Η Ουκρανία έχει επιλέξει τον πιο δύσκολο αλλά και τον μόνο δρόμο προς τη νίκη

Η ουκρανική αντεπίθεση έχει ξεκινήσει και τα πρώτα δείγματα για το που έχει προσανατολιστεί το Κίεβο έχουν αρχίσει και ξεκαθαρίζουν. Σήμερα οι πιο σφοδρές μάχες ανάμεσα σε Ρώσους και Ουκρανούς μαίνονται σε δύο συγκεκριμένες επαρχίες, αυτή της Ζαπορίζια και αυτή του Ντονέτσκ.

Οι Ουκρανοί δεν φαίνεται να έχουν στοχοθετήσει σημεία αυτή τουλάχιστον την
στιγμή στα ανατολικά της χώρας τους και συγκεκριμένα στο Ντονμπάς που από το 2014 ελέγχουν οι ρωσόφωνοι αλλά έχουν επιλέξει να χτυπήσουν τέσσερα διαφορετικά σημεία νότια και ανατολικά.

Οι κινήσεις των Ουκρανών συναντούν σημαντική και αναμενόμενη αντίσταση και οι απώλειες στην «βεντάλια» που έχει απλώσει το Κίεβο θα πρέπει να θεωρούνται δεδομένες και σημαντικές. Κανένας δεν μπορεί να πει με βεβαιότητα για ποιον ή ποιους λόγους το Κίεβο έχει επιλέξει από την στάση ανταρτοπόλεμου στη Μπαχμούτ επί μήνες, να ανοίξει τα μέτωπα και τις επιλογές του με την είσοδο του καλοκαιριού.

Αυτό που τονίζουν πάντως στην πλειοψηφία τους οι δυτικοί αναλυτές είναι πως για τον Ζελένσκι η συγκεκριμένη επιλογή είναι η πλέον δύσκολη αλλά και η μόνη που μπορεί να οδηγήσει σε τελική νίκη τουλάχιστον σε στρατιωτικό επίπεδο. Τα πολλά μέτωπα, τέσσερα σήμερα αλλά όσο περνά ο καιρός ο αριθμός αυτός αναμένεται σύμφωνα με τους ειδικούς να αυξηθεί, κατακερματίζουν τις δυνάμεις αλλά και τα όπλα των Ουκρανών.

Την ίδια στιγμή βέβαια διασπούν και τις αντίστοιχες δυνάμεις των Ρώσων που έχουν επιλέξει να δημιουργήσουν περισσότερα από 250 χιλιόμετρα χαρακωμάτων στο
νότιο τμήμα πάνω από την Μελιτόπολη και την Μαριούπολη προκειμένου να ανακόψουν μία προσπάθεια καθόδου των Ουκρανών που θα στόχευε στην Κριμαία.

Αξίζει να σημειωθεί πως αυτή την στιγμή οι μάχες που μαίνονται στα νότια και ανατολικά της Ουκρανίας έχουν όλα τα χαρακτηριστικά της αντεπίθεσης που οι Ρώσοι αντιμετώπισανκυρίως στο Χάρκοβο όπου και υποχώρησαν άτακτα στην πρώτη φάση του πολέμου. Η σοβαρότητα των ουκρανικών κινήσεων μπορεί να επαληθευτεί όχι από τις λιγοστές ανακοινώσεις του ρωσικού υπουργείου Άμυνας αλλά από το πλήθος των αντιαρματικών πυραύλων που εκτοξεύουν οι Ρώσοι προς τα Ουκρανικά άρματα μάχης…

Μέσα σε 24 ώρες περισσότεροι από 40 τέτοιοι πύραυλοι στόχευσαν τα δύο από τα τέσσερα σημεία των Ουκρανικών κινήσεων ενώ οι ρωσικοί βομβαρδισμοί από μαχητικά επικεντρώνονται μόνο στην συγκεκριμένη ζώνη σε μία σημαντική αλλαγή τακτικής από την Μόσχα. Οι Ουκρανοί σημειώνουν επίσημα πως οι επιλογές έχουν γίνει, τα σχέδια έχουν καταστρωθεί και πως η στρατηγική που έχουν επιλέξει θα έχει κόστος…

Για τους Ουκρανούς οι απώλειες στα πεδία κοστίζουν διπλά από τις ρωσικές οι οποίες στις όποιες νίκες έχουν καταγραφεί στηρίζονται κυρίως στον μισθοφορικό στρατό του Πριγκόζιν. Παράλληλα Βρετανοί στρατιωτικοί αναλυτές υπογραμμίζουν την τελευταία εβδομάδα πως δεν είναι απίθανο το Κίεβο για το επόμενο διάστημα μέχρι και τα μέσα Ιουλίου να πιέζει συγκεκριμένα σημεία των ρωσικών αμυνών όχι για να διαπιστώσει τις αντοχές τους αλλά κυρίως για να αποπροσανατολίσει από τον πραγματικό στόχο.

Ο πόλεμος φθοράς τον οποίο επιχείρησε και εφάρμοσε επί μήνες η Μόσχα έχει λάβει τέλος. Οι Ουκρανοί έχουν επιλέξει να κινηθούν και αυτό δεν γίνεται ούτε πρόχειρα, ούτε βιαστικά όπως έχει αποδείξει η πρόσφατη ιστορία. Αυτό που μένει να φανεί είναι ποιος είναι ο βασικός στόχος της τετραπλής σημερινής επίθεσης και τι όπλα έχουν στην διάθεσή τους οι Ουκρανοί προκειμένου να φτάσουν μέχρι το τέλος.

Σε κάθε περίπτωση ο πόλεμος στην Ουκρανία μπαίνει σε μία νέα φάση, μία φάση που και πάλι δεν έχουμε εμπειρία και εικόνα τον 21ο αιώνα. Το τι θα ακολουθήσει παραμένει εικασία, στην καλύτερη των περιπτώσεων και οι εξελίξεις το ερχόμενο διάστημα, μέχρι τα μέσα Οκτωβρίου θα είναι καθοριστικές για τα επόμενα χρόνια.