«Ήμασταν τυχεροί, αυτό είναι όλο» - Συγκλονιστικές μαρτυρίες από τη εισβολή μαχητών της Χαμάς
Το κιμπούτς Μπέρι στο νότιο Ισραήλ μέχρι το περασμένο Σάββατο ήταν μία ήσυχη κοινότητα. Ύστερα από την ολομέτωπη επίθεση της Χαμάς ήταν ένα από πολλά σκηνικά όπου εκτυλίχθηκαν δεκάδες ανθρώπινες τραγωδίες.
Σύμφωνα με την Ζaka μια εθελοντική ομάδα που χειρίζεται ανθρώπινα λείψανα μετά από τρομοκρατικές επιθέσεις και άλλες καταστροφές απομακρύνθηκαν πάνω από 108 σοροί Ισραηλινών που έχασαν τη ζωή τους όταν μαχητές της Χαμάς εισέβαλλαν σε αυτό και για 17 ολόκληρες ώρες το είχαν υπό τον έλεγχό τους πριν φτάσουν οι Ισραηλινοί στρατιώτες και αποκατασταθεί η τάξη.
Οι εικόνες από τις κάμερες ασφαλείας δείχνουν πως κατάφεραν να μπουν στο φυλασσόμενο κιμπούτς μετά από μια πρώτη αποτυχημένη προσπάθεια.
Κρύφτηκαν στο πλάι του δρόμου και σε ένα φυλάκιο όπου αιφνιδίασαν αυτοκίνητο που κατευθυνόταν στο κιμπούτς. Όταν έχει ήδη ανοίξει η πόρτα σκοτώνουν τους επιβαίνοντες στο αυτοκίνητο και εισβάλλουν. Από εκεί και μετά οι μαχητές της Χαμάς περιφέρονταν στην κοινότητα σκοτώνοντας και απαγάγοντας κόσμο.
Συγκλονιστικές μαρτυρίες ατόμων που επέζησαν
Οι μαρτυρίες ατόμων που κατάφεραν να ξεφύγουν από τον εφιάλτη συγκλονίζουν.
«Περπατούσαν στο Μπέρι σαν να τους ανήκε ο τόπος», δήλωσε την Κυριακή στο Army Radio ο Χαίμ Τζελίν.
«Πυροβολούσαν αδιακρίτως, απήγαγαν όποιον μπορούσαν, έκαψαν τα σπίτια των ανθρώπων ώστε να πρέπει να διαφύγουν από το παράθυρο, όπου οι τρομοκράτες θα περίμεναν», πρόσθεσε ο Τζελίν, ο οποίος χαρακτήρισε αυτό που συνέβη στο Μπέρι. «σφαγή».
«Δεν ξέρουμε αν έχουμε κάπου να επιστρέψουμε», δήλωσε στο AFP από ένα ξενοδοχείο στη Νεκρά Θάλασσα, όπου διαμένει.
Η 58χρονη είπε ότι άκουσε εκρήξεις. «Σκέφτηκα ότι δεν είδα πρόγνωση καιρού που να λέει ότι θα βρέξει. Νομίζαμε ότι ήταν κεραυνός», θυμήθηκε.
Αλλά μέσα σε λίγα λεπτά είχε συνειδητοποιήσει ότι η μικρή κοινότητά της είχε δεχθεί επίθεση.
Καθώς η οικογένεια είχε καταφύγει σε ένα ασφαλές δωμάτιο - που προοριζόταν να κρατήσει τους κατοίκους ασφαλείς κατά τη διάρκεια πυραυλικών επιθέσεων - το σπίτι τους πυρπολήθηκε και κάηκε γύρω τους.
«Δεν είχαμε ιδέα τι συνέβαινε», αλλά ακούγαμε φωνές στα αραβικά, είπε η Ράιχ Αλον. Για ώρες ολόκληρες, ο σύζυγος και τα παιδιά της «δεν άφηναν» το πόμολο της πόρτας, το οποίο συνήθως δεν κλειδώνει σε τέτοια καταφύγια.
«Ήμασταν τυχεροί, αυτό είναι όλο», καταλήγει.