Μεσογειακή υπόθεση το «κίνημα της πετσέτας»: Οι ιταλικές κόντρες και ο ισπανικός «πόλεμος»
Ανανεώθηκε:
To «κίνημα της πετσέτας» δεν είναι μόνο ελληνικό φαινόμενο και ούτε η ελληνική κυβέρνηση είναι η μοναδική που… πονοκεφαλιάζει με τέτοιου τύπου αντιδράσεις και προβλήματα.
Τα ίδια ζητήματα αντιμετωπίζει και η Ρώμη, με τους κατοίκους των τουριστικών παραλίων να διαμαρτύρονται εντόνως για τον τρόπο με τον οποίο κάποιοι ιδιώτες διαχειρίζονται τις πανέμορφες ακτές της χώρας, ενώ στην Ισπανία μαίνεται ένας μια διαφορετική «μάχη»: ο πόλεμος της ξαπλώστρας.
Στην Ιταλία, η απόφαση τον περασμένο Απρίλιο να υπάρξει «κόφτης» στον αριθμό ατόμων που μπορούν να βρίσκονται ταυτόχρονα σε μία παραλία έχει προξενήσει έντονες αντιδράσεις από κινήματα πολιτών αλλά και τοπικούς φορείς, οι οποίοι ζητούν να είναι ανοιχτός και προσβάσιμος σε όλους ο ιταλικός αιγιαλός και όχι μόνο σε όσους διαθέτουν χρήματα για να πληρώσουν για τις παροχές παραλιακών καταστημάτων.
Οι διαδηλώσεις ειδικά στην περιοχή της Καλαβρίας ήταν τόσο έντονες που η κυβέρνηση Μελόνι και το ιταλικό υπουργείο Τουρισμού αποφάσισαν να αποσύρουν την συγκεκριμένη διάταξη και να προχωρήσουν σε αυστηροποίηση ελέγχων για την έκταση και την χρήση του αιγιαλού, στην οποία προχωρούν οι επιχειρήσεις, στις οποίες έχουν παραχωρηθεί - έναντι αντιτίμου - τμήματα της νότιας ακτογραμμής της χώρας.
Κίνημα, όμως, υπήρξε και από τους ιδιοκτήτες συγκεκριμένων επιχειρήσεων, που καταγγέλλουν πως, ενώ έχουν ήδη πληρώσει για άλλα τετραγωνικά και άλλη χρήση, αλλάζουν οι όροι της συμφωνίας, εν μέσω τουριστικής περιόδου.
Τα ιταλικά μέσα αναφέρουν πως ήδη έχουν κατατεθεί αγωγές από καταστηματάρχες και επιχειρηματίες και πως από τον Οκτώβριο οι δύο πλευρές θα βρεθούν ενώπιος ενωπίω στα δικαστήρια.
Το ελληνικό «κίνημα της πετσέτας» - αν και δεν αποτελεί συνέχεια της ιταλικής αντίδρασης - έρχεται να προστεθεί στις φωνές του ευρωπαϊκού νότου που ζητούν ελεύθερη πρόσβαση - χωρίς αστερίσκους και πολλά ευρώ - στη δημόσια περιουσία.
Το ελληνικό κίνημα έχει ίδιες απαρχές με το ιταλικό αλλά ξεκίνησε πολύ πιο αυθόρμητα και όχι με τον ίδιο συντονισμό όσο οι γείτονες.
Και προκάλεσε έντονη κινητοποίηση στον κρατικό μηχανισμό, ο οποίος, ακόμη και εν μέσω θέρους αυξάνει τους ελέγχους και τα πρόστιμα σε επιχειρήσεις που παρανομούν και καταλαμβάνουν αυθαίρετα τον αιγιαλό.
Ο ισπανικός πόλεμος της ξαπλώστρας
Τα Κανάρια Νησιά είναι ο πιο τουριστικός προορισμός της νοτίου Ευρώπης, έστω κι αν αυτή η πρωτιά κινδυνεύει από τις ελληνικές και ιταλικές ομορφιές.
Από το 2017, όταν και πρωτοεμφανίστηκε το φαινόμενο, οι μεγάλες ξενοδοχιακές μονάδες στην Ισπανία αντιμετωπίζουν αυτό που αρχικά είχαν ονομάσει «τρέλα της πισίνας» και σήμερα έχει μετεξελιχθεί σε «πόλεμο της ξαπλώστρας».
Οι ισπανικές ακτές είναι πιο «άγριες» και «αφιλόξενες» από τις ιταλικές και ελληνικές και οι εκατομμύρια τουρίστες που επισκέπτονται την περιοχή αναζητούν δροσιά, χαλάρωση και διασκέδαση στις μεγάλες πισίνες των μονάδων.
