Γάζα - δημοσκόπηση: Επιστροφή των ομήρων αλλά και συνέχιση των επιχειρήσεων θέλουν οι Ισραηλινοί

Στην τελευταία έρευνα του Ισραηλινού Ινστιτούτου Δημοκρατίας, όπως αναφέρει το BBC η πιο κοινή απάντηση - από το 38% των πολιτών - ήταν ότι το Ισραήλ θα πρέπει να διαπραγματευτεί μια συμφωνία για τους αιχμαλώτους, αλλά να συνεχίσει να πολεμά. Συνολικά, το 70% των ερωτηθέντων δεν πιστεύει ότι ο πόλεμος πρέπει να σταματήσει.

«Σε αντάλλαγμα για τους ομήρους είναι έτοιμοι να δώσουν Παλαιστίνιους αιχμαλώτους. Αλλά η δημοφιλής άποψη είναι να πούμε: μην σταματήσετε τις μάχες», σύμφωνα με την ανάλυση της δημοσκόπησης που έγινε από τους επιστήμονες που την προγματοποίησαν.

«Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι το κόστος της διακοπής των μαχών αυτή τη στιγμή μπορεί να είναι μεγαλύτερο σε όρους ανθρώπινων ζωών, αν σταματήσουμε και δεν επιτευχθούν οι στόχοι του πολέμου», σημειώνουν.

Περισσότεροι από 240 άτομα έγιναν όμηροι της Χαμάς στις 7 Οκτωβρίου. Ανάμεσά τους ήταν περίπου 30 παιδιά, το νεότερο μόλις εννέα μηνών. Αλλά από τότε που οι ένοπλοι της Χαμάς τους πήγαν στη Γάζα, η τύχη των περισσότερων παραμένει άγνωστη.

Για τις οικογένειες των ομήρων που περιμένουν ένα καλό νέο κάθε μέρα είναι εφιαλτική. Μάλιστα έχουν ξεκινήσει πορεία 63 χιλιομέτρων από το Τελ Αβίβ μέχρι την Ιερουσαλήμ με τελικό προορισμό το γραφείο του πρωθυπουργού Μπενιαμίν Νετανιάχου όπου οι συγγενείς θα απαιτήσουν απ' αυτόν «την άμεση απελευθέρωση όλων των ομήρων».

«Αυτή είναι η τελευταία φωτογραφία που έχουμε από τη θεία μου. Την πήραν πάνω σε μια μοτοσικλέτα δύο τρομοκράτες», λέει ο Εγιάλ Νούρι, δείχνοντάς μου μια φωτογραφία της Αμινά Μοσέ, 72 ετών, να απομακρύνεται από το Νιρ Οζ, ένα κιμπούτς όπου ζούσε για 50 χρόνια.

«Κανένα παιδί, κανένα μωρό, καμία ηλικιωμένη γυναίκα δεν πρέπει να είναι μέρος οποιασδήποτε σύγκρουσης. Είναι κάτι ενάντια στην ανθρωπότητα να απαγάγεις παιδιά».

Αν και αυτή είναι η μεγαλύτερη το Ισραήλ έχει βρεθεί αντιμέτωπο με πολλές κρίσεις ομηρίας.

Τη δεκαετία του 1980, η χώρα έδειξε ότι ήταν έτοιμη να πληρώσει υψηλό τίμημα για τους πολίτες της σε ανταλλαγές κρατουμένων με παλαιστινιακές και λιβανέζικες ένοπλες ομάδες. Σε μια ανταλλαγή απελευθερώθηκε ο σεΐχης Αχμάντ Γιασίν, ο οποίος αργότερα ίδρυσε τη Χαμάς.

Ακόμα και πτώματα ισραηλινών στρατιωτών ανταλλάχθηκαν για να τους δοθούν κανονικές εβραϊκές ταφές.

Στη συνέχεια, το 2006, η Χαμάς απήγαγε έναν στρατιώτη, τον 19χρονο Γκιλάντ Σαλίτ, σε μια διασυνοριακή επιδρομή. Ο πατέρας του, ο Νόαμ, ηγήθηκε μιας επίπονης πενταετούς εκστρατείας για να τον φέρει πίσω.

Ο πρωθυπουργός Μπενιαμίν Νετανιάχου υπέγραψε τη μεγαλύτερη ανταλλαγή αιχμαλώτων που έγινε ποτέ για έναν μόνο στρατιώτη. Περισσότεροι από χίλιοι κρατούμενοι απελευθερώθηκαν, μεταξύ των οποίων και ο Γιαχία Σινουάρ, ο οποίος στη συνέχεια ηγήθηκε της Χαμάς στη Γάζα και προφανώς ήταν ο εγκέφαλος των επιθέσεων της 7ης Οκτωβρίου.

Γιατί τα πράγματα είναι διαφορετικά αυτή τη φορά

Ένας από τους διαπραγματευτές που συμμετείχε στη συμφωνία Σαλίτ βλέπει σημαντικές διαφορές μεταξύ των συνθηκών τότε και τώρα, οι οποίες πιστεύει ότι θα αποτρέψουν την επίτευξη μιας συνολικής συμφωνίας.

«Είχαμε πέντε χρόνια και τέσσερις μήνες για να οικοδομήσουμε εμπιστοσύνη με τον Γκιλάντ Σαλίτ. Τώρα, έχουμε μέρες. Το μέλλον των ομήρων θα αποφασιστεί τις επόμενες ημέρες», λέει ο Γκέρσον Μπάσκιν, ένας Ισραηλινός ακτιβιστής της ειρήνης, ο οποίος ηγήθηκε μυστικών παρασκηνιακών συνομιλιών με τη Χαμάς.

Η κύρια επιπλοκή αυτή τη φορά, λέει, είναι η κλίμακα των φρικαλεοτήτων. «Αυτό που έκανε η Χαμάς, ξεπέρασε τα όρια, όπου είναι αδιανόητο να συνεχίσει να είναι στην εξουσία στη Γάζα μετά το τέλος αυτού του πολέμου», λέει ο κ. Μπάσκιν.

«Έτσι, υπάρχει ένα είδος ενσωματωμένης αντίφασης στο να προσπαθείς να διαπραγματευτείς με τους ανθρώπους που σκοπεύεις να σκοτώσεις».

Αυτή την εβδομάδα, η στρατιωτική πτέρυγα της Χαμάς δήλωσε ότι ήταν έτοιμη να απελευθερώσει έως και 70 γυναίκες και παιδιά που κρατούνται στη Γάζα με αντάλλαγμα μια πενθήμερη κατάπαυση του πυρός.

Δημοσίως, το Ισραήλ απέρριψε την κατάπαυση του πυρός, υποστηρίζοντας ότι η Χαμάς θα τη χρησιμοποιούσε για να ανασυνταχθεί. Έχει πει ότι θα μπορούσε να συμφωνήσει σε μικρότερες ανθρωπιστικές παύσεις στις εχθροπραξίες.