Τα σύνθετα μαθηματικά του πολέμου στην Ουκρανία

Μπορεί σε λίγες ημέρες να συμπληρώνονται 365 ημέρες από την στιγμή που η Ρωσία του Βλαντίμιρ Πούτιν είχε θέσει ως στόχο μία τριήμερη επιχείρηση που θα τελείωνε με την πτώση του Κιέβου, αλλά τα δεδομένα μίας πολεμικής σύρραξης με τις σημερινές διαστάσεις μόνο εύκολα διαχειρίσιμα δεν είναι.

Τα «οικονομικά» του πολέμου δεν εμπεριέχουν μόνο χρήματα αλλά κυρίως όπλα και ανεφοδιασμό, λένε ειδικοί πολεμικοί αναλυτές στις ΗΠΑ οι οποίοι πλέον σημειώνουν πως ακόμη και για μία πολεμική βιομηχανία όπως αυτή των ΗΠΑ δεν είναι καθόλου απλό να ακολουθήσει τους ρυθμούς των μαχών που μαίνονται στα ουκρανικά εδάφη.

Στην πολεμική «οικονομία» των πραγμάτων ενδεικτικό για την κλίμακα του τι συμβαίνει σήμερα στα πεδία των μαχών της Ουκρανίας είναι το αριθμητικό δεδομένο που αναφέρει πως το εργοστάσιο παραγωγής βλημάτων 155 χιλιοστών στην Πενσυλβάνια έχει δυνατότητα σήμερα να παραδώσει 11.000 βλήματα σε ένα έτος.

Αυτός ο αριθμός μπορεί σε περίοδο παγκόσμιας Ειρήνης να ακούγεται και να είναι μεγάλος αλλά σήμερα τόσα είναι τα βλήματα που ο Ουκρανικός στρατός χρησιμοποιεί κατά των ρωσικών δυνάμεων σε τρεις ημέρες (!).

Πώς σκοπεύουν οι ΗΠΑ να αντιμετωπίσουν το συγκεκριμένο ζήτημα; Ο Τζο Μπάιντεν και η κυβέρνησή του έχουν ξεκαθαρίσει πως η στήριξη στην Ουκρανία δεν θα σταματήσει μέχρι την οριστική ήττα του Πούτιν. Η επίσκεψη του Βολοντίμιρ Ζελένσκι σε Ουάσιγκτον και Λονδίνο έδωσε το ίδιο ακριβώς μήνυμα. Το ενδεχόμενο σήμερα οι ΗΠΑ ή η Μεγάλη Βρετανία να σταματήσουν τον ανεφοδιασμό των Ουκρανών δεν είναι υπαρκτό.

Για να συνεχιστεί όμως στους ίδιους ρυθμούς η δυτική ενίσχυση οι ΗΠΑ είναι υποχρεωμένες από την μία να αυξήσουν την παραγωγή οπλικών συστημάτων εντός της χώρας και από την άλλη να συνεχίσουν να αγοράζουν οπλικά συστήματα από συμμάχους τους. Ενδεικτικό αυτής της πρακτικής πως μέχρι σήμερα το Οβάλ γραφείο έχει ζητήσει και έχει λάβει έγκριση για δαπάνη 3 δισεκατομμυρίων δολαρίων τα οποία έχουν πάει σε τρίτους για επαναγορά αμερικανικών όπλων που έχουν φτάσει σε ουκρανικά χέρια.

Μεγάλο κομμάτι επίσης από τα 50 δισεκατομμύρια που οι ΗΠΑ έχουν δώσει για την στήριξη της Ουκρανίας συνολικά έχει επενδυθεί ήδη σε πολεμικές βιομηχανίες εντός της χώρας προκειμένου από την μία να επεκτείνουν τις εγκαταστάσεις τους αλλά και να εκσυγχρονιστούν άμεσα προκειμένου και η παραγωγή να αυξηθεί και οι χρόνοι παράδοσης να μειωθούν.

Προς το παρόν δεν υπάρχει στον αμερικανικό σχεδιασμό η κατασκευή νέων μονάδων παραγωγής όπλων αλλά οι εταιρείες που καλούνται να καλύψουν το κενό σε πολεμοφόδια ζητούν από την αμερικανική κυβέρνηση δέσμευση τουλάχιστον δεκαετίας προκειμένου να μην μείνουν «στα ράφια» τα χιλιάδες βλήματα που σήμερα καλούνται να παράξουν.

Αυτό το ποσό της δαπάνης δεν είναι δυνατό να υπολογιστεί και κυρίως δεν είναι δυνατό να ενταχθεί σε κανέναν προϋπολογισμό, λίγο πολύ μπαίνει στην βάση, όσο «μπακάλικη» κι αν ακούγεται» του όσο κρατήσει ο πόλεμος.

Οι ΗΠΑ για να καλύψουν τις μέχρι σήμερα ανάγκες σε οπλικά συστήματα του Κιέβου έχουν ήδη δύο φορές αναγκαστεί να ακουμπήσουν στο Εθνικό – Ομοσπονδιακό τους οπλοστάσιο στέλνοντας άμεσα κυρίως αντιαρματικά αλλά και τα γνωστά πλέον για την αποτελεσματικότητά τους HIMARS.

Αυτό το κενό είναι υποχρέωση του προέδρου να καλυφθεί και μάλιστα πριν από το τέλος της τρέχουσας θητείας του ακόμη κι αν επανεκλεγεί. Η συγκεκριμένη συνθήκη είναι «αγκάθι» στην κριτική που ασκεί η υπό τον έλεγχο των Γερουσιαστών, Βουλή στον Αμερικανό πρόεδρο.

Με βάση τον προγραμματισμό του Πενταγώνου πάντως, πηγές σημειώνουν, πως η κυβέρνηση θα καταφέρει εγκαίρως να είναι συνεπής και στις δύο τις δεσμεύσεις. Με βάση τα όσα αναφέρουν τα αμερικανικά μέσα μέσα στους επόμενους έξι μήνες η παραγωγή των υπαρχουσών μονάδων στις ΗΠΑ θα αυξήσει κατά 500% την παραγωγή της και θα είναι σε θέση να δίνει στο τέλος του 2023 από τις περίπου 15.000 βλήματα περί τις 70.000.