Διεθνής Αμνηστία: Τα «δύο μέτρα και δύο σταθμά» της Δύσης

Η εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία πέρυσι έριξε σκληρό φως στην «υποκρισία των δυτικών κρατών, που αντέδρασαν σθεναρά στη ρωσική επίθεση μεν αλλά έκλεισαν τα μάτια μπροστά στις πολύ σοβαρές παραβιάσεις που διαπράχθηκαν αλλού», έδειξαν ανοχή λόγω των συμφερόντων τους ή υπήρξαν ως ακόμη και συνένοχες, στηλιτεύει η Αμνηστία στο κείμενό της, καταγγέλλοντας τα «δυο μέτρα και δυο σταθμά» της Δύσης.

Η ΜΚΟ στέκεται ειδικά στη δυτική «εκκωφαντική σιωπή» και «απραξία» για τη Σαουδική Αραβία, χώρα όπου κατά την Αμνηστία η δικαιοσύνη επέβαλε την ποινή του θανάτου σε δίκες «κατάφωρα άδικες» και ειρηνικοί διαδηλωτές «καταδικάστηκαν σε μακρές ποινές κάθειρξης», όπως και για την Αίγυπτο, όπου χιλιάδες αντίπαλοι του καθεστώτος «συνεχίζουν να κρατούνται αυθαίρετα ή και να διώκονται άδικα».

«Η αντίδραση στη ρωσική επίθεση εναντίον του ουκρανικού λαού ήταν αξιοσημείωτη. Αυτή η αντίδραση θα έπρεπε να είναι υπόδειγμα για άλλες τρέχουσες και μελλοντικές κρίσεις», έκρινε η Ανιές Καλαμάρ, η γενική γραμματέας της Διεθνούς Αμνηστίας, μιλώντας στο Γαλλικό Πρακτορείο.

Όμως «παραβλέποντας άλλες κρίσεις, υπονομεύεται η αξία» αυτού που έγινε στην υπόθεση της Ουκρανίας, συνέχισε, καθώς η οργάνωσή της στηλιτεύει πως η Δύση «ανέχθηκε» άλλες, «παρόμοιες επιθέσεις σε άλλες χώρες» απλούστατα διότι «διακυβεύονταν συμφέροντά της».

Στο Ισραήλ, κυβερνήσεις την περασμένη χρονιά επέβαλαν ακόμη περισσότερα «περιοριστικά μέτρα» σε βάρος «ολοένα περισσότερων Παλαιστινίων», συνέχισαν να δίνουν άδειες για να οικοδομηθούν «παράνομοι οικισμοί» και να «νομιμοποιούν» άλλους στην κατεχόμενη Δυτική Όχθη, όμως κυβερνήσεις στη Δύση «προτίμησαν να στραφούν εναντίον εκείνων που καταγγέλλουν το απαρτχάιντ», επισημαίνει η Αμνηστία.

Στην Αιθιοπία, η ΜΚΟ επικρίνει τις «αξιολύπητες αντιδράσεις» μπροστά «σε μια από τις πιο φονικές συρράξεις της πρόσφατης ιστορίας», που εκτιμάται πως στοίχισε τη ζωή σε μισό εκατομμύριο ανθρώπους, κατά υπολογισμούς των ΗΠΑ.

Φιλοξενία υπό προϋποθέσεις

Άλλη μια θεαματική αντίθεση, κατά την Αμνηστία, διακρίνεται στις πόρτες της Ευρωπαϊκής Ένωσης, που «άνοιξαν διάπλατα» για την υποδοχή και «τη φιλοξενία ουκρανών προσφύγων», αλλά έμειναν «κλειστές» για τους ανθρώπους που έφυγαν για να σωθούν από το Αφγανιστάν ή τη Συρία.

Οι ΗΠΑ, ενώ υποδέχθηκαν δεκάδες χιλιάδες Ουκρανούς, από τον Σεπτέμβριο του 2021 ως τον Μάιο του 2022 «απέλασαν πάνω από 25.000 Αϊτινούς, συχνά αφού τους φυλάκισαν κι υπέβαλαν πολλούς από αυτούς σε βασανιστήρια», τόνισε με αγανάκτηση η κυρία Καλαμάρ.

Η «επιλεκτική» προσέγγιση, βάσει «συμφερόντων», των θεμελιωδών δικαιωμάτων από τη Δύση χαρακτηρίζει τις ενέργειές τους όσον αφορά κι άλλες χώρες που επικρίνονται για παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, ιδίως την Κίνα, που παρομοίως τηρεί «δυο μέτρα και δυο σταθμά» ενώ δεν υπέστη ιδιαίτερες συνέπειες για «τη συνεχιζόμενη συστηματική καταστολή των εθνικών μειονοτήτων στη Σιντζιάνγκ και στο Θιβέτ», ή τη «συνεχιζόμενη καταστολή από τις αρχές του Χονγκ Κονγκ σε βάρος του κινήματος που αγωνίζεται για δημοκρατία», σύμφωνα με τη ΜΚΟ.

Ο πόλεμος στην Ουκρανία εξάλλου εξέτρεψε «όχι μόνο πόρους, αλλά και την προσοχή από την κλιματική κρίση», ενώ οι καταστροφές που συνδέονται με την υπερθέρμανση του πλανήτη μοιάζουν πλέον «εκτός ελέγχου», κι οι ηγέτες των κρατών του κόσμου δεν συμφώνησαν σε μέτρα που θα περιορίσουν την αύξηση της θερμοκρασίας κάτω από το όριο του 1,5° Κελσίου.

Παγκοσμίως το 2022 διαπιστώθηκε «επιδείνωση» της κατάστασης «όσον αφορά τα αστικά και πολιτικά δικαιώματα», εν μέσω πολιτικών «καταστολής» σε δυτικές χώρες, συμπεριλαμβανομένης της Γαλλίας, όπου η κυρία Καλαμάρ επισημαίνει την «παράνομη βία» της αστυνομίας και της χωροφυλακής εναντίον διαδηλωτών.

Όσον αφορά τα δικαιώματα των γυναικών, η κατάσταση πήρε επίσης θεαματική «τροπή προς το χειρότερο». Ειδικά στο Ιράν, όπου γυναίκες σκοτώθηκαν «επειδή χόρευαν, επειδή τραγουδούσαν, επειδή δεν φόραγαν μαντίλες».

Στο Αφγανιστάν «μετατράπηκαν σε αντικείμενα» αφότου κατέλαβαν την εξουσία οι Ταλιμπάν. Ακόμη και στις ΗΠΑ, το δικαίωμα στην άμβλωση αμφισβητείται πλέον ολοένα πιο έντονα, καταλήγει η ΜΚΟ.