«Ζεσταίνει» τις μηχανές για χερσαία επέμβαση το Ισραήλ - Τα σχέδια για την επόμενη μέρα στη Γάζα

Η καθυστέρηση της έναρξης της ισραηλινής χερσαίας επιχείρησης ενώ έχουμε μπει στην τρίτη εβδομάδα των εχθροπραξιών έχει πολλές ερμηνείες. Αρχικά θέλει να διασφαλίσει, όσο αυτό είναι εφικτό, ότι οι κίνδυνοι θα είναι ελάχιστοι για τους στρατιώτες που θα εισέλθουν στο θύλακα, εξ ου και οι ανελέητοι βομβαρδισμοί σε Δυτική Όχθη και Γάζα. Φυσικά η Χαμάς είναι βέβαιο ότι έχει ετοιμαστεί για την επίθεση αυτή με τους Ισραηλινούς να περιμένουν απώλειες που μπορεί να είναι και πολύ μεγάλες. Επιπλέον το Ισραήλ θέλει να ελαχιστοποιήσει τους θανάτους μεταξύ των αμάχων και φυσικά υπάρχουν και οι Ισραηλινοί όμηροι.

Στην πραγματικότητα από την πρώτη μέρα οι Ισραηλινοί είναι σε ένα μεγάλο δίλημμα καθώς καλούνται να επιλέξουν ανάμεσα στην τύχη των ομήρων και τη διάθεση για εκδίκηση για τους πάνω από 1400 θανάτους Ισραηλινών από το ολομέτωπο χτύπημα της Χαμάς την 7 Οκτωβρίου. Στον απόηχο της απελευθέρωσης των δύο Αμερικανίδων, αλλά και του γεγονότος ότι πολλές ξένες κυβερνήσεις που έχουν υπηκόους τους οι οποίοι έχουν απαχθεί από τη Χαμάς και έχουν στραφεί στο Κατάρ για βοήθεια, οι Ισραηλινοί φαίνεται να ζυγίζουν τα πράγματα. Όχι για πολύ ακόμη εκτιμούν όλοι όσοι ξέρουν πολύ καλά ότι το Ισραήλ παίρνει πάντα εκδίκηση για τους θανάτους των πολιτών του.

Αποκαλυπτικό είναι ότι στους κόλπους της Σιν Μπετ της εσωτερικής υπηρεσίας ασφαλείας, που μαζί με την Μοσάντ πιάστηκε εξ απήνης από το χτύπημα της Χαμάς έχει ήδη δημιουργηθεί μια ομάδα με το όνομα Νίλι, ένα ακρωνύμιο το οποίο στα εβραϊκά μεταφράζεται ως «Η Αιωνιότητα του Ισραήλ δεν θα πει ψέμματα». Αποστολή της να εντοπίσει και να εξοντώσει κάθε άτομο που έπαιξε ρόλο στις θηριωδίες πριν από δύο εβδομάδες.

Η ισραηλινή ηγεσία, ωστόσο, δεν φαίνεται να έχει κάνει κανένα σχέδιο για το πώς θα μπορούσε να διοικείται ο θύλακας όταν τελειώσει η όποια στρατιωτική εκστρατεία. Θα είναι σε ερείπια, με χιλιάδες νεκρούς και ο επιζών πληθυσμός θα είναι βαθιά τραυματισμένος με την έχθρα προς το Ισραήλ να έχει πολλαπλασιαστεί.

Το Ισραήλ δεν θέλει να έχει υπό τον έλεγχό του τη Γάζα. Τα στρατεύματά του έφυγαν, αναγκάζοντας τους εποίκους να έρθουν μαζί τους, πριν από σχεδόν δύο δεκαετίες, επειδή ακόμη και ο σκληροπυρηνικός πρωθυπουργός Αριέλ Σαρόν δεν πίστευε ότι μια επ' αόριστον κατοχή θα ήταν βιώσιμη. Μετά από αυτόν τον πόλεμο, θα υπάρχει ακόμη μεγαλύτερη δυσαρέσκεια και εχθρότητα. Ούτε το Ισραήλ θέλει να το διοικήσει η Παλαιστινιακή Αρχή, επειδή ανησυχεί για την ενότητα μεταξύ των διαχωρισμένων θραυσμάτων ενός δυνητικού παλαιστινιακού κράτους.

Ένα άλλο δρόμο βλέπει ο πρώην πρωθυπουργός Εχούντ Μπαράκ. «Φαίνεται ότι ο πόλεμος θα είναι πολύ, πολύ μακρύς και πρέπει να λάβουμε υπόψη μας τους ομήρους, τον κίνδυνο εξάπλωσης της σύγκρουσης στην ευρύτερη περιοχή, τη διάβρωση της υποστήριξης και το ερώτημα σε ποιον θα μεταβιβάσουμε τον έλεγχο στη Γάζα - για παράδειγμα, αν πρέπει να τον μεταβιβάσουμε ενδεχομένως σε κάποια πολυεθνική δύναμη υπό αραβική ηγεσία».

Όπως αναφέρει οι περιφερειακές δυνάμεις θα είχαν συμφέρον να πληρώσουν για το μέλλον της Γάζας. «Χρειαζόμαστε καλή θέληση από τις γειτονικές μας χώρες, επειδή γνωρίζουν ότι αποσταθεροποιεί την περιοχή στο σύνολό της. Οι χώρες που έχουν χρήματα, με περιουσιακά στοιχεία, θα πρέπει να επενδύσουν στη Γάζα», είπε.

Οι εξελίξεις αυτές λαμβάνουν χώρα την ώρα που οι πιέσεις για να ανοίξει εκ νέου το πέρασμα της Ράφα προκειμένου να περάσει ανθρωπιστική βοήθεια στη Γάζα είναι μεγάλες και ενώ παραμένει ασαφές τι θα γίνει με τους ξένους υπηκόους και τους κατόχους διπλών διαβατηρίων που περιμένουν με αγωνία τη στιγμή που θα μπορέσουν να περάσουν στην Αίγυπτο και από εκεί να επιστρέψουν στις χώρες τους.