Εκατοντάδες Ρώσοι στην Κόκκινη Πλατεία για τα 70 χρόνια από τον θάνατο του Στάλιν

Ορισμένοι κρατούσαν σοβιετικές σημαίες, άλλοι πορτρέτα του αδυσώπητου ηγέτη που γεννήθηκε στη Γεωργία το 1878. «Χωρίς την επιστροφή του Στάλιν στη Ρωσία εμείς, οι Ρώσοι και άλλοι αυτόχθονες λαοί της Ρωσίας δεν θα επιβιώσουμε», διαβεβαίωσε ο Βλαντίμιρ Κβάτσκοφ, 74 ετών, απόστρατος συνταγματάρχης της υπηρεσίας στρατιωτικών πληροφοριών (GRU).

«Θα χαιρόμασταν αν επέστρεφε ένας τέτοιος ηγέτης», συμφώνησε και ο Γιούρι, ένας άλλος συνταξιούχος που πήγε στην Κόκκινη Πλατεία για να τιμήσει τον Ιωσήφ Βησαριόνοβιτς Τζουγκασβίλι, τον «πατερούλη», όπως τον αποκαλούσε η σοβιετική προπαγάνδα.

Ο Στάλιν, που ανήλθε στην εξουσία στα τέλη της δεκαετίας του 1920 και πέθανε στις 5 Μαρτίου 1953, μετέτρεψε την ΕΣΣΔ σε ένα τεράστιο ολοκληρωτικό κράτος, προωθώντας την προσωπική λατρεία του. Εκατοντάδες χιλιάδες άνθρωποι εκτελέστηκαν ενώ εκατομμύρια άλλοι στάλθηκαν στα γκουλάγκ, τα στρατόπεδα καταναγκαστικής εργασίας.

Ωστόσο, ορισμένοι Ρώσοι εξακολουθούν να τον υπερασπίζονται. Διαβεβαιώνουν ότι εκείνος ήταν που μετέτρεψε την ΕΣΣΔ σε υπερδύναμη και νίκησε μόνος του τον Χίτλερ το 1945 – κάτι που ωστόσο αμφισβητείται από πολλούς ιστορικούς.

Σε αντίθεση με τον Λένιν, τα αγάλματα και τα μνημεία του οποίου υπάρχουν ακόμη σε σχεδόν όλες τις πόλεις της Ρωσίας, οι αρχές δεν έχουν αποκαταστήσει ακόμη τα μνημεία του Στάλιν, τα οποία απομακρύνθηκαν μετά το θάνατό του και όταν ξεκίνησε η λεγόμενη «αποσταλινοποίηση».

Τα τελευταία χρόνια πάντως έχουν ανεγερθεί κάποια μνημεία προς τιμή του, όπως μια προτομή του στο Βόλγκογκραντ (πρώην Στάλινγκραντ), τα αποκαλυπτήρια της οποίας έγιναν στις αρχές Φεβρουαρίου για να γιορταστεί η νίκη των Σοβιετικών επί των Ναζί στην πόλη αυτή.

«Οι άνθρωποι έχουν διαφορετικές απόψεις για τον Στάλιν», σημείωσε ο Πιοτρ Σοκόλοφ, συνταξιούχος καθηγητής ιστορίας που μίλησε το Σάββατο στο Γαλλικό Πρακτορείο. «Κυρίως οι ηλικιωμένοι έχουν καλή άποψη για αυτόν, σαν να ξέχασαν την καταστολή. Οι νέοι δεν τον ξέρουν καλά και οι μεσήλικες είναι διχασμένοι», συνόψισε.

Το Κρεμλίνο δεν αρνείται την καταστολή, αλλά την υποβαθμίζει στα σχολεία και τα δημόσια μέσα ενημέρωσης, παρουσιάζοντάς την σαν μια τραγωδία χωρίς ένοχο. Παράλληλα, δοξάζει τη γεωπολιτική και στρατιωτική ισχύ της ΕΣΣΔ.

Στον ιδιωτικό τομέα πάντως, ορισμένοι δεν ξεχνούν. «Η προγιαγιά μου δεν γλίτωσε από τις διώξεις το 1945. Φυλακίστηκε, μέχρι τον θάνατο του Στάλιν», είπε η Τατιάνα Κουζνετσόβα, μια 25χρονη επιστήμονας.

«Για τα 70 χρόνια (από τον θάνατό του) δεν γιορτάζουμε τίποτα, θυμόμαστε τις διώξεις. Και φυσικά, είναι φριχτό να βλέπουμε τι συμβαίνει σήμερα», πρόσθεσε.