ΚΟΣΜΟΣ

«Μια νέα Νekba»: Εγκλωβισμένοι Παλαιστίνιοι στη Γάζα, υπό διωγμόν στη Δυτική Όχθη

«Μια νέα Νekba»: Εγκλωβισμένοι Παλαιστίνιοι στη Γάζα, υπό διωγμόν στη Δυτική Όχθη
Άνδρες περπταούν σε κατεστραμμένο από τους ισραηλινούς δρόμο στη Τζενίν της Δυτικής Όχθης (AP Photo/Majdi Mohammed)

Η ζωή στη Ζανούτα, ένα παλαιστινιακό χωριό στην κατεχόμενη Δυτική Όχθη, δεν ήταν ποτέ εύκολη.

Οι περισσότεροι κάτοικοι είναι βοσκοί που μεγαλώνουν κατσίκες και πρόβατα υπό δύσκολες συνθήκες.

Έχουν πολλές φορές στο παρελθόν αρνηθεί να εγκαταλείψουν τα σπίτια τους, παρά τις πιέσεις του ισραηλινού στρατού (IDF) αλλά και των Ισραηλινών εποίκων.

Τώρα όμως, όπως γράφει η βρετανική εφημερίδα Guardian, οι 150 κάτοικοι της Ζανούτα ετοιμάζονται μαζικά να εγκαταλείψουν το χωριό τους.

Και αυτό γιατί ένοπλοι –ορισμένοι φορούν στολές εφέδρων του στρατού και άλλοι με πολιτικά και καλυμμένα πρόσωπα- έχουν αρχίσει να εισβάλλουν στα σπίτια τους τις νύχτες.

Ξυλοκοπούν τους ενήλικες, καταστρέφουν τα υπάρχοντά τους και κλέβουν ό,τι πολύτιμο υπάρχει ενώ παράλληλα τρομοκρατούν τα παιδιά.

Μετά από δεκαετίες και τεράστιες θυσίες για να παραμείνουν στην πατρίδα τους, οι 150 κάτοικοι της Ζανούτα αποφάσισαν ότι ηττήθηκαν.

Τη Δευτέρα, άνδρες και γυναίκες, με δάκρυα στα μάτια, άδειαζαν τα σπιτικά τους, φορτώνοντας ηλιακούς συλλέκτες, ζωοτροφές και προσωπικά αντικείμενα σε φορτηγάκια.

«Είναι μια νέα Nekba (σ.σ. Καταστροφή)» λέει ο 71χρονος Ίσα Άχμαντ Μπαγκντάντ, αναφερόμενος στη μαζική απέλαση 700.000 Παλαιστινίων το 1948 μετά από την ίδρυση του Ισραήλ.

«Η οικογένειά μου θα πάει στο Ραφάτ. Αλλά δεν ξέρουμε κανέναν εκεί. Δεν ξέρουμε τι να πούμε στα παιδιά» τονίζει χαρακτηριστικά ο ίδιος.

Την ώρα που οι άμαχοι παραμένουν εγκλωβισμένοι στη Λωρίδα της Γάζας χωρίς καμία διέξοδο σωτηρίας, οι Παλαιστίνιοι στην κατεχόμενη Δυτική Όχθη εκδιώκονται από τα σπίτια τους.

Η περιοχή Masafer Yatta, μια συστάδα χωριών μεταξύ των οποίων και η Ζανούτα, βρίσκεται υπό την πλήρη κατοχή του Ισραήλ.

Οι παλαιστινιακές στέρνες νερού, οι ηλιακοί συλλέκτες, οι δρόμοι και τα κτήρια γκρεμίζονται ή καταστρέφονται τακτικά γιατί δεν υπάρχουν άδειες δόμησης, που άλλωστε είναι σχεδόν αδύνατο να αποκτηθούν.

Ένας πατέρας περπατάει με την κόρη του σε δρόμο που έχει καταστραφεί από τον ισραηλινό στρατό / (AP Photo/Majdi Mohammed)

Ωστόσο στη γύρω περιοχή, οι ισραηλινοί οικισμοί ανθίζουν.

«Έχουμε περάσει δύσκολες ώρες στο χωριό από τη στιγμή που έφτασαν έποικοι στη φάρμα Mitarim, στην άλλη πλευρά της κοιλάδας, πριν από τρία χρόνια. Έχει γίνει πιο δύσκολο να βγάζουμε έξω τα πρόβατα, οι νεαροί έποικοι καταστρέφουν τα σπαρτά μας, κλέβουν τα ζώα ή φωνάζουν το στρατό να έρθει να μας τρομοκρατήσει. Και τώρα έρχονται και στα σπίτια μας. Οι κόρες μου είναι τρομοκρατημένες» λέει κλαίγοντας ο Αμίν Χαμέντ αλ Χουνταράτ.

Και συνέχισε:

«Είχα σκεφτεί ότι κάποια στιγμή μπορεί να χρειαστεί να φύγουμε αλλά δεν περίμενα πως θα συμβεί έτσι. Δεν μπορώ να πιστέψω ότι αύριο θα φύγω από το σπίτι μου. Θα πάμε σε έναν καταυλισμό στα περίχωρα της Deira αλλά δεν ξέρω το επόμενο βήμα. Τι δουλειά θα κάνω, τι θα κάνουμε με τα πρόβατα… Όλη μου η ζωή είναι στη Ζανούτα. Η κοινότητα διαλύεται. Δεν ξέρω πότε θα ξαναδώ τους γείτονές μου. Πότε θα ξαναμιλήσουμε, θα πούμε ιστορίες και θα πιούμε καφέ».

