Μεράλ Ακσενέρ: Η λύκαινα που έγινε ρυθμιστής

Οι πολιτικές της τοποθετήσεις ξεκάθαρες. Οι σχέσεις της με τους Γκρίζους Λύκους επίσης. Η Μεράλ Ακσενέρ είναι σήμερα χωρίς αμφιβολία το πολιτικό πρόσωπο, αν όχι το ισχυρότερο σίγουρα το κομβικότερο, για το εκλογικό αποτέλεσμα όποτε κι αν προκηρυχθούν και γίνουν εκλογές στην γείτονα.

Ποια είναι όμως η Μεράκ Ακσενέρ;

Πολιτικό τέκνο της Τανσού Τσιλέρ, η Μεράλ Ακσενέρ κάνει την πρώτη της σημαντική είσοδο στα πολιτικά δρώμενα της Τουρκίας το 1996 όταν στην Κυβέρνηση Συνασπισμού της Τσιλέρ θα διατελέσει υπουργός Εσωτερικών. Η Ακσενέρ αντικατέστησε τον Μεχμέτ Αγάρ ο οποίος το 2012 καταδικάστηκε ως «εγκέφαλος εγκληματικής οργάνωσης». Η Ακσενέρ το 2001 θα ενταχθεί στο κόμμα του Προέδρου Ταγίπ Ερντογάν αλλά δεν θα παραμείνει για πολύ. Έναν μόλις μήνα αργότερα θα παραιτηθεί και θα γίνει σύμμαχος και δεξί χέρι του εθνικιστικού κόμματος του Ντεβλέτ Μπαχτσελί. Το 2017, έναν χρόνο μετά το αποτυχημένο πραξικόπημα, θα προχωρήσει στην ίδρυση του δικού της κόμματος, του Καλού Κόμματος και θα φτάσει 6 χρόνια αργότερα να αποτελεί ρυθμιστή των εκλογών.

Ο δάσκαλος Μπαχτσελί και τα καρτέλ

Η Ακσενέρ σήμερα μπορεί να εντυπωσιάζει με τις δημοσκοπικές της επιδόσεις, με μέσο όρο πάνω από 14%, αλλά η αλήθεια είναι πως για όσους γνωρίζουν πρόσωπα και πράγματα στην Τουρκία αυτό δεν αποτελεί έκπληξη. Στην μακρά θητεία της στο πλευρό του Μπαχτεσλί η Ακσενέρ είδε τον πολιτικό της «πατέρα» να κατακρίνει με απίστευτη σφοδρότητα τον Ερντογάν και τις πολιτικές του και να καταφέρνει να διπλασιάζει τα ποσοστά του στις εκλογές πριν από το πραξικόπημα.

Σε αυτό το σημείο υπήρξε κομβική στην μεταστροφή της ρητορικής της τουρκικής ακροδεξιάς και της σύμπραξης με τον Ερντογάν αμέσως μετά τα γεγονότα και τους νεκρούς του 2016. Όταν απέκτησε, λένε πολιτικοί αναλυτές στην Τουρκία, τις σχέσεις που έπρεπε να τους κατάλληλους χορηγούς (σ.σ καρτέλ ειδικά στον κλάδο των κατασκευών) αποφάσισε να ανοίξει τα δικά της «φτερά».

Η κίνηση της Ακσενέρ να αποχωρήσει από το αντιπολιτευτικό συνασπισμό των 6 την περασμένη εβδομάδα μπορεί να έχει περάσει «στα ψιλά» αλλά σε καμία περίπτωση δεν είναι μικρή εξέλιξη. Μία εξέλιξη μάλιστα, που υπάρχει μεγάλη περίπτωση για πρώτη φορά από την πολιτική απαρχή της πολιτικής της σταδιοδρομίας, να της γυρίσει «μπούμερανγκ».

Η Ακσενέρ προβάλει ως αιτία για την αποχώρηση από τον συνασπισμό της αντιπολίτευσης της πρόταση να είναι στην κορυφή του ψηφοδελτίου ενάντια στον Ερντογάν ο Κεμάλ Κιλιτσντάρογλου. Στην θέση του πρότεινε να υπάρχουν δύο πρόσωπα, αυτά των Δημάρχων Κωνσταντινούπολης και Άγκυρας. Αναμφισβήτητα αποτελεί κυρίως πολιτική πρόκληση το γεγονός πως η Ακσενέρ πρότεινε δύο Κεμαλιστές για την θέση και όχι ανθρώπους από τον δικό της χώρο.

Δεν είναι λίγες οι φωνές στην Τουρκία που αναφέρουν πως ουσιαστικά η αποχώρηση Ακσενέρ είναι έργο των πολύ ισχυρών ανθρώπων που την στηρίζουν. Σε μία στιγμή που η Τουρκία μετρά χιλιάδες νεκρούς και οι κατασκευαστικές εταιρείες βρίσκονται στο στόχαστρο αυτό κάνει κακό στις «δουλειές» των ένθερμων υποστηρικτών της. Η Ακσενέρ ισχυρίζονται οι ίδιες πηγές θα ήταν αδύνατο να στηρίξει τον άνθρωπο που ανοιχτά έχει δεσμευθεί πως όλοι θα βρεθούν ενώπιον της δικαιοσύνης και δεν θα μείνει απλά σε μερικές συλλήψεις.

Η κίνηση Ακσενέρ μπορεί να έχει φέρει προβληματισμό στους υπόλοιπους 5 της αντιπολίτευσης αλλά εάν αποφασίσουν να κάνουν κάτι ριζοσπαστικό υπάρχει περίπτωση να προξενήσουν «τεκτονικές» αλλαγές στα πολιτικά δρώμενα της χώρας. Αυξάνονται τα τελευταία 24ωρα οι φωνές εντός των 5 πως δεν είναι απίθανο να προσεγγιστεί το φιλοκουρδικό HDP το οποίο ήταν εκτός συμμαχίας μετά από απαίτηση της ίδιας της Ακσενέρ. Εάν αυτό συμβεί από την μία η Ακσενέρ θεωρείται πολύ πιθανό να χάσει πολύ μεγάλο κομμάτι της δημοσκοπικής δυναμικής της και από την άλλη ο έτερος ακροδεξιός Μπαχτεσλί θα βυθιστεί κάτω και από το σημερινό 7% που του δίνουν όσοι μετρούν τις τάσεις στην Τουρκία.

Εάν το σενάριο επιβεβαιωθεί από την μία ο Ερντογάν, υπό την προϋπόθεση πραγματικά ελεύθερων εκλογών, θα είναι πολύ δύσκολο να επανεκλεγεί και για πρώτη φορά μετά από δεκαετίες οι «γκρίζοι λύκοι» θα βρεθούν σε πραγματικό δίλλημα για την πολιτική εκφορά και εκπροσώπησή τους.