Γιατί είναι τόσο δύσκολο να σταλεί ανθρωπιστική βοήθεια στην Συρία

Μπορεί τα φώτα των μέσων να είναι στραμμένα στην Τουρκία αλλά η Βόρεια Συρία είναι επίσης μία ζώνη που περισσότεροι από 4 εκατομμύρια άνθρωποι ζούσαν κάτω από άθλιες συνθήκες και πριν τις σεισμικές δονήσεις.

Από το 2011 το Χαλέπι, η κυριότερη πόλη της περιοχής έχει μετατραπεί σε ερείπια από τους βομβαρδισμούς του Συριακού εμφυλίου. Η συγκεκριμένη ζώνη της χώρας όσο μικρή κι αν είναι σε έκταση δεν ανήκει ολόκληρη και δεν ελέγχεται από το Συριακό καθεστώς και τον Μπασάρ Αλ Άσαντ. Ένα τμήμα της στα Βόρεια του Χαλεπιού είναι κατεχόμενα από την Τουρκία μέσα από επιχειρήσεις τα τελευταία πέντε χρόνια και με πρόσχημα την δημιουργία γκρίζων ζωνών που θα προστατεύσουν τα Τουρκικά εδάφη από επιθέσεις των Κούρδων. Στα ανατολικά της συγκεκριμένης περιοχής υπάρχει μία ακόμη περιοχή που μπορεί να μην έχουν πρόσβαση οι Τούρκοι αλλά ελέγχεται από αντιφρονούντες του Συριακού καθεστώτος. Οι συγκεκριμένες ομάδες ελέγχουν το συγκεκριμένο σημείο το οποίο θεωρείται και κομβικής σημασίας καθώς αποτελεί πέρασμα σε Λίβανο και Τουρκία.

Για να φτάσει ανθρωπιστική βοήθεια στην περιοχή είναι σίγουρο πως θα πρέπει να δοθούν άδειες από τρεις πλευρές. Η τουρκική πλευρά φαίνεται στην συγκεκριμένη περίσταση να μην είχε εντάσεις για αποστολή βοήθειας από τα βόρεια της περιοχής καθώς στο σημείο υπάρχουν Τούρκοι και πρόσφυγες που η Άγκυρα έχει εγκαταστήσει στην περιοχή. Η έγκριση της Τουρκίας όμως δεν αρκεί καθώς το καθεστώς Άσαντ εξέφρασε ενστάσεις για το κατά πόσο πρώτο αυτή η βοήθεια θα έφτανε στην Συριακή πλευρά και στις αμφιβολίες εάν η Τουρκία προσπαθούσε ακόμη μία φορά να εκμεταλλευτεί τις περιστάσεις και παράνομα να εξοπλίσει τις περιοχές.

Οι αντάρτες στα Δυτικά της περιοχής εξέφρασαν ακριβώς τις ίδιες ενστάσεις βάζοντας όμως στο κάδρο τον Άσαντ…

Η εξαιρετικά περίπλοκη στρατιωτικά και πολιτικά κατάσταση για ακόμη μία φορά είναι αυτή που επιλέγει να θυσιάσει ανθρώπους κάτω από συντρίμμια από το να συμπράξει έστω για μία και μόνη φορά κάτω από μία τόσο τραγική περίσταση.

Σήμερα μπορεί να έχει δοθεί «πράσινο» φως σε συγκεκριμένες χώρες και Οργανισμούς να προσεγγίσουν τελικά τις πληγείσες περιοχές αλλά 50 ώρες μετά είναι βέβαιο πως έχουν θυσιαστεί χωρίς λόγο χιλιάδες άνθρωποι.