Μετά από πολυετείς νομικές μάχες, το ανώτατο δικαστήριο του Ισραήλ δικαίωσε τον περασμένο Μάιο τον ισραηλινό στρατό (IDF) και αποφάσισε ότι η περιοχή Masafer Yatta (περίπου 30.000 στρέμματα) μπορεί να παραμείνει στρατιωτική ζώνη εκπαίδευσης.

Πρόκειται για απόφασησταθμό, καθώς ανοίγει το δρόμο για τη μεγαλύτερη απέλαση πληθυσμού από την έναρξη της κατοχής.

Οι πιέσεις των εποίκων και του στρατού να εγκαταλείψουν οι Παλαιστίνιοι την περιοχή και τα σπίτια τους άρχισαν να αυξάνονται σταδιακά τους τελευταίους μήνες.

Οι Αρχές γκρεμίζουν τα σπίτια των Παλαιστινίων, τους δρόμους και όποιες υποδομές έχουν δημιουργήσει ενώ ο στρατός απαγορεύει τη βοσκή των ζώων.

Μπουλντόζα γκρεμίζει το σπίτι οικογένειας Παλαιστινίων στο χωριό Arura, κοντά στη Ραμάλα / (AP Photo/Nasser Nasser)

Την ίδια ώρα, ο στρατός δεν επιτρέπει την παράδοση νερού ή ζωοτροφών στους κάτοικους των χωριών ενώ έχει απαγορεύσει και την πρόσβαση μελών ανθρωπιστικών οργανώσεων.

Δημιουργήθηκαν νέοι σταθμοί ελέγχου, αποκόπτοντας εντελώς ορισμένα χωριά ενώ οι Παλαιστίνιοι που θέλουν να εγκαταλείψουν τα σπίτια τους κρατούνται πολλές φορές για ώρες από τους ισραηλινούς στρατιώτες.

Κατάσχονται τα οχήματά τους, που κυκλοφορούν φυσικά χωρίς άδειες, και οι κάτοικοι αναγκάζονται να χρησιμοποιήσουν γαϊδουράκια για την μετακίνησή τους.

Οι κάτοικοι της Ζανούτα δεν είναι οι μόνοι της περιοχής που αναγκάζονται να εγκαταλείψουν τις εστίες τους –ούτε θα είναι και οι τελευταίοι.

Ο Ισραηλινός ερευνητής Nasser Nawadja, μέλος ανθρωπιστικής οργάνωσης, εκφράζει το φόβο ότι θα υπάρξει ντόμινο αναχωρήσεων από την περιοχή.

«Η βία των εποίκων είναι χειρότερη από ποτέ…» λέει ο ίδιος, και συμπληρώνει:

«Στους κατοίκους της Τούμπα έδωσαν 24 ώρες περιθώριο να εγκαταλείψουν τα σπίτια τους, απειλώντας τους ότι θα επέστρεφαν την επόμενη ημέρα για να τους σκοτώσουν. Αυτό έγινε το Σάββατο. Δεν ξέρουμε τι άλλο θα συμβεί τις επόμενες ημέρες».

Η Μη Κερδοσκοπική Οργάνωση (ΜΚΟ) B’Tselem, μέλος της οποίας είναι ο ερευνητής, υποστηρίζει πως τις τελευταίες τρεις εβδομάδες 858 Παλαιστίνιοι από 32 διαφορετικές κοινότητες και 13 κοινότητες συλλογικά αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν τα σπίτια τους.

Και οι αριθμοί αυτοί αυξάνονται μέρα με τη μέρα.

Η διεθνής κοινότητα έχει ζητήσει από το Ισραήλ να λάβει μέτρα για να προστατεύσει τους Παλαιστίνιους από τις επιθέσεις των εξτρεμιστών εποίκων.

«Αυτές οι επιθέσεις είναι ανεπίτρεπτες, πρέπει να σταματήσετε τους υπεύθυνους και να τους απαγγελθούν κατηγορίες» τονίζει ανακοίνωση του Στέιτ Ντιπάρτμεντ.

Τόσο οι Παλαιστίνιοι όσο και οι Ισραηλινοί ακτιβιστές δεν έχουν μεγάλη πίστη στις ισραηλινές Αρχές.

Στοιχεία των Ηνωμένων Εθνών, που δημοσιοποιήθηκαν τον Σεπτέμβριο, είναι αποκαλυπτικά: στις τέσσερις από τις πέντε κοινότητες όπου οι κάτοικοι προχώρησαν σε καταγγελίες στην αστυνομία για βία των εποίκων μόλις το 6% γνώριζε ότι είχε προχωρήσει με κάποιο τρόπο η υπόθεσή τους.

«Δεν ξέρω πότε θα μπορέσω να επιστρέψω» λέει ο Χουνταράτ, και καταλήγει λέγοντας:

«Νομίζω ότι λέω για πάντα αντίο στην πατρίδα μου».