Έκλεισε το εκλογικό μέτωπο - Aνοίγουν τα κεφάλαια της οικονομίας και των διεθνών σχέσεων

Ήταν αυτός ο αέρας της νίκης που τον έκανε να μην εμφανιστεί ενωτικός απέναντι στον αντίπαλό του κατά την πρώτη του επινίκια ομιλία έξω από το σπίτι του στο Σκούταρι της Κωνσταντινούπολης, παρουσία χιλιάδων οπαδών του που έστησαν μια ολόκληρη γιορτή.

Μάλιστα υποσχέθηκε ότι θα είναι μαζί με τους Τούρκους μέχρι τον τάφο και έβαλε τον επόμενο στόχο να εξαφανίσει από το χάρτη τον δήμαρχο της Κωνσταντινούπολης, Εκρέμ Ιμάμογλου, ο οποίος για κάποιους θα μπορούσε να διαδεχθεί τον Κιλιτσντάρογλου, τον οποίο αποχαιρέτισε με τη φράση «Βye bye Κεμάλ». Ή να σποχαιρέτησε και τον πατέρα της σύγχρονης Τουρκίας, Μουσταφά Κεμάλ Ατατούρκ.

Η νίκη αυτή του Ερντογάν, που σηματοδοτεί την έναρξη του οράματός του για την επόμενη εκατονταετία της Τουρκίας, αποτελεί μία επιβεβαίωση της στροφής της χώρας στον εθνικισμό που αποτελεί κομμάτι της πολιτικής του Τούρκου προέδρου εδώ και πολλά χρόνια. Αυτό από μόνο του γεννά πολλά ερωτήματα για το ποια θα είναι η πορεία της χώρας τόσο στο εσωτερικό όσο στο εξωτερικό την επόμενη μέρα.

Αυτή είναι η εξήγηση, ενδεχομένως, πίσω από το γεγονός ότι οι Τούρκοι πολίτες φάνηκαν να μην ενδιαφέρονται για την δεινή κατάσταση της τουρκικής οικονομίας και επέλεξαν να ξαναψηφίσουν τον Ερντογάν.

Οι προκλήσεις της επόμενης μέρας

Η οικονομία θα είναι η πρώτη μεγάλη πρόκληση για τον Τούρκο πρόεδρο. Η λίρα κατρακυλά, τα συναλλαγματικά αποθέματα μειώνονται, εν μέσω έντονων φημών ότι η κυβέρνηση θα επιβάλει capital controls ή θα στραφεί για βοήθεια στο ΔΝΤ.

Παράλληλα θα πρέπει να φανεί αληθινός στις υποσχέσεις που έδωσε στους Τούρκους πολίτες για να τον ψηφίσουν, καθώς μετά το αποτέλεσμα του πρώτου γύρου των προεδρικών εκλογών άρχισε την παροχολογία.

Πολλές θα είναι οι προκλήσεις και στο εξωτερικό. Οι σχέσεις με τις ΗΠΑ είναι σε τεντωμένο σκοινί. Από τη μία η Ουάσιγκτον δεν θέλει να επιβραβεύσει τον Ερντογάν λόγω της στάσης του στο ΝΑΤΟ, αλλά και των στενών δεσμών με τον Βλάντιμιρ Πούτιν. Από την άλλη δεν θέλει να τον αποξενώσει καθώς ο Ερντογάν έχει καταφέρει να πατά με μεγαλύτερη ή μικρότερη επιτυχία κατά περίπτωση σε δύο βάρκες και να εμφανίζεται ως από μηχανής Θεός.

Αυτό θα φανεί στο αμέσως επόμενο διάστημα από το τι στάση θα κρατήσει στην επικείμενη σύνοδο του ΝΑΤΟ στο θέμα της Σουηδίας, αλλά και πως θα εξελιχθούν οι διαπραγματεύσεις με την Ε.Ε. για την τελωνειακή ένωση και φυσικά αν θα κλιμακώσει τη ρητορική της έναντι της Ελλάδας.

Αναταράξεις στην αντιπολίτευση

Η νίκη Ερντογάν φέρνει αναταράξεις στην αντιπολίτευση η οποία δεν φάνηκε ικανή να τον κερδίσει. Ο Κεμάλ Κιλιτσντάρογλου δεν φαίνεται διατεθειμένος να παρατηθεί έστω και αν υπάρχουν ήδη φωνές που ζητούν να αναλάβει ο δήμαρχος Κωνσταντινούπολη, Εκρέμ Ιμάμογλου. Το θέμα είναι αν ο Ιμάμογλου μπορεί να σταθεί απέναντι στον εθνικισμό που έχει ποτίσει για τα καλά την τουρκική κοινωνία και από την οποία δεν ξέφυγε ούτε ο Κιλιτσντάρογλου σε μία προσπάθεια να κάνει την ανατροπή.

Για τους γνώστες της πολιτικο-κοινωνικο-οικονομικής κατάστασης στην Τουρκία είναι σαν υπάρχει μια χώρα κομμένη στα δύο. Από τη μία είναι οι εκφραστές του κοσμικού χαρακτήρα του τουρκικού κράτους που βρίσκονται στα μεγάλα αστικά κέντρα και από την άλλη η μεσαία τάξη που έδρεψε τα οφέλη της διακυβέρνησης Ερντογάν και θέλει να τα διατηρήσει όπως και οι Τούρκοι που ζουν στα βάθη της Ανατολίας.

Το θέμα είναι αν και πότε θα είναι έτοιμος ο Ερντογάν να εκμεταλλευτεί την πολιτική ευκαιρία για να ενώσει τη χώρα, κάτι που δεν διαφαίνεται, με τον Τούρκο πρόεδρο να εστιάζει στην μεγάλη του νίκη.