Η επόμενη μέρα της συμφωνίας: Γιατί μια κατάπαυση του πυρός βοηθάει κυρίως το Ισραήλ

Εντός της κυβέρνησης Νετανιάχου το κλίμα κάθε άλλο παρά αισιόδοξο είναι.

Οι δύο σημαντικότεροι κυβερνητικοί του εταίροι και οι δύο από την άκρα δεξιά έχουν ανοιχτά δηλώσει πως μία κατάπαυση του πυρός στη Γάζα είναι κόκκινη γραμμή.

Ο ίδιος ο Νετανιάχου επιλέγει να μην θίγει ούτε την συμφωνία ούτε και τους εταίρους του αλλά σε μία τέτοια κατάσταση κάποιος θα μείνει σίγουρα «παραπονεμένος».

Ο πρωθυπουργός του Ισραήλ εκτός από το εσωτερικό του μέτωπο έχει να αντιμετωπίσει σήμερα και πραγματικά ασύμμετρες πιέσεις από το εξωτερικό.

Ο Πρόεδρος των ΗΠΑ μέσα σε λιγότερο από 48 ώρες είπε δημόσια και ανοιχτά πως «μία συμφωνία είναι πάρα πολύ κοντά» και την ίδια στιγμή τα μέσα στις ΗΠΑ ξεκίνησαν να βγάζουν ακόμη και τα πρόσωπα των παιδιών και των γυναικών που έχουν επιλεχθεί και ίσως απαιτηθεί από τον Λευκό Οίκο.

Το Κατάρ, παίζοντας μαζί με την Αίγυπτο τον ρόλο του ενδιάμεσου, ξεκαθάριζαν εχθές Τρίτη (21/11) προς όλους πως η συμφωνία είναι πολύ κοντά παρά τα μικρά εμπόδια αλλά όλο αυτό το κλίμα ουσιαστικά απέκλεισε στο Νετανιάχου το περιθώριο ενός ελιγμού και μίας ακόμη «αβάντας» στην ακροδεξιά του πτέρυγα που ακόμη τον κρατά πολιτικά στο προσκήνιο.

Ίσως όμως η εξέλιξη με την συμφωνία να μην είναι αυτή την φορά τόσο επιζήμια όσο οι ακροδεξιοί εθνικιστές επιχειρούν να την παρουσιάσουν για τον ίδιο το Νετανιάχου.

Ο πρωθυπουργός της χώρας, που είναι υπόλογος τόσο για την εισβολή της 7^ης Οκτωβρίου όσο και για τους 237 ομήρους που κρατά η Χαμάς, έχει για πρώτη φορά εδώ και 44 ημέρες την ευκαιρία να κάνει κάτι ουσιαστικό τόσο για την μεγάλη μάζα της ισραηλινής κοινωνίας όσο και για τους δυτικούς του εταίρους με τους οποίους το ρήγμα μοιάζει αγεφύρωτο.

Η επιστροφή αμάχων, ειδικά μικρών παιδιών και γυναικών, στο Ισραήλ θα δείξει πως ο πρωθυπουργός ίσως να εννοεί το αφήγημα της επιστροφής των ανθρώπων του πίσω και να βάζει την στρατιωτική επιχείρηση έστω και για λίγο στην άκρη.

Αναλυτές θεωρούν δεδομένο πως αυτή η κίνηση έχει εξοργίσει πολλούς και μάλιστα από αυτούς που ο ισραηλινός πρωθυπουργός δεν έχει τη δυνατότητα να αποφεύγει.

Οι ίδιοι άνθρωποι όμως σημειώνουν πως ανάμεσα σε αυτούς δεν βρίσκονται στρατιωτικοί και μυστικές υπηρεσίες, άνθρωποι από τις οποίες φαίνεται να έχουν συμφωνήσει πως η επιστροφή ομήρων σήμερα θα δώσει στην κοινωνία μία έξοδο εκτόνωσης και πως όλη αυτή η τετραήμερη ή και πενθήμερη κατάπαυση δεν μπορεί να τροφοδοτήσει σε επικίνδυνο βαθμό τις εναπομείνασες δυνάμεις της Χαμάς.

Με αυτό το χαρτί στα χέρια του ο Νετανιάχου επέλεξε για πρώτη φορά μετά από δύο και πλέον χρόνια να πει «όχι» σε όσους τον διατηρούν στην εξουσία.

Όχι, ο πρωθυπουργός του Ισραήλ δεν έχει την ψευδαίσθηση πως θα παραμείνει έστω και δύσκολα στη θέση του όταν όλα θα έχουν τελειώσει αλλά τουλάχιστον φαίνεται να έχει αντιληφθεί πως το να πηγαίνει αντίθετα με το κοινωνικό ρεύμα θα τον εντάξει με βεβαιότητα σε ένα πολύ κλειστό club «απεχθών» προσωπικοτήτων για το Ισραήλ.

Δεν είναι θέμα υστεροφημίας για το Νετανιάχου είναι όμως θέμα διαχείρισης και ακολουθίας και σε αυτό ελάχιστοι έχουν να του προσάψουν κάτι.