Η επικοινωνία Πεκίνου - Ουάσιγκτον είναι μία «μικρή ξύλινη γέφυρα» - Παραμένει το χάσμα

Οι δύο μεγαλύτερες οικονομίες του πλανήτη συμφώνησαν πως οι επικοινωνίες ανάμεσά τους θα πρέπει να είναι συχνότερες, αμεσότερες και το κυριότερο πιο ξεκάθαρες στα μεγάλα τουλάχιστον παγκόσμια ζητήματα.

Οι πρόσφατες επισκέψεις κορυφής στο Πεκίνο από την πλευρά των ΗΠΑ δείχνουν πως το ζήτημα της επικοινωνίας ανάμεσα στις δύο πλευρές πιθανότατα εισέρχεται σε νέες βάσεις. Ειδικά η επίσκεψη του κορυφαίου Αμερικανού διπλωμάτη, του υπουργού Εξωτερικών Άντονι Μπλίνκεν και η συνάντηση με τον Κινέζο Πρόεδρο φαίνεται πως έχει δώσει μία απάντηση στο μεγάλο κενό επικοινωνίας ανάμεσα στις δύο υπερδυνάμεις.

Ψηλά στην αμερικανική ατζέντα με τα ζητήματα προς επίλυση με το Πεκίνο δεν είναι όμως μόνο το ζήτημα των πιο άμεσων διμερών επαφών και των διαύλων επικοινωνίας.

Για τις ΗΠΑ ο εν εξελίξει πόλεμος στην Ουκρανία αλλά και η συνεργασία σε θέματα αντιμετώπισης της κλιματικής κρίσης φαίνεται πως βρίσκονται στη λίστα με τα «κόκκινα» ζητήματα.

Υπήρξε όμως κάποια επί της ουσίας εξέλιξη στις σχέσεις των δύο χωρών;
Η άμεση και εύκολη απάντηση είναι «όχι». Πεκίνο και Ουάσιγκτον στα μεγάλα ανοιχτά θέματα συμφωνούν πως διαφωνούν και ξεκαθαρίζουν με κάθε ευκαιρία πως οι αποστάσεις που χωρίζουν τις δύο χώρες είναι ακόμη σημαντικές.

Το Πεκίνο μπορεί να έχει άτυπα δεσμευθεί πως δεν θα παραχωρήσει στρατιωτική βοήθεια στην Ουκρανία αλλά αυτό δεν σημαίνει πως θέλει την Μόσχα στον «πάγο» και σε απόλυτο αποκλεισμό όπως πιστεύει η Ουάσιγκτον πως πρέπει να εξελιχθεί η κατάσταση.

Η Ουάσιγκτον «πιέζει» επίσης το Πεκίνο στο ζήτημα των τεχνολογικών προϊόντων ζητώντας παγκόσμια ανεξάρτητη αρχή ελέγχου για τα μικροτσίπ αλλά και για τις πλατφόρμες όπως το TikTok. Ο Σι Τζιπινγκ από την πλευρά του έχει ξεκαθαρίσει πως δεν υπάρχει περιθώριο για συζήτηση στα συγκεκριμένα ζητήματα όσο παραμένουν σε ισχύ οι αμερικανικές κυρώσεις για τις οποίες δεκάδες φορές του τελευταίους μήνες το Πεκίνο έχει μιλήσει για «δυτικές ακρότητες και στοχοποίηση».

Το Πεκίνο επίσης θέλει ξεκάθαρα να απαλλαγεί άμεσα από τις αμερικανικές «οχλήσεις» στην Ταϊβάν εκεί που πριν από λίγους μήνες η τότε επικεφαλής της Βουλής, Νάνσι Πελόζι, έκανε αιφνιδιαστική επίσκεψη. Η Κίνα θέλει να έχει τον πρώτο και τον τελευταίο λόγο στα όσα συμβαίνουν στην «γειτονιά» της και οποιαδήποτε δυτική ανάμειξη σε αυτή ακριβώς τη ζώνη είναι casus belli…

Στο ίδιο πλαίσιο το Πεκίνο επιχειρεί να εντάξει και το αμερικανικό πολεμικό συμβόλαιο με την Αυστραλία το οποίο σε βάθος 15 ετών θα φέρει στην περιοχή αρκετά πυρηνοκίνητα υποβρύχια.

Είναι ξεκάθαρο πως τα μεγάλα ζητήματα ανάμεσα σε Κίνα και ΗΠΑ παραμένουν ως είχαν, «βουνό». Ένα «βουνό» που καμία από τις δύο πλευρές δεν έχει σήμερα την διάθεση να ανέβει η ίδια αλλά και να αφήσει τον μεγάλο της ανταγωνιστή να προχωρήσει. Επί της ουσίας τίποτε από όσα χώριζαν το Πεκίνο και την Ουάσιγκτον δεν έχει «γεφυρωθεί» και το χάσμα παραμένει μεγάλο.

Η αποκατάσταση της επικοινωνίας, ίσως όμως αποτελέσει την αρχή για μία συνεργασία που θα αργήσει να εμφανιστεί μεν αλλά όταν αυτό συμβεί θα δώσει απτά αποτελέσματα στα μείζονα ζητήματα. Η ζεύξη ανάμεσα στις δύο υπερδυνάμεις μπορεί να είναι μία «μικρή ξύλινη γέφυρα» αλλά ακόμη κι έτσι υπάρχει τρόπος έστω και λίγοι να μπορούν να περάσουν στην απέναντι όχθη…