Ποινές φυλάκισης για τους δύο πληροφοριοδότες των «LuxLeaks»

Συγκεκριμένα ο Αντουάν Ντελτούρ καταδικάστηκε σε φυλάκιση 12 μηνών με αναστολή και ο πρώην συνάδελφός του Ραφαέλ Αλέ σε 9 μήνες με αναστολή. Οι δύο κατηγορούμενοι, που είναι Γάλλοι υπήκοοι, καταδικάστηκαν επίσης σε πρόστιμο (1.500 ευρώ για τον Ντελτούρ και 1.000 για τον Αλέ), επίσης με αναστολή, όπως ανακοίνωσε ο πρόεδρος του δικαστηρίου του Λουξεμβούργου Μαρκ Τιλ.

Το δικαστήριο αθώωσε τον δημοσιογράφο του τηλεοπτικού καναλιού France 2 Εντουάρ Περέν, 45 ετών, ο οποίος στην εκπομπή Cash Investigation αποκάλυψε τις φορολογικές συμφωνίες του Λουξεμβούργου με πολυεθνικές εταιρείες, χάρη στα έγγραφα που του παρείχε ο Ντελτούρ.

Ο εισαγγελέας είχε ζητήσει να επιβληθεί ποινή 18 μηνών φυλάκισης στον Ντελτούρ και τον Αλέ. Οι δύο πρώην υπάλληλοι της PwC ήταν εκείνοι που διέρρευσαν στον Τύπο περίπου 30.000 έγγραφα τα οποία αποκάλυπταν τις φορολογικές πρακτικές του Λουξεμβούργου. Η εταιρεία PwC, που παρίστατο ως πολιτική αγωγή στη δίκη, έλαβε συμβολικά ως αποζημίωση το ποσό του 1 ευρώ για τη ζημία που υπέστη.

Οι συνήγοροι υπεράσπισης των κατηγορουμένων είχαν ζητήσει την αθώωσή τους με το σκεπτικό ότι έδρασαν με γνώμονα το γενικό συμφέρον. Ο δικηγόρος του Αλέ, ο Μπερνάρ Κολέν, είχε δηλώσει πριν ανακοινωθεί η απόφαση ότι ο πελάτης του θα ασκήσει έφεση "ακόμη και αν καταδικαστεί στην καταβολή 1 ευρώ".

Στο επίκεντρο του βελγικού τύπου η καταδικαστική απόφαση

Η καταδικαστική απόφαση του δικαστηρίου βρίσκεται σήμερα στο επίκεντρο ενδιαφέροντος πολλών μέσων ενημέρωσης του Βελγίου.

"Κλείστε τα μάτια, περνούν δισεκατομμύρια", είναι ο τίτλος του κεντρικού άρθρου της εφημερίδας Le Soir, το οποίο υιοθετεί μια ιδιαίτερα επικριτική στάση απέναντι στην συγκεκριμένη απόφαση.

Η εφημερίδα L’ Echo, στο κύριο άρθρο της, ζητά την αλλαγή της σχετικής νομοθεσίας, προκειμένου αυτή να υπηρετεί τη Δικαιοσύνη και το δημόσιο συμφέρον, προστατεύοντας όσους τολμούν τέτοιου είδους αποκαλύψεις με γνώμονα το κοινό καλό.

Η La Libre Belgique, επίσης στο κύριο άρθρο της, κάνει λόγο για μία πικρή γεύση που αφήνει η εν λόγω καταδίκη, όχι μόνο στους δύο άμεσα ενδιαφερόμενους, αλλά και σε όλους όσους ονειρεύονται μία Ευρώπη, όπου η στρατηγική ο καθένας για το συμφέρον του θα έδινε τη θέση της σε μία νέα φορολογική κουλτούρα, περισσότερο διαφανή και πιο δίκαιη.