών ροών, ίσως να λάβει και μία θετική εισήγηση από την πλευρά της Ελλάδας προς τις Βρυξέλλες και τα κονδύλια που αναμένεται να αποφασιστούν προς την Άγκυρα.