Η δύσκολη «ενηλικίωση» του Ισραήλ
Ανανεώθηκε:
Το Ισραήλ για τα δεδομένα των κρατών είναι μία νεαρή Δημοκρατία. Ιδρύθηκε το 1948 σε μία δύσκολη για τον πλανήτη περίοδο και μετρά μόλις 75 χρόνια ζωής.
Σήμερα το Ισραήλ βρίσκεται μπροστά σε μία εξέλιξη που προκαλεί έκπληξη αλλά που και οι μεγάλες Δυτικές Δημοκρατίες έχουν περάσει στο μακρινό – ιστορικό παρελθόν τους.
Τι συμβαίνει όμως στο Ισραήλ;
Η νέα κυβέρνηση του Νετανιάχου προσπαθεί να αλλάξει ριζικά το σύστημα διοίκησης και όχι μόνο να απαλείψει της διάκριση των εξουσιών.
Για την κυβέρνηση του Ισραήλ, που αποτελείται από το κόμμα του Νετανιάχου αλλά και την άκρα δεξιά το Ανώτατο Δικαστήριο είναι ο βασικός αντίπαλος.
Σε μία χώρα που δεν έχει Σύνταγμα το Ανώτατο Δικαστήριο είναι ο βασικός πόλος ελέγχου τόσο της Κυβέρνησης όσο και των νόμων που αυτή κάθε φορά προσπαθεί να περάσει.
Το Ανώτατο Δικαστήριο αποτελείται από εννέα δικαστές τους οποίους δεν επιλέγει η κυβέρνηση.
Το Ανώτατο Δικαστήριο έχει τον τελευταίο και σημαντικότερο λόγο στα νομοθετήματα αλλά και στον ορισμό του τι είναι νόμιμο και τι όχι.
Το Ανώτατο Δικαστήριο είναι σήμερα ο μεγάλος εχθρός κυρίως για τον πρωθυπουργό της χώρας.
Ο Νετανιάχου αντιμετωπίζει κατηγορίες διαφθοράς και κατάχρησης εξουσίας σε μία δίκη που ενώ έχει ξεκινήσει εδώ και μήνες δεν έχει ολοκληρωθεί.
Ο πρωθυπουργός Νετανιάχου εδώ και χρόνια αρνείται πως έχει κάνει όσα τον κατηγορούν αλλά φαίνεται πως αυτό σήμερα δεν του είναι πλέον αρκετό. Για αυτόν ακριβώς τον λόγο η κυβέρνησή του δεν προωθεί μόνο νομικές αλλαγές που αφορούν το Ανώτατο Δικαστήριο αλλά και σχέδιο νόμου, το οποίο μάλιστα έχει ήδη ψηφιστεί μία φορά από την Κνεσέτ, για τον τρόπο με τον οποίο θα είναι δυνατή η εκδίωξη πρωθυπουργού από τα καθήκοντά του.
Μέσα στον «ορυμαγδό» νομοθετημάτων της κυβέρνησης στο Ισραήλ υπάρχει και ένα που αφορά δομικές αλλαγές στο όργανο του Ανώτατου Δικαστηρίου.
Η Ισραηλινή Κυβέρνηση επιθυμεί να έχει τον πρώτο ρόλο στην εννεαμελή σύνθεσή του προκειμένου το Ανώτατο Δικαστήριο να σταματήσει να αποτελεί εμπόδιο στα νομοσχέδια που πορωθεί.
Υπάρχει επίσης νομοσχέδιο με το οποίο το Ανώτατο Δικαστήριο δεν θα είναι πλέον το όργανο ελέγχου ενός νόμου και η συγκεκριμένη αρμοδιότητα θα περάσει στα χέρια της Βουλής η οποία, όπως αναφέρει ο Νετανιάχου, είναι και το μοναδικό εκλεγμένο από τον λαό Σώμα.
Ουσιαστικά ο Νετανιάχου επιχειρεί να αλλάξει ριζικά τους θεσμούς της Δημοκρατίας στην χώρα του.
Ο λαός στο Ισραήλ αντιδρά μαζικά σε πρωτόγνωρο βαθμό για την πορεία της χώρας στον 21ο αιώνα τουλάχιστον.
Χιλιάδες είναι οι άνθρωποι που εδώ και μήνες διαδηλώνουν σε όλα τα μεγάλα αστικά κέντρα της χώρας.
Στα χείλη των ισραηλινών πολιτών το σύνθημα είναι επίσης πρωτόγνωρο «Σύνταγμα».
Ο λαός της χώρας αντιδρά στις μεθόδους της κυβέρνησης αλλά την ίδια στιγμή αντιλαμβάνεται πως έχει έρθει όντως η στιγμή για μία ριζική – θεμελιακή αλλαγή.
Αυτή φυσικά δεν μπορεί να είναι η ρύθμιση που βολεύει την εκάστοτε Κυβέρνηση αλλά αυτή που θα είναι προς όφελος του λαού.
Το σύνθημα «Σύνταγμα» έχει γίνει λαϊκή απαίτηση αν και είναι εξαιρετικά δύσκολο να διαμορφωθεί υπό τις παρούσες συνθήκες και την πόλωση.
Μέσα σε όλα αυτά δεν είναι μόνο οι πολίτες του Ισραήλ που απειλούνται από τις μεθοδεύσεις της κυβέρνησης Νετανιάχου.
Η αποδυνάμωση της Δικαστικής εξουσίας και μοιραία του ελέγχου που αυτή ασκεί στις Κυβερνήσεις φέρνει σε ακόμη πιο δύσκολη θέση και τους Παλαιστίνιους.
Εάν οι αλλαγές Νετανιάχου περάσουν τότε δεν υπάρχει κανένας, ούτε καν τυπικός, φραγμός ανάμεσα στα σχέδια της ακροδεξιάς εταίρου του Νετανιάχου που θέλει την ουσιαστική εξαφάνιση των Παλαιστινίων και στην πραγμάτωση αυτού του έργου.
Χωρίς ισχυρή δικαστική εξουσία δεν έχει σημασία τι είναι δίκαιο στην χώρα παρά μόνο αυτό που ορίζει ως δίκαιο ο εκάστοτε κυβέρνηση.
Έχει έρθει η ώρα το Ισραήλ να «ενηλικιωθεί» και για όλους αυτή η ώρα είναι συνήθως δύσκολη.