Τσερνόμπιλ: 37 χρόνια μετά το ατύχημα, η πυρηνική καταστροφή είναι πιο κοντά από ποτέ
Ανανεώθηκε:
Στις 26 Απριλίου του 1986 η ανθρωπότητα έζησε μία από τις πιο μαύρες σελίδες στηνιστορία της με το δυστύχημα του Τσερνόμπιλ να έχει αφήνει μέχρι και σήμερα το αποτύπωμά του στην ανθρωπότητα. 37 χρόνια μετά η πυρηνική καταστροφή είναι όμως και πάλι παρούσα και μάλιστα από το ίδιο γεωγραφικό παράλληλο.
Εδώ και 13 μήνες το μεγαλύτερο πυρηνικό εργοστάσιο της Ευρώπης αυτό της Ζαπορίζια, τελεί υπό τον έλεγχο των ρωσικών δυνάμεων όντας μετά την Μαριούπολη, η σημαντικότερη Ρωσική κατάκτηση μετά από σχεδόν 15 μήνες πολέμου.
Στο εργοστάσιο της Ζαπορίζια το ρεύμα το οποίο είναι κομβικής σημασίας για την ψύξη του αντιδραστήρα κόβεται βίαια μετά από τους βομβαρδισμούς τόσο των Ρώσων όσο και των Ουκρανών και δεν είναι λίγες οι φορές που η θερμοκρασία στα έγκατα του πυρηνικού εργοστασίου έχει φτάσει σε κρίσιμα όρια.
Σήμερα η Ρωσία δεν έχει απολύτως καμία πρόθεση να αφήσει από τα χέρια της την συγκεκριμένη κρίσιμη ενεργειακή υποδομή και κατηγορεί το Κίεβο πως χτυπώντας τις ρωσικές δυνάμεις κοντά στο σημείο «παίζει» με μία νέα πυρηνική καταστροφή. Από την πλευρά τους οι Ουκρανοί επιμένουν πως ουδέποτε το συγκεκριμένο εργοστάσιο έχει βρεθεί στο στόχαστρο των όπλων τους καθώς οι ίδιοι δεν διακινδυνεύουν την ασφάλεια της χώρας και των πολιτών τους.
Ο Ζελένσκι αρκετές φορές έχει τονίσει πως το εργοστάσιο της Ζαπορίζια θα πρέπει να απασχολήσει έντονα την Δύση καθώς ο Πούτιν δεν είναι απίθανο «προκαλέσει» πυρηνικό ατύχημα το οποίο θα είναι απείρως σοβαρότερο από την χρήση ενός τακτικού πυρηνικού όπλου. Διεθνείς επόπτες και επιστήμονες που έχουν επισκεφθεί με την σύμφωνη γνώμη Ρωσίας και Ουκρανίας το εργοστάσιο έχουν αποφανθεί πως το ενδεχόμενο ενός νέου πυρηνικού ολοκαυτώματος από τα Ουκρανικά εδάφη δεν είναι ένα φανταστικό σενάριο και τονίζουν πως σε μία τέτοια περίπτωση οι επιπτώσεις για την Ευρώπη και τον κόσμο θα είναι ακόμη πιο ολέθριες από αυτές του Τσερνόμπιλ.
Αξίζει να υπογραμμιστεί πως ακόμη και το «ελεγχόμενο» Τσερνόμπιλ κάθε άλλο παρά ακίνδυνο είναι.
Τις τρεις πρώτες εβδομάδες του πολέμου οι ρωσικές δυνάμεις που
κατέβηκαν από τα σύνορα της Λευκορωσίας με στόχο να περικυκλώσουν το Κίεβο έφτασαν στο Τσερνόμπιλ στο οποίο μάλιστα έστησαν και κέντρο ελέγχου των βορείων δυνάμεων τους.
Στο σημείο μετέφεραν αρκετά άρματα μάχης και άνδρες μηχανοκίνητων ταγμάτων στους οποίους δόθηκαν εντολές κάλυψης και απόκρυψης των αρμάτων σε ένα έδαφος στο οποίο τα ραδιενεργά ισότοπα είναι το κύριο στοιχείο.
Περισσότεροι από 400 Ρώσοι στρατιώτες που μετείχαν στις συγκεκριμένες εργασίες και διέμεναν στους χώρους του εργοστασίου νόσησαν μέσα σε μόλις 10 ημέρες και μεταφέρθηκαν σε στρατιωτικά νοσοκομεία στην Λευκορωσία.
Περισσότεροι από 250 από αυτούς, σύμφωνα με τις ανακοινώσεις των Ρώσων πέθαναν από σύνδρομο πυρηνικής ενέργειας, αυτό που σαρωτικά σκότωνε τους ανθρώπους της περιοχής μετά την έκρηξη του αντιδραστήρα στο εν λειτουργία τότε πυρηνικό εργοστάσιο.