Το «φάντασμα» του Πριγκόζιν είναι πρόβλημα τόσο για τη Μόσχα, όσο και για τη Δύση
Ανανεώθηκε:
Μπορεί οι διαφορές του Βλαντιμίρ Πούτιν και του Εβγκένι Πριγκόζιν στις 23 Ιουνίου να έφτασαν στο ζενίθ τους και μπορεί όντως οι δύο στενότεροι φίλοι και συνεργάτες στα παρασκήνια του Κρεμλίνου να βρέθηκαν δημόσια ο ένας απέναντι στον άλλο, αλλά ο ηγέτης της Wagner, δεν ήταν κανένα «παιδάκι» που θα επιβιβαζόταν σε ένα ιδιωτικό αεροσκάφος με τον οποιοδήποτε για να μεταβεί οπουδήποτε.
Η παραπάνω παράγραφος είναι το πιο πρόσφατο από τα σενάρια που κυκλοφορούν στην Ρωσία λιγότερο από 24 ώρες μετά την συντριβή του αεροσκάφους στο οποίο επίσημα η Μόσχα αναφέρει πως επέβαινε και ο Πριγκόζιν. Το Κρεμλίνο, ειδικά μετά την έναρξη της εισβολής στην Ουκρανία μετά από κάθε σημαντική ενέργεια είτε υπέρ του, είτε εναντίον του, ποτέ δεν βγαίνει άμεσα να επιβεβαιώσει ή να διαψεύσει ένα γεγονός. Υπάρχει ένας μεγάλος και κυρίως συγκεντρωτικός μηχανισμός, τον οποίο φαίνεται πως πλέον χειρίζεται ο ίδιος ο Ρώσος πρόεδρος και με τον οποίο επιχειρείται κάθε φορά να κερδηθεί κάτι, ακόμη όταν η ήττα είναι οφθαλμοφανής…
Στην περίπτωση του Πριγκόζιν ήταν σχεδόν ξεκάθαρο ακόμη και σε όσους δεν γνωρίζουν πρόσωπα, καταστάσεις και μηχανισμούς, πως ο «μάγειρας του Πούτιν» είχε διαβεί τον Ρουβίκωνα όταν ανακοίνωνε πως πηγαίνει στην Μόσχα για να κάνει την δουλειά που ο Πρόεδρος δεν τολμούσε να κάνει, «καθαρίζοντας» τον χώρο στο υπουργείο Άμυνας και στον στρατό. Ειδικά τα δυτικά μέσα ανοιχτά προειδοποιούσαν τον φυγά Πριγκόζιν πως πρέπει να προσέχει τα «ανοιχτά παράθυρα» στα κτίρια στα οποία θα βρίσκεται και φαίνεται πως τελικά δικαιώθηκαν, άσχετα από το ύψος της πτώσης στο κενό…
Υπάρχουν σκιές στην συγκεκριμένη υπόθεση; «Ναι» είναι η γρήγορη και εύκολη απάντηση. Το ζήτημα είναι ποιος δημιουργεί την συγκεκριμένες υποψίες… Ήδη σε μαγνητοσκοπημένο μήνυμά τους, οι πιο πιστοί από τους «οπλαρχηγούς» της Wagner απείλησαν ανοιχτά τη Μόσχα πως ο ασκός του Αιόλου άνοιξε και οι συνέπειες θα είναι σοβαρότατες και κυρίως, πιο αιματηρές από ποτέ. Περιέργως «σιωπηλός» παραμένει ο σκληρός πυρήνας της εταιρείας «θανάτου» που Πούτιν και Πριγκόζιν μαζί δημιούργησαν. Αυτό μπορεί να δηλώνει δύο μόνο πράγματα: είτε ο Πριγκόζιν όντως «εξαϋλώθηκε» από τον Πούτιν οπότε τώρα είναι ανοιχτή μία διαπραγμάτευση με το Κρεμλίνο για την διαδοχή στη Wagner, είτε ο Πριγκόζιν σκηνοθέτησε σε συνεργασία με τον Πούτιν τον θάνατό του και το παιχνίδι θα περάσει σε ακόμη πιο σκιώδη φάση…
Το δεύτερο σενάριο, αν δεν εμπίπτει επίσημα στις θεωρίες συνωμοσίας, ακούγεται σίγουρα τραβηγμένη. Πριν από 19 μήνες όμως, για όλους τους πολεμικούς, στρατιωτικούς και πολιτικούς αναλυτές και η ρωσική εισβολή ενέπιπτε στην ίδια ακριβώς κατηγορία. Μόνο οι Αμερικανοί με σχεδόν «εμμονική» τακτική ανά ημέρα από τις 14 Φεβρουαρίου προειδοποιούσαν για την ρωσική εισβολή λαμβάνοντας ως απάντηση χλευασμό από την Μόσχα.
Εάν ο θάνατος Πριγκόζιν επιβεβαιωθεί, τα πράγματα είναι ξεκάθαρα: «ο Πούτιν δεν συγχωρεί και όποιος εναντιώνεται στον Πρόεδρο πληρώνει το τίμημα αργά ή γρήγορα». Αυτό που θα πρέπει να προβληματίζει το Κρεμλίνο σε αυτή την φάση, είναι ποια από τα γρανάζια του Πριγκόζιν έχουν γίνει «κοινωνοί» των απορρήτων που γνώριζε. Οι επόμενοι μήνες θα είναι σίγουρα περίοδος «εσωτερικής κάθαρσης» για το δημιούργημα που «έσωσε» την ρωσική οικονομία από τις κυρώσεις και που μέσα σε 10 χρόνια κατάφερε να είναι μεγαλύτερο από ολόκληρες χώρες σε οικονομικά και στρατιωτικά μεγέθη.
Αν η υπόθεση εργασίας είναι πως ο Πριγκόζιν εδώ και δύο μήνες «παίζει» για την παγκόσμια κοινή γνώμη ένα σκηνοθετημένο από τον Πούτιν έργο προκειμένου να υπάρξουν κινήσεις σε απόλυτη κάλυψη, τότε η Δύση και οι σύμμαχοι της Ουκρανίας είναι αυτοί που θα πρέπει να βρίσκονται σε ακόμη μεγαλύτερη εγρήγορση. Σε κάθε περίπτωση το φάντασμα του Πριγκόζιν, υπαρκτό ή όχι, θα επιχειρήσει να «στοιχειώσει» κάποια από τις δύο πλευρές της μάχης.