Συνάντηση Μπάιντεν - Νετανιάχου: Οι νίκες, οι ήττες και η αναμονή των 265 ημερών

Ο Μπενιαμίν Νετανιάχου ήταν συνηθισμένος στις επισκέψεις στον Λευκό Οίκο, τουλάχιστον μέχρι να καθίσει στο Οβάλ γραφείο ο Τζο Μπάιντεν…

Λίγο μετά την ανάληψη των καθηκόντων του, ο Μπάιντεν -παρά το γεγονός πως είχε την πρόθεση να συνεχίσει την παράδοση που στέλνει στη Μέση Ανατολή τα τελευταία τουλάχιστον 50 χρόνια το μήνυμα πως η σχέση Τελ Αβίβ και Ουάσιγκτον είναι αδιάρρηκτη και πάντα ισχυρή- βρέθηκε μπροστά στη στιγμή της πτώσης της κυβέρνησης Νετανιάχου.

Από τον περασμένο Δεκέμβριο, όταν ο Νετανιάχου επανήλθε στην θέση που θεωρεί φυσική για τον ίδιο στην χώρα -επικεφαλής όμως μίας κυβέρνησης ακροδεξιών- το τηλέφωνο δεν σηκώθηκε ποτέ για να προσκληθεί ο ισραηλινός πρωθυπουργός στην Ουάσιγκτον.

Οι 265 ημέρες που πέρασαν μέχρι να υπάρξει συνάντηση είναι, σύμφωνα με αναλυτές, το μεγαλύτερο διάστημα χωρίς συνάντηση Ισραήλ και ΗΠΑ από το 1964…

Η κυβέρνηση Μπάιντεν και ο ίδιος ο Αμερικανός Πρόεδρος προσωπικά παρακολουθούν στενά τις εξελίξεις στο Ισραήλ και για πρώτη φορά μετά από χρόνια υπήρξε τόσο επίσημη, ρητή και κατηγορηματική κατακραυγή από τον Λευκό Οίκο για τα όσα ο Νετανιάχου επιχειρεί με τις αλλαγές στις αρμοδιότητες του Ανώτατου Δικαστηρίου στην χώρα του.

Η συγκεκριμένη ανακοίνωση έφερε πέρα από εκνευρισμό στην κυβέρνηση Νετανιάχου και αρκετή εθνικιστική αναστάτωση στα στελέχη της κυβέρνησης της χώρας.

Ο Νετανιάχου, όμως, δεν είναι άπειρος ούτε στην πολιτική ούτε και στη διπλωματία.

Η χθεσινή συνάντηση δεν έγινε -όπως επιθυμούσε ο Νετανιάχου- στην Ουάσιγκτον αλλά στη Νέα Υόρκη και αυτό είναι κάτι που ο ισραηλινός πρωθυπουργός μπορούσε να σηκώσει, ακόμη κι αν όλα τα αμερικανικά μέσα μιλούν για ταπεινωτικό μήνυμα…

Ο έμπειρος Νετανιάχου γνωρίζει πως να χειριστεί τέτοιου τύπου επικοινωνιακές κρίσεις.

Είναι άλλωστε ο μοναδικός πρωθυπουργός στα χρονικά της χώρας του με τόσες ανοιχτές υποθέσεις εναντίον του…

Στο «ψητό», ο Τζο Μπάιντεν μπορεί να ήθελε να δείξει δημόσια πως οι ΗΠΑ δεν θα συρθούν σε στήριξη ακροτήτων ακόμη και από τους πιο «επιστήθιους» φίλους τους αλλά στο τέλος της χθεσινής συνάντησης είναι αυτός και η χώρα του που τελικά υποχώρησαν και αποδέχθηκαν αυτή η συνάντηση να είναι επίσημη και όχι στο περιθώριο της συνόδου…

Όλα τα παραπάνω μπορούν να εξηγηθούν εάν στο κάδρο μπει η προσέγγιση στην Σαουδική Αραβία.

Για τον Τζο Μπάιντεν το συγκεκριμένο ζήτημα είναι κομβικής σημασίας για μία πληθώρα λόγων.

Ο Νετανιάχου είναι ο μόνος που μπορεί να το υλοποιήσει στο πεδίο. Ο Τζο Μπάιντεν τόνισε στον πρωθυπουργό του Ισραήλ πως η συγκεκριμένη «σχέση» που εδώ και δύο χρόνια οικοδομείται συντονισμένα από Τελ Αβίβ και Ουάσιγκτον με το Ριάντ, πρέπει να γίνει «γάμος».

Ο Νετανιάχου φαίνεται να έθεσε τους όρους του στους οποίους υπάρχει έντονη «κόκκινη γραμμή» για το Ιράν, το οποίο εσχάτως η Ουάσιγκτον προσέγγισε και μάλιστα σε πολλά επίπεδα.

Ο Μπάιντεν φαίνεται να αποδέχεται το ισραηλινό αίτημα, πιέζοντας όμως για παραχωρήσεις από την πλευρά του Νετανιάχου προς τους Παλαιστίνιους…

Ο συγκεκριμένος όρος εκφράστηκε και επίσημα με την επαναφορά από την αμερικανική διπλωματία στο προσκήνιο της λύσης του Παλαιστινιακού με τα δύο κράτη… Για τον Νετανιάχου αυτή την στιγμή η συγκεκριμένη λύση είναι απίθανο να προχωρήσει, καθώς ηγείται κομμάτων που στην καλύτερη ζητούν απέλαση όλων των Αραβικών στοιχείων ακόμη και από τα κατεχόμενα και τη δυτική όχθη και στην χειρότερη ανοιχτό πόλεμο εξολόθρευσης σε όλους τους αραβικούς θύλακες από την Τζενίν ως την λωρίδα της Γάζας…

Παρά ταύτα, η απάντηση και πάλι του Προέδρου του Ισραήλ δημόσια ήταν αυτή που ήθελε να ακούσει ο Μπάιντεν ακόμη κι αν δεν δεσμεύθηκε πουθενά :

«Μαζί μπορούμε να καταφέρουμε τα πάντα».

Ο Νετανιάχου, κλείνοντας τη συνάντηση που ήταν περισσότερο «μπρα ντε φερ» από συνήθως, κατάφερε να κερδίσει και αυτό για το οποίο τα μέσα της χώρας του κυρίως αλλά και τον ΗΠΑ τον «μέμφονται» την τυπική – συνηθισμένη συνάντηση στον Λευκό Οίκο.

Με διαρροή από το επιτελείο του γνωστοποίησε πως έχει πρόσκληση για την Ουάσιγκτον μέχρι το τέλος του χρόνου.

Οι επόμενοι τέσσερις μήνες βέβαια θα είναι εξόχως περίπλοκοι για τον ίδιο προσωπικά και την κυβέρνησή του.