Ο άνδρας από το Νιου Χάμσαϊρ πέθανε με ένα μεγάλο μυστικό, αφήνοντας εκατομμύρια στην πόλη του

Οι κάτοικοι έβλεπαν τον Χολτ να περιφέρεται στην πόλη Χίνσντεϊλ με πολυφορεμένα ρούχα, να οδηγεί το χορτοκοπτικό του, προς το ψιλικατζίδικο, να το σταθμεύει κατά μήκος του κεντρικού δρόμου και να κάθεται να διαβάζει εφημερίδα ή να βλέπει τα αυτοκίνητα να περνούν.

Έκανε θελήματα για τρίτους, αλλά σπάνια έφευγε από την πόλη. Παρά το γεγονός ότι είχε διδάξει οδήγηση σε μαθητές γυμνασίου, ο Χολτ δεν οδηγούσε αυτοκίνητο. Αντί γι' αυτό επέλεξε ένα ποδήλατο και τελικά το χλοοκοπτικό. Το τροχόσπιτο του στο πάρκο για τροχόσπιτα στο Χίνσντεϊλ όπου δούλευε ως φύλακας, ήταν άδειο από έπιπλα, δεν υπήρχε τηλεόραση ούτε υπολογιστής, σύμφωνα με το Assosciated Press.

«Φαινόταν ότι είχε αυτό που ήθελε, αλλά δεν ήθελε πολλά», είπε ο Εντγουιν Σμίθ («Smokey»), ο καλύτερος φίλος του Χολτ και πρώην εργοδότης του.

Όμως ο Χολτ πέθανε φέτος με ένα μυστικό: Ήταν πολυεκατομμυριούχος. Και επιπλέον, τα έδωσε όλα στην κοινότητα Χίνσντεϊλ των 4.200 κατοίκων.

Με την διαθήκη του άφησε 3,8 εκατομμύρια δολάρια στην πόλη Hinsdale για να ωφεληθεί η κοινότητα στους τομείς της εκπαίδευσης, της υγείας, της αναψυχής και του πολιτισμού.

«Νομίζω ότι κανένας δεν είχε ιδέα ότι ήταν τόσο επιτυχημένος», είπε ο Στηβ Ντιόρο, πρόεδρος της κοινότητας. «Ξέρω ότι δεν είχε μεγάλη οικογένεια, αλλά παρ' όλα αυτά, άφησε την περιουσία του στην πόλη όπου ζούσε... Είναι ένα τεράστιο δώρο».

Ωστόσο, δεν έγινε συγκέντρωση για να συζητηθούν ιδέες για το που θα κατευθυνθούν τα χρήματα που άφησε ο Χολτ, από τον Σεπτέμβριο όταν ειδοποιήθηκαν οι τοπικοί αξιωματούχοι. Κάποιοι κάτοικοι πρότειναν την αναβάθμιση του ρολογιού του δημαρχείου, την αποκατάσταση κτηρίων, ίσως την αγορά μιας νέας μηχανής μέτρησης ψηφοδελτίων προς τιμήν του Χολτ, ο οποίος φρόντιζε πάντα να ψηφίζει. Μια άλλη ιδέα ήταν η δημιουργία ενός διαδικτυακού μαθήματος εκπαίδευσης οδηγών.

Οι οργανισμοί πάντως, θα μπορούν να υποβάλουν αίτηση για επιχορηγήσεις από το καταπίστευμα μέσω του Φιλανθρωπικού Ιδρύματος του Νιού Χάμσαϊρ, αντλώντας, περίπου 150.000 δολάρια ετησίως.

Το Χίνσντεϊλ θα «χρησιμοποιήσει τα χρήματα με φειδώ, όπως έκανε ο κ. Χολτ», είπε η Κάθριν Λιντς, δήμαρχος της πόλης.

PHOTO 1 / 3

Photo 1/3

Photo 2/3

Photo 3/3

Ο καλύτερος φίλος του Χολτ, Σμιθ, πρώην νομοθέτης της πολιτείας που έγινε ο εκτελεστής της περιουσίας του Χολτ, είχε μάθει για την περιουσία του τα τελευταία χρόνια.

