Το επικίνδυνο «παιχνίδι» της Μόσχας: Την ανιούσα παίρνουν πάλι οι τιμές των σιτηρών

Το συγκεκριμένο λιμάνι ήταν ένα από τα τελευταία εμπορικά σημεία, από τα οποία το Κίεβο κατάφερνε να διοχετεύει εκατομμύρια τόνους σιτηρών στο εξωτερικό. Το χτύπημα είναι ένα ακόμη ξεκάθαρο μήνυμα πως χωρίς την Ρωσία, ο ουκρανικός πλούτος θα κοστίζει πολύ ακριβά για να φύγει από την χώρα.

Είναι ξεκάθαρο πλέον πως, από την στιγμή που το Κρεμλίνο αποχώρησε από την συμφωνία της Κωνσταντινούπολης, δεν πρόκειται να επιτρέψει σε κανένα ουκρανικό φορτίο να φύγει από την ζώνη πυρός.

Η Μόσχα έχει επιστρατεύσει σημαντικό όγκο δυνάμεων, πολεμοφοδίων αλλά και πληροφορίων για να γνωρίζει με ακρίβεια πόσοι τόνοι και πού βρίσκονται ανά ημέρα και -το σημαντικότερο - ποιος είναι ο πελάτης που προσεγγίζει τα Ουκρανικά λιμάνια, είτε της Οδησσού είτε του Δούναβη, για να φορτώσει.

Τα ρωσικά χτυπήματα κοστίζουν πολύ ακριβά και όχι μόνο στην Ουκρανία. Με την συγκεκριμένη - και επιτυχημένη για την Ρωσία – μέθοδο, ο Βλαντίμιρ Πούτιν έχει καταφέρει να δώσει υπόσταση και οντότητα σε ένα όπλο, το οποίο χτυπά για αρχή τις φτωχότερες χώρες της Αφρικής αλλά δεν αφήνει και τις ανεπτυγμένες οικονομίες της Δύσης να πάρουν ανάσα.

Ενδεικτικό της κατάστασης με την οποία ο Πούτιν πλήττει την Δύση και το γεγονός πως ελάχιστες ώρες μετά το χτύπημα στο Ιζμαΐλ, οι τιμές σταριού στο χρηματιστήριο του Σικάγο κατέγραψαν άνοδο κατά 6,5%.

Πλήγμα και για το Πεκίνο

Εκτός από την Δύση όμως, τα ρωσικά χτυπήματα στις Ουκρανικές διατροφικές πρώτες ύλες πλήττουν και τους συμμάχους του Κρεμλίνου. Η Κίνα είναι με μεγάλη διαφορά ο κορυφαίος αγοραστής – πελάτης των σιτηρών που κατά εκατομμύρια τόνους εξήχθησαν από τις εμπόλεμες ζώνες της Ουκρανίας για την περίοδο που η τριμερής συμφωνία της Κωνσταντινούπολης ήταν σε ισχύ.

Οι αριθμοί, που ποτέ δεν λένε ολόκληρη την αλήθεια, αλλά σπανίως λένε και ψέματα πιστοποιούν την συγκεκριμένη πραγματικότητα:

Οι εισαγωγές της Κίνας περιελάμβαναν 5,6 εκατομμύρια τόνους καλαμποκιού, 1,8 εκατομμύρια τόνους ηλιόσπορου, 370.000 τόνους ηλιέλαιο και 340.000 τόνους κριθάρι.

To 35% του συνόλου των εξαγωγών από τις εμπόλεμες ζώνες κατευθύνθηκε στο Πεκίνο το οποίο σήμερα αντιμετωπίζει σημαντική έλλειψη σε τέτοιου τύπου πρώτες ύλες, τις οποίες - ακόμη κι αν βρει στην παγκόσμια αγορά - θα αναγκαστεί να τις πληρώσει με «καπέλο» που θα φέρει ταυτόχρονη αύξηση στον διατροφικό πληθωρισμό.

Με τον τρόπο που κινείται στο συγκεκριμένο πεδίο, η Ρωσία κρατά στα χέρια της το τελευταίο πραγματικά «δυνατό χαρτί» σε μία μάχη που η ίδια επέλεξε να ξεκινήσει πριν από 18 μήνες.

Με τον τρόπο που το Κρεμλίνο ανοίγει και κλείνει την «κάνουλα» στα σιτηρά, επηρεάζει σε πολύ μεγάλο βαθμό - και κυρίως με πολύ άμεσο τρόπο - τις τιμές στα τρόφιμα πρωτίστως αλλά και γενικότερα στο κόστος ζωής.

Ο μεγάλος «δυτικός πονοκέφαλος» του διατροφικού πληθωρισμού είναι αδύνατον να αντιμετωπιστεί στη ρίζα του, όσο η Μόσχα κρατά το κλειδί όχι μόνο των δικών της αλλά και των ουκρανικών αποθηκών…

Η Κωνσταντινούπολη και πάλι ρυθμιστής

Με την ένταση και πάλι να ανεβαίνει, την Δύση και την Μόσχα να χρησιμοποιούν όσα «προφανή» και «αόρατα» όπλα διαθέτουν προκειμένου να επικρατήσουν σε μία διαρκή αντιπαράθεση, ο Ταγίπ Ερντογάν έκανε και πάλι την κατάλληλη κίνηση στην κατάλληλη στιγμή.

Η τηλεφωνική επικοινωνία Πούτιν - Ερντογάν περιείχε πολύ από το ζήτημα των σιτηρών και ακόμη περισσότερο το αίτημα της Άγκυρας να επισκεφθεί σύντομα την Τουρκία ο Ρώσος πρόεδρος.

Εάν τελικά το ταξίδι αυτό πραγματοποιηθεί, θα είναι ένα από τα ελάχιστα που έχει κάνει ο Πούτιν τους τελευταίους μήνες καθώς είναι επίσημες οι κατηγορίες για εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας. Μια εξαίρεση - που επιβεβαιώνει τον κανόνα - ήταν μόνο η σύντομη επίσκεψή του στην Τεχεράνη, που ως γνωστόν πέρα από στενός σύμμαχος είναι και ορκισμένος εχθρός των ΗΠΑ και της Δύσης.

Δεν είναι σαφές εάν η Μόσχα υπαναχωρήσει και πάλι στο ζήτημα των σιτηρών, το βέβαιο πάντως είναι πως δεν θα ζητήσει από τη Δύση απλά την άρση των κυρώσεων για τα δικά του σιτηρά και τα λιπάσματα που πήρε στην πρώτη της εκδοχή, αλλά πολλά περισσότερα.

Εάν καταφέρει να «περάσει» αυτή την φορά το δικό του, ίσως ο Πούτιν καταφέρει να καταγράψει μία σημαντική νίκη σε μία σειρά ηχηρών αποτυχιών…