Πέθανε ο ηθοποιός Άλαν Άρκιν - Είχε κερδίσει Όσκαρ Β' ρόλου

Γεννημένος το 1934 στο Μπρούκλιν της Νέας Υόρκης, ο Aρκιν έκανε την πρώτη του εμφάνιση στη μεγάλη οθόνη ως τραγουδιστής με τους The Tarriers στην ταινία Calypso Heat Wave (1957).

Στη συνέχεια έκανε το θεατρικό ντεμπούτο του εκτός Μπρόντγουεϊ ως τραγουδιστής στο Heloise (1958). Την επόμενη χρονιά εντάχθηκε στο Compass Theatre στο Σεντ Λούις του Μιζούρι. Εκεί τράβηξε την προσοχή του σκηνοθέτη Μπομπ Σιλς και έγινε το αρχικό μέλος του θιάσου της Δεύτερης Πόλης στο Σικάγο.

Το 1961 ο Άρκιν έκανε το ντεμπούτο του στο Μπρόντγουει με το μιούζικαλ From the Second City, για το οποίο έγραψε στίχους και σκετς. Αργότερα πρωταγωνίστησε στην κωμωδία Enter Laughing (1963), για την οποία κέρδισε ένα βραβείο Tony.

Ο Άλαν Άρκιν έκανε το σκηνοθετικό του ντεμπούτο στο θέατρο με μια επιτυχία εκτός Μπρόντγουεϊ με τίτλο Ε; (1966), στην οποία εμφανίστηκε, νεαρός τότε, ο ηθοποιός Ντάστιν Χόφμαν.

Κέρδισε το βραβείο Drama Desk για τη σκηνοθεσία του στην παραγωγή εκτός Μπρόντγουεϊ του Little Murders (1969) και ένα ακόμα βραβείο Drama Desk για το The White House Murder Case (1970). Ο ίδιος ο Άρκιν θα σκηνοθετούσε το Little Murders και στο σινεμά. Σκηνοθέτησε επίσης την αυθεντική εκδοχή της ξεκαρδιστικής κωμωδίας του Νιλ Σάιμον The Sunshine Boys (1972), η οποία είχε πάνω από 500 παραστάσεις.

Ο Άρκιν κέρδισε την πρώτη του υποψηφιότητα για Όσκαρ Α’ Ανδρικού Ρόλου για την κωμωδία The Russians Are Coming! the Russians Are Coming! όπου κράτησε τον ρόλο του Ρώσου υπολοχαγού Ρoζάνοφ, μέλους ενός σοβιετικού υποβρυχίου που θα θεωρηθεί όχημα κατασκοπίας έχοντας βρεθεί κατά λάθος στα νερά της Νέας Αγγλίας.

Ο Άρκιν έδειξε το δραματικό του φάσμα ως ψυχοπαθής δολοφόνος στην ταινία θρίλερ Περίμενε μέχρι να νυχτώσει (1967), απέναντι στην Οντρει Χέμπουρν και ως ευαίσθητος κωφάλαλος στην ταινία Ο πόνος της σιωπής (1968), για την οποία κέρδισε τη δεύτερη υποψηφιότητα για Όσκαρ Α’ Ανδρικού Ρόλου.

Ακολούθησε ένας από του πιο γνωστούς ρόλους του, ο Σμηναγός Γιοσάριαν στο Catch 22 (1970), σε σκηνοθεσία Mάικ Νίκολς βασισμένο στο ομώνυμο αντιπολεμικό μυθιστόρημα του Τζόζεφ Χελερ. Εκεί, ο Άρκιν έδωσε αναμφισβήτητα την πιο δυνατή του ερμηνεία, ωστόσο, η καριέρα του υπέφερε επειδή η ταινία δεν ανταποκρίθηκε στις εμπορικές προσδοκίες της.

Μετά από μερικά χρόνια σκηνοθετικής δουλειάς στην τηλεόραση, ο Άρκιν έκανε μια επιστροφή με μια εντυπωσιακή ερμηνεία του Ζίγκμουντ Φρόιντ στην ταινία The Seven-Per-Cent Solution (1976).

Στις αρχές της δεκαετίας του 1980 έπαιξε σε τρεις ταινίες που ήταν οικογενειακές υποθέσεις, σε σενάριο της συζύγου του, Μπάρμπαρα Ντάνα, και συμπρωταγωνιστή τον γιο του, Άνταμ Άρκιν.

Η δουλειά του ήταν σημαντική και στην δεκαετία του 1990 αλλά μια νέα καριέρα φάνηκε να δημιουργείται για αυτόν από το 2000 και μετά.