Γνώριζε ότι ο Χολτ, ο οποίος πέθανε τον Ιούνιο σε ηλικία 82 ετών, είχε ποικίλα ενδιαφέροντα, όπως να συλλέγει εκατοντάδες μοντέλα αυτοκινήτων και τρένων και ιστορικά βιβλία, με τον Χένρι Φορντ και τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο μεταξύ των αγαπημένων του θεμάτων. Ο Χολτ είχε επίσης μια εκτενή συλλογή δίσκων, συμπεριλαμβανομένων των Χέντελ και Μότσαρτ.

Ο Σμιθ γνώριζε επίσης ότι ο Χολτ, ο οποίος νωρίτερα στη ζωή του είχε εργαστεί ως διευθυντής παραγωγής σε μύλο σιτηρών στο κοντινό Μπράτλμπορο του Βερμόντ, επένδυσε τα χρήματά του.

Ο Χολτ είχε εκμυστηρευτεί στον Σμιθ ότι οι επενδύσεις του πήγαιναν καλύτερα από ό,τι περίμενε ποτέ και δεν ήταν σίγουρος τι να κάνει με τα κέρδη. Τότε ο Σμιθ του πρότεινε να θυμηθεί την πόλη.

«Έμεινα κάπως άναυδος όταν έμαθα ότι όλα πήγαν στην πόλη», είπε.

Μία από τις πρώτες επενδύσεις του Holt σε ένα αμοιβαίο κεφάλαιο ήταν στις επικοινωνίες, πριν τα κινητά τηλέφωνα είπε ο Σμιθ.

Η αδερφή του Χολτ, η 81χρονη Άλισον Χολτ από το Λαγκούνα Γουντς της Καλιφόρνια, είπε ότι ήξερε ότι ο αδερφός της επένδυε τα χρήματά του.

«Ο Τζέφρι είχε μαθησιακή δυσκολία. Είχε δυσλεξία», είπε. «Ήταν πολύ έξυπνος αλλά όσον αφορά τη συγγραφή ή την ορθογραφία, ήταν χαμένη υπόθεση. Και ο πατέρας μου ήταν καθηγητής».

Η ίδια πρόσθεσε ότι ο Τζέφρι δεν χρειαζόταν πολλά για να είναι ευτυχισμένος, και ότι δεν ήθελε να τραβάει την προσοχή πάνω του. Κάποτε μάλιστα αρνήθηκε μια προαγωγή στο μύλο που θα του απαιτούσε να μετεγκατασταθεί.

«Πάντα μου έλεγε ότι ο κύριος στόχος του στη ζωή ήταν να βεβαιωθεί ότι κανείς δεν προσέξει τίποτα», είπε, προσθέτοντας ότι έτσι θα μπορούσε «να μπει σε μπελάδες».

Δεν μιλούσαν πολύ για τα χρήματα, αν και τη ρωτούσε συχνά αν χρειαζόταν κάτι.

Ο Χολτ υπέστη εγκεφαλικό πριν από μερικά χρόνια και συνεργάστηκε με τον θεραπευτή Τζιμ Φέρι, ο οποίος τον περιέγραψε ως στοχαστή, διανοούμενο και ευγενικό, αλλά δεν ήθελε να ακολουθήσει την ακαδημαϊκή διαδρομή που ακολούθησαν τα μέλη της οικογένειάς του.

Ο Χολτ είχε παρουσιάσει προβλήματα κινητικότητας μετά το εγκεφαλικό του και δεν οδήγησε ξανά το χλοοκοπτικό του.

«Νομίζω ότι το κούρεμα του γκαζόν ήταν χαλάρωση, ήταν ένας τρόπος για να συνδεθεί με την ύπαιθρο» είπε ο Φέρι. «Νομίζω ότι το έβλεπε ως υπηρεσία προς τους ανθρώπους που τον ενδιέφεραν, οι οποίοι ζούσαν στο πάρκο και νομίζω ότι του άρεσαν πολύ επειδή ήταν απλοί».