Ο τεράστιος όγκος τουριστών, σε συνδυασμό με υποδομές που είναι αδύνατο να φιλοξενήσουν τον συγκεκριμένο αριθμό ατόμων, δημιουργούν καθημερινά ουρές εκατοντάδων μέτρων από τα ξημερώματα έξω από ξενοδοχεία, με αναμονή κατά μέσο όρο δυόμιση ώρες για να μπουν σε μία πισίνα.
Δεν είναι λίγοι αυτοί που επιλέγουν να αφήσουν τις πετσέτες τους «ενέχυρο» στις ξαπλώστρες ως «καπάρο» για την επόμενη ημέρα και όλο αυτό, όπως είναι λογικό, δημιούργησε «τσουνάμι» αντιδράσεων και κυρίως κακών κριτικών στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης και τις τουριστικές πλατφόρμες.
Οι ξενοδόχοι, οι οποίοι δεν είχαν κανένα πρόβλημα τα προηγούμενα χρόνια να «νοικιάζουν» και τον αέρα δίπλα στις πισίνες έναντι μέχρι και 50 ευρώ ανά άτομο μόνο για είσοδο στους χώρους των ξενοδοχείων, σήμερα βρίσκονται αντιμέτωποι με ένα κύμα δυσφήμισης.
Οι τοπικές αρχές, με εντολή «άνωθεν», απαγορεύουν το «καπάρωμα» ξαπλώστρας και άνδρες της τουριστικής αλλά και της δημοτικής αστυνομίας κάθε βράδυ μαζεύουν τις πετσέτες που διεκδικολυν μια θέση την επόμενη μέρα.
Για να αποφευχθεί η «έκρηξη», οι μεγάλοι όμιλοι ξενοδοχείων σε συνεργασία με τους τουριστικούς πράκτορες έχουν ήδη ξεκινήσει να ενημερώνουν γραπτώς όσους πελάτες τους θα βρεθούν στην περιοχή, πως οι ξαπλώστρες δεν είναι είδος εν αφθονία και - κυρίως - πως δεν αποτελούν μέρος των παροχών που προσφέρουν ακόμη και στα all inclusive πακέτα.
«Πετάει» ο τουρισμός, φόβοι για… υπερτουρισμό
Η Μεσόγειος είναι ένας από τους σημαντικότερους τουριστικούς προορισμούς για ολόκληρο τον πλανήτη.
Με βάση τα στοιχεία των τελευταίων δύο ετών - ουσιαστικά μετά από την άρση των περιορισμών για την πανδημία - Ιταλία, Ισπανία και Ελλάδα καταγράφουν διαδοχικά ρεκόρ αφίξεων, κρατήσεων αλλά και διάρκειας τουριστικής περιόδου.
Οι τρεις «βαριές» τουριστικές βιομηχανίες του ευρωπαϊκού νότου καταγράφουν από το 2021 αύξηση 30% κατά μέσο όρο στην τουριστική περίοδο, η οποία πλέον καταλαμβάνει ολόκληρο τον Οκτώβριο και μέρος του Νοεμβρίου ενώ και οι πληρότητες στα καταλύματα, εκτός των AirBnb, είναι εξίσου αυξημένες.
Στην συγκεκριμένη τάση δεν φαίνεται να στέκεται εμπόδιο, ούτε η σημαντική αύξηση στις τιμές σε αεροπορικά εισιτήρια και καταλύματα, αλλά ούτε και τα ακραία καιρικά φαινόμενα, όπως ο παρατεταμένος φετινός καύσωνας, οι πλημμύρες αλλά και οι μεγάλες πυρκαγιές σε Ελλάδα, Ισπανία και Ιταλία.
Η τουριστική κίνηση των τελευταίων δύο ετών κατατάσσει την θερινή περίοδο σε μία από τις πλέον «ενεργές», σύμφωνα με τους ειδικούς οι οποίοι κρούουν τον «κώδωνα του κινδύνου», κάνοντας όλο και πιο συχνά λόγο για ένα νέο επικίνδυνο φαινόμενο, το φαινόμενο του «υπερτουρισμό».
Μέσα στο συγκεκριμένο κλίμα με εκατομμύρια τουριστών να συρρέουν στις ακτές της Μεσογείου, υπάρχουν δύο παράλληλα αλλά και αντικρουόμενα φαινόμενα που δείχνουν να παίρνουν αρκετά σοβαρές διαστάσεις, τόσο σοβαρές ώστε να ασχολούνται οι κυβερνήσεις των τριών χωρών και όχι απλά οι τοπικές αρχές.