ΚΟΣΜΟΣ

ΝΑΤΟ: Άλλος δρόμος, ίδιος προορισμός για Ουκρανία και ΗΠΑ

ΝΑΤΟ: Άλλος δρόμος, ίδιος προορισμός για Ουκρανία και ΗΠΑ
Ο Αμερικανός πρόεδρος Τζο Μπάιντεν χειροκροτεί τον Ουκρανό ομόλογό του Βολοντίμιρ Ζελένσκι στην Σύνοδο του ΝΑΤΟ στο Βίλνιους AP Photo/Susan Walsh

Η σημερινή ομιλία του Βολοντίμιρ Ζελένσκι στην ολομέλεια του ΝΑΤΟ στο Βίλνιους είναι χωρίς αμφιβολία ιστορική.

Η ιστορικότητα των στιγμών που τους τελευταίους 17 μήνες βιώνει η Ουκρανία είναι ξεκάθαρα μεγαλύτερου όγκου και βεληνεκούς από την ίδια την χώρα, όχι όμως και από την καθημερινή θυσία των ανθρώπων της στα πεδία των μαχών.

Ο Ουκρανός Πρόεδρος δεν πρόκειται να λάβει αυτό για το οποίο ταξίδεψε στην Λιθουανία. Οι Ηνωμένες Πολιτείες και ο Τζο Μπάιντεν ξεκαθάρισαν πριν από την έναρξη της διήμερης διάσκεψης κορυφής πως η ένταξη του Κιέβου στην βορειοατλαντική Συμμαχία δεν θα γίνει προς το παρόν.

Δεν υπήρξε θετική ανταπόκριση ούτε στις εκκλήσεις ούτε στις πιέσεις Ζελένσκι να οριστεί τουλάχιστον συγκεκριμένη αφετηρία για την ενταξιακή πορεία. Το ΝΑΤΟ παραμένει για τους Ουκρανούς μία μελλοντική συνθήκη για την οποία οι Σύμμαχοι ζητούν περισσότερη δουλειά.

Ο Ζελένσκι έχει δίκιο να νοιώθει «πικρία» αλλά η απόσταση που χωρίζει την πραγματικότητα και τον ρεαλισμό είναι όση χρειάστηκε πριν από 17 μήνες ο Πούτιν για να εξαπολύσει έναν πόλεμο, για τον οποίο βέβαιοι ήταν τότε μόνο οι Ουκρανοί και οι Αμερικανοί.

Το Κίεβο όμως δεν φεύγει σε καμία περίπτωση με το κεφάλι σκυμμένο και τα χέρια άδεια από την πρωτεύουσα της Λιθουανίας. Μετά τους Βρετανούς και οι Γάλλοι ανακοίνωσαν πως στέλνουν άμεσα προηγμένα οπλικά συστήματα μεγάλου βεληνεκούς στη χώρα που θα έχει ακόμη μία λύση για χτυπήματα κατά των ρωσικών θέσεων στα νότια και ανατολικά της χώρας.

Από Γερμανικά χείλη ανακοινώθηκε ακόμη μία μεγάλη οικονομικού τύπου ενίσχυση από την Ευρώπη, χρήματα εξόχως απαραίτητα κυρίως για την ενίσχυση και την θωράκιση των αμάχων που ζουν τον απόλυτο εφιάλτη σε κάθε πόλη και χωριό της Ουκρανίας.

Δύο αρνήσεις, μία κατάφαση

Το σημαντικότερο κέρδος όμως είναι πως ο Ζελένσκι έχει λάβει δύο αρνήσεις από τις ΗΠΑ που στα «μαθηματικά» της διπλωματίας ισοδυναμούν με μία μεγάλη κατάφαση.

Ο χρόνος εισδοχής στο ΝΑΤΟ παραμένει ασαφής και άγνωστος αλλά είναι πιο ξεκάθαρο από ποτέ πως το Ουκρανικό αίμα με το οποίο έχει κατακτηθεί το δικαίωμα ένταξης στο ΝΑΤΟ δεν θα πάει σε καμία περίπτωση «χαμένο».

Το Κίεβο έχει κερδίσει με τις θυσίες του το δικαίωμα να θεωρεί πως δικαιούται να είναι μέλος μίας συμμαχίας, τους σκοπούς και τους στόχους της οποίας εκπληρώνει με τον πιο επώδυνο τρόπο.

Από σήμερα μάλιστα έχει εξασφαλίσει πως η είσοδος στο ΝΑΤΟ θα πρέπει να θεωρείται δεδομένη, το πότε είναι μία συνθήκη η οποία εξαρτάται κυρίως από το πότε θα ηττηθούν τα ρωσικά στρατεύματα και όχι από το πότε η Ουάσιγκτον θα κρίνει πως έχει έρθει η στιγμή.

Η κατάκτηση των Ουκρανών στο Βίλνιους είναι πως τους δόθηκε για πρώτη και ίσως και τελευταία φορά στα χρονικά της συμμαχίας ένας άλλος δρόμος με ίδιο προορισμό. Ήδη ο ουκρανικός λαός έχει διανύσει πολύ μεγάλη και κακοτράχαλη απόσταση, μένει να συνεχίσει με την ίδια επιμονή να προχωρά προς την ολοκλήρωση των στόχων του.