Έρευνα για την άνοια δείχνει ότι το περπάτημα είναι σύμμαχος στην καταπολέμηση της

Υπάρχουν διάφοροι τύποι άνοιας (με συχνότερη τη νόσο Αλτσχάιμερ) και με συμπτώματα όπως η απώλεια της μνήμης, η δυσλειτουργία της σκέψης ή της επίλυσης προβλημάτων κ.α. Η ήπια γνωστική εξασθένηση είναι πιθανό πρόδρομο στάδιο της άνοιας. Ο κίνδυνος άνοιας είναι μεγαλύτερος για τις γυναίκες από ό,τι για τους άνδρες.

Οι ερευνητές, με επικεφαλής τον δρ Στιβ Νγκουγιέν και την καθηγήτρια Αντρέα ΛαΚρουά της Σχολής Δημόσιας Υγείας του Πανεπιστημίου της Καλιφόρνιας στο Σαν Ντιέγκο, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό για θέματα Αλτσχάιμερ και άνοιας «Alzheimer's & Dementia: The Journal of the Alzheimer's Association», ανέλυσαν στοιχεία για 1.277 γυναίκες άνω των 65 ετών, οι οποίες φορούσαν ειδική συσκευή καταγραφής των βημάτων και της δραστηριότητάς τους.

Κατά μέσο όρο οι συμμετέχουσες έκαναν καθημερινά 3.216 βήματα, 45,5 λεπτά μέτριας έως έντονης δραστηριότητας (όπως το γρήγορο βάδισμα) και 10,5 ώρες καθιστικής ζωής. Οι δουλειές του νοικοκυριού και του κήπου θεωρήθηκαν ελαφριά δραστηριότητα.

Διαπιστώθηκε ότι κάθε επιπρόσθετο μισάωρο μέτριας έως έντονης σωματικής δραστηριότητας τη μέρα σχετιζόταν με μια μείωση κατά 21% του κινδύνου διάγνωσης ήπιας γνωστικής εξασθένησης ή άνοιας. Ο κίνδυνος ήταν επίσης μειωμένος κατά 33% για κάθε έξτρα 1.865 βήματα μέσα στη μέρα. Από την άλλη, δεν βρέθηκε συσχέτιση ανάμεσα στον συνολικό χρόνο του καθισιού και στον κίνδυνο άνοιας.

«Δεδομένου ότι η εμφάνιση της άνοιας ξεκινά 20 ή περισσότερα χρόνια προτού εμφανισθούν τα πρώτα συμπτώματα, η πρώιμη παρέμβαση για την καθυστέρηση ή την πρόληψη της γνωστικής έκπτωσης και της άνοιας στους ηλικιωμένους είναι ουσιώδης», δήλωσε η δρ ΛαΚρουά.

«Η σωματική δραστηριότητα αποτελεί αναγνωρισμένα έναν από τους τρεις πιο υποσχόμενους τρόπους για τη μείωση του κινδύνου άνοιας και Αλτσχάιμερ. Η πρόληψη είναι σημαντική επειδή αφότου η άνοια διαγνωσθεί, είναι πολύ δύσκολο να επιβραδυνθεί ή να αναστραφεί. Δεν υπάρχει καμία θεραπεία», πρόσθεσε.

Οι ερευνητές τόνισαν την ανάγκη «οι ηλικιωμένοι να ενθαρρυνθούν να αυξήσουν την κινητικότητά τους σε τουλάχιστον μέτριας έντασης και να κάνουν όσο γίνεται περισσότερα βήματα κάθε μέρα, προκειμένου να μειώσουν τον κίνδυνο ήπιας γνωστικής εξασθένησης και άνοιας».