Ο Ακιχίτο της Ιαπωνίας έτοιμος για συνταξιοδότηση

Η είδηση αυτή ήρθε να «ταρακουνήσει» την πολιτική της σύγχρονης Ιαπωνίας. Ο 82χρονος μονάρχης φαίνεται ότι αντιμετωπίζει προβλήματα με την υγεία του τα τελευταία χρόνια και έχει υποβληθεί σε εγχείρηση καρδιάς και θεραπεία για τον καρκίνο του προστάτη.

Το πρακτορείο ειδήσεων Kyodo, επικαλούμενο κυβερνητική πηγή, μετέδωσε ότι ο Ακιχίτο εκφράζει την πρόθεσή του να παραιτηθεί σε άτομα του περιβάλλοντός του εδώ και περίπου ένα χρόνο. Ήδη ο κυβερνήτης της Ιαπωνίας περιορίζει σταδιακά τα επίσημα καθήκοντά του, τα οποία αναθέτει στο διάδοχό του, τον 56χρονο πρίγκιπα Ναρουχίτο.

Ο Ακιχίτο, είχε ζήσει τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο και μάλιστα πέρυσι, στην 70η επέτειο της λήξης του πολέμου είχε εκφράσει βαθιά μεταμέλεια:

Κοιτώντας το παρελθόν, μαζί με βαθιά μεταμέλεια για τον πόλεμο, προσεύχομαι ότι αυτή η τραγωδία δεν θα επαναληφθεί και μαζί με το λαό εκφράζω τα βαθιά μου συλλυπητήρια για αυτούς που έπεσαν στη μάχη.

Ενώ ο πατέρας του μονάρχη ήταν μια αμφιλεγόμενη προσωπικότητα, ο ίδιος ο Ακιχίτο ήταν «ο πρώτος μεταπολεμικός αυτοκράτορας που αγκάλιασε το φιλειρηνικό σύνταγμα και τον ρόλο του ως συμβόλου εθνικής ενότητας», δήλωσε ο Κοΐτσι Νακάνο, καθηγητής Πολιτικών Επιστημών στο Πανεπιστήμιο του Τόκιο.

«Ενδιαφέρεται πολύ για τα θέματα του πολέμου και τη συμφιλίωση με τις ασιατικές χώρες. Ο Ναρουχίτο έχει καταστήσει σαφές ότι θα το συνεχίσει αυτό», πρόσθεσε ο Νακάνο.

Ο Ακιχίτο έχει επιδιώξει να εμβαθύνει τις σχέσεις της Ιαπωνίας με τον υπόλοιπο κόσμο μέσω επισκέψεων στο εξωτερικό. Το 1992 έγινε ο πρώτος Ιάπωνας μονάρχης στην πρόσφατη ιστορία που επισκέφθηκε την Κίνα, όπου ακόμα παραμένουν ζωντανές οι πικρές μνήμες από την στρατιωτική επιθετικότητα της Ιαπωνίας. Ως πρωτοπόρος, ήταν και ο πρώτος διάδοχος θρόνου που παντρεύτηκε μια «κοινή θνητή».

Σύμφωνα με το Σύνταγμα, ο αυτοκράτορας της Ιαπωνίας αποτελεί το «σύμβολο του Κράτους και της ενότητας του Λαού» και δεν έχει πολιτική εξουσία.

Οι προσπάθειες του Ακιχίτο να φέρει την αυτοκρατορική οικογένεια πιο κοντά στο λαό δημιούργησαν μια προσεκτικά σκιαγραφημένη εικόνα μια «μοναρχίας μεσαίας τάξης» που τη βοήθησε να προστατευθεί απέναντι στη σκληρή κριτική που ασκείται σε άλλες, περισσότερο φανταχτερές, βασιλικές οικογένειες του εξωτερικού.