Τι θα συμβεί εάν η Κίνα μπει στον πόλεμο της Ουκρανίας;

Ο πόλεμος στην Ουκρανία για πολλούς λόγους δεν είναι ένας πόλεμος που το Πεκίνο θέλει. Μπορεί επίσημα το Πεκίνο να «παπαγαλίζει» τα όσα η Μόσχα λέει για περί πολέμου που έφερε στην ανατολική Ευρώπη το ΝΑΤΟ και οι Ηνωμένες Πολιτείες αλλά για την Κίνα και την οικονομία της ο ευρωπαϊκός χώρος είναι ο βασικός αγοραστής - αιμοδότης.

Δεν μπορεί να φτάσει την οικονομική της ανάπτυξη στα επίπεδα του 2019, η Κίνα με έναν πόλεμο σε εξέλιξη σε ευρωπαϊκό έδαφος. Είναι εξίσου δύσκολο όμως επίσημα και δημόσια να αντιταχθεί στην μεγαλύτερη και πιο σταθερή της σύμμαχο στα βόρεια. Δεν έχει περάσει μεγάλο χρονικό διάστημα από την στιγμή που ο Κινέζος Πρόεδρος Σι Τζιπίνγκ πήρε αποστάσεις από το αφήγημα Πούτιν που κάνει λόγο για ολοκλήρωση της «ειδικής στρατιωτικής επιχείρησης» πριν από οποιαδήποτε ειρηνευτική προσπάθεια.

Στο ίδιο μήκος κύματος κινείται και ο «φρέσκος» αρμόδιος για θέματα εξωτερικής πολιτικής της κινεζικής πλευράς. Την περασμένη εβδομάδα στο Μόναχο ο κ. Γουάνγκ ξεκαθάρισε πως η Κίνα δεν θα ρίξει κι άλλο λάδι στην φωτιά του πολέμου και πως σύντομα θα παρουσιάσει ένα ειρηνευτικό σχέδιο στην Διεθνή κοινότητα. Η απάντηση από τις ΗΠΑ, στην ίδια διοργάνωση, ήταν η «διαρροή» πως το Πεκίνο σκέφτεται πολύ σοβαρά να «ενδώσει» στον πειρασμό και να προμηθεύσει με οπλικά συστήματα την Ρωσία που η αλήθεια είναι πως τα ζητά όλο και πιο επίμονα.

Οι σινοαμερικανικές σχέσεις επηρεάζουν το σύνολο των σχέσεων του πλανήτη και αυτό για έναν ουδέτερο και με την άνεση της απόστασης που χωρίζει την Ευρώπη από τις ΗΠΑ παρατηρητή είναι ένα εύκολο συμπέρασμα. Για την Ευρώπη όμως, ένα τέτοιο σενάριο θα ήταν εξαιρετικά δύσκολο στην διαχείριση. Είναι από δύσκολο ως ανέφικτο μετά το ρωσικό φυσικό αέριο η Ευρώπη να κόψει και τα προϊόντα, κυρίως τεχνολογίας, που εισάγει στα εδάφη της.

Για την Ευρώπη θα ήταν επίσης αδύνατο να επιβάλλει τις κυρώσεις που έχει σχεδιάσει και υλοποιεί για την Μόσχα, στο Πεκίνο. Στα ευρωπαϊκά εδάφη οι κινεζικές επενδύσεις είναι πολλών δισεκατομμυρίων και η έκθεση των ευρωπαϊκών τραπεζών στην αγορά της Κίνας είναι ανάλογη.

Μία ρήξη στις σχέσεις με την Κίνα θα ισοδυναμούσε με αυτοκτονία. Εάν το Πεκίνο, που πλέον βρίσκεται στο μικροσκόπιο όχι μόνο της Ουάσιγκτον αλλά και του Παρισιού και του Μονάχου αποδειχθεί πως επιλέγει τον δρόμο της εμπλοκής στην Ουκρανία δεν θα υπάρχει άλλος δρόμος. Πόσο εύκολο είναι όμως αυτό ως επιλογή για την ίδια την Κίνα; Μάλλον το ίδιο δύσκολη όσο και για την Ευρώπη. Στο τέλος της ημέρας το ερώτημα δεν είναι: «τι θα γίνει εάν η Κίνα εμπλακεί στην Ουκρανία» αλλά μάλλον: «τι θα κάνει η Κίνα για να απεμπλακεί από τον πόλεμο;».

Η επίσκεψη Γουάνγκ στην Μόσχα εντός της τρέχουσας εβδομάδας πιθανότατα θα είναι μία επίσκεψη που θα έχει καλές ειδήσεις για την ρωσική πλευρά. Εάν όμως ο υπογράφων κάνει λάθος ίσως έχει έρθει η στιγμή να συζητήσουμε ανοιχτά και χωρίς ταμπού για τον Γ Παγκόσμιο Πόλεμο.