Το σενάριο του «Νονού» γίνεται πραγματικότητα για την Ρωσία

Όλα όσα έρχονται στο προσκήνιο τις τελευταίες 24 ώρες δείχνουν το μέγεθος της καταστροφής, που το ίδιο το Κρεμλίνο έχει προκαλέσει στις τάξεις του.

Ο Γεβγκένι Πριγκόζιν έχει ανοιχτά αποκηρύξει τους δεσμούς με το στενό περιβάλλον του Ρώσου Προέδρου, Βλαντιμίρ Πούτιν και πήρε την απόφαση όχι απλά να αποσυρθεί από τα ουκρανικά πεδία αλλά να κινηθεί και κατά όσων κατηγορεί πως τον θέλουν νεκρό στη Μόσχα.

Δεν είναι σπάνιο ακόμη και στους πολιτικούς κύκλους του 21^ου αιώνα να «σφάζονται» πρωτοπαλίκαρα για την άνοδο στην εξουσία, αλλά αυτό που συμβαίνει τις τελευταίες ώρες στον πιο στενό κύκλο του Πούτιν φαίνεται να ξεπερνά ως σενάριο αυτό του «Νονού».

Ο «μάγειρας» που ξεπέρασε τα όρια

Με αφορμή μία πυραυλική επίθεση στις θέσεις του εντός των ουκρανικών εδαφών ο Γεβγκένι Πριγκόζιν προχώρησε σε μία ακραία τοποθέτηση. Επί της ουσίας το να δηλώνει κάποιος σαν τον Πριγκόζιν πως «ερχόμαστε στη Μόσχα να τακτοποιήσουμε τους ανοιχτούς μας λογαριασμούς» είναι περισσότερο «αυτοκτονία» από «προσωπική επανάσταση». Ο Πριγκόζιν ρεαλιστικά έχει ελάχιστες «ελπίδες» να ανατρέψει το καθεστώς. Αυτό που είναι, όμως, εξόχως ενδιαφέρον είναι πως τα υβριστικά μηνύματα του «σεφ» του Πούτιν έφεραν πανικό.

Το να προχωρά σε διάγγελμα ο Πρόεδρος της Ρωσίας δεν είναι σπάνιο φαινόμενο κατά τον τελευταίο χρόνο, αλλά το να κάνει κάτι τέτοιο για ένα «δικό του» παιδί είναι δείγμα πως η κατάσταση έχει ξεφύγει από τον έλεγχο που τόσο πολύ διατυμπανίζει ο Ρώσος Πρόεδρος πως έχει. Το γεγονός πως ο Πριγκόζιν αναφέρει επίσημα πως έχει στην κατοχή του ήδη δύο ρωσικές πόλεις, μία στα νότια (Ροστόφ) και μία στα δυτικά (Βορονέζ) θα πρέπει να ανησυχεί ακόμη περισσότερο όσους έχει βάλει στο στόχαστρό του ο Πριγκόζιν.

Με μέγιστο αριθμό 25.000 ανδρών δεν μπορεί να φτάσει να απειλήσει τον Πρόεδρο της Ρωσίας μέσα στο Κρεμλίνο, αλλά καλό θα ήταν ο «Νονός» να μην υποτιμήσει την δυναμική και κυρίως τα μέσα που έχει ο ημίτρελος και μέχρι προχθές έμπιστός του.

Η κατηγορία για απόπειρα πραξικοπήματα και η απειλή πως θα τιμωρηθεί παραδειγματικά δεν ήρθε αυτή την φορά από κάποιον απευθείας δίαυλο της μεταξύ τους επικοινωνίας. Ο Πούτιν έκανε επίσης τις επιλογές του. Για ακόμη μία φορά η τράπουλα είχε μοιραστεί με δική του εντολή και οι κάρτες που είχε στα χέρια του ο Πριγκόζιν ήταν είτε από τύχη είτε από ικανότητα καλύτερες από αυτές που ήθελε ο ίδιος ο Πούτιν. Οι ψίθυροι στο αυτί του, πως ο «Πριγκόζιν θα επιχειρήσει αργά ή γρήγορα κάτι ακραίο» έγιναν φωνές και το τελευταίο 16μηνο στο Κρεμλίνο η μοναδική φωνή που ακούγεται είναι αυτή του ίδιου του Πούτιν.

Το 1917, η επερχόμενη ήττα στην Ουκρανία και ο φόβος της ρωσικής επανάστασης

Η ζωή συχνά με τρόπο εντυπωσιακό ξεπερνά και τα πιο ευφάνταστα σενάρια. Στο Νονό ο Δον Κορλεόνε θα κάνει τις επιλογές του και θα προλάβει τις καταστάσεις. Σήμερα ο Πούτιν δεν έχει αυτή την πολυτέλεια, τον πρόλαβε ο Πριγκόζιν και αυτό τον αναγκάζει να συρθεί σε αποφάσεις που είχε στο μυαλό του μεταθέσει σε άλλη χρονική περίοδο. Σήμερα η Ρωσία δεν έχει τρόπο και κυρίως χρόνο να ασχοληθεί «επαγγελματικά» με τον πόλεμο στην Ουκρανία. Η ομάδα που έκανε όλη την βρώμικη (χωρίς εισαγωγικά) δουλειά σε όλα τα κρίσιμα πεδία ισχυρίζεται πως κατευθύνεται στη Μόσχα και έχει ως στόχο και τον ίδιο.

Οι δυνάμεις της Wagner τόσο σε επιχειρησιακό όσο και σε οικονομικό επίπεδο έχουν στρέψει τις κάνες των όπλων τους προς τη Μόσχα και το όπλο έχει μετατραπεί σε απειλή. Εάν είναι αλήθεια πως ο Πριγκόζιν βαδίζει προς τη Μόσχα καταλαμβάνοντας στην πορεία του ρωσικές πόλεις ποιος έχει μείνει να υπερασπίζεται τη Μπαχμούτ που τόσο αίμα χύθηκε για να κατακτηθεί;

Αν η Wagner έχει πάρει απόφαση να αλλάξει τον επικεφαλής της χώρας, όπως ξεκάθαρα ενημέρωσε ο Πριγκόζιν μέσα από το κανάλι του στο Telegram ποιος θα «ξεπλύνει» τα δισεκατομμύρια που χρειάζονται για να συνεχίσει να αναπνέει η «πνιγμένη» στις δυτικές κυρώσεις ρωσική οικονομία;

Στο διάγγελμά του ο Ρώσος Πρόεδρος έκανε έκκληση να μην επαναληφθεί το 1917. Ναι ο Πούτιν ζήτησε από τους ίδιους τους Ρώσους να μην προχωρήσουν σε αυτό που ιστορικά ονομάζεται Ρωσική Επανάσταση.

Όπως κι αν εξελιχθούν τα πράγματα τις επόμενες ώρες, ημέρες και μήνες, αυτό που είναι ξεκάθαρο είναι πως η εξαγωγή πολέμου από την Ρωσία απέτυχε, όχι μόνο στα πεδία, αλλά και στον έλεγχο. Σήμερα περισσότερο από ποτέ αυτός ο πόλεμος επιστρέφει στον εξαγωγέα όχι ως παθητικό προϊόν αλλά ως «αμοιβή» για τις υπηρεσίες του. Όσα έπονται είναι άγνωστα αλλά έχουν σίγουρα την οσμή της βίας και του θανάτου.