Δουλειές με «χούντες»: Το σχέδιο Ερντογάν για να εξουδετερώσει τους αντιπάλους του

Εδώ και μήνες επίσης το Τουρκικό κράτος έχει στα δικαστήρια το HDP το οποίο κατηγορεί για σχέσεις με το PKK και εάν η απόφαση τελικώς είναι καταδικαστική το τρίτο σε δύναμη κόμμα της χώρας θα τεθεί αυτόματα εκτός νόμου σε προεκλογική μάλιστα χρονιά. Η απόφαση δεν είναι δε απίθανο, με παρέμβαση του πανίσχυρου Ερντογάν, να ανακοινωθεί ακόμη και στις 10 Ιανουαρίου με διαδικασίες «εξπρές» ίσως και του μεσονυχτίου…

Ο Ερντογάν εχθές μπορεί να έδωσε χρήμα με «ουρά» όσο τέτοιο έχει απομείνει στα δημόσια ταμεία ανακοινώνοντας ουσιαστικά πως αν δεν λάβει ακόμη μία θητεία είναι διατεθειμένος να την εξαγοράσει κινούμενος και πάλι σε έναν δρόμο που όσο και να μην το θέλει μόνο σε δικτάτορες παραπέμπει.

Δεν είναι μόνο οι διώξεις με άμεσο τρόπο όσων διαφωνούν μαζί του, όπως ο δήμαρχος Κωνσταντινούπολης, δεν είναι ούτε ο τρόπος που το παρακράτος στην γείτονα γιγαντώθηκε από το αποτυχημένο πραξικόπημα του 2016 και μετά στέλνοντας χιλιάδες ως συνωμότες στις φυλακές και ακόμη περισσότερους για ένα «πέρασμα» a la τούρκα από κάποιο αστυνομικό τμήμα (στην καλύτερη) για ανάκριση. Το χειρότερο από όλα είναι πως ο Ταγίπ Ερντογάν φαντάζει σήμερα πιο απόλυτος από ποτέ για εκλογική νίκη με κάθε τρόπο σε μία χώρα που καρκινοβατεί ανάμεσα στην οικονομική καταστροφή, την απόλυτη φτωχοποίηση και την οριστική απομάκρυνση από τον κοσμικό χαρακτήρα που της είχε δώσει ο Κεμάλ Ατατούρκ.

Η πρακτική, που για να είμαστε δίκαιοι έχουν εφαρμόσει και άλλοι πριν τον Ταγίπ Ερντογάν, για στροφή του ενδιαφέροντος στον κατά κανόνα φανταστικό εχθρό εκτός χώρας, δεν δείχνει να αποδίδει τα αναμενόμενα και οι δημοσκοπήσεις που φτάνουν στο Λευκό παλάτι στην Άγκυρα δείχνουν θρίλερ και ήττα στις εκλογές όποτε κι αν αποφασιστεί αυτές να γίνουν. Την πείνα άλλωστε κανένας ποτέ δεν μπόρεσε να την κερδίσει και οι κάλπες θα βγάλουν μεγάλη αντίδραση αναφέρουν συστηματικά πολιτικοί αναλυτές με γνώση των όσων γίνονται στην Τουρκία. Σήμερα ο Ερντογάν έχει κατανοήσει πως μία απλή συσπείρωση του πυρήνα του κόμματός του δεν αρκεί. Μία προσέγγιση προς την Αξενέρ και πάλι δεν θα αποδώσει οπότε έχει πάρει την στρατηγική απόφαση να καταστρατηγήσει ο,τιδήποτε του σταθεί εμπόδιο. Δεν διστάζει μάλιστα να ξεχνά τις απαρχές της πολιτικής του ανέλιξης, τότε που αυτός ήταν ο διωκόμενος για τις προοδευτικές ιδέες του και τα πιστεύω του για μία διαφορετική Τουρκία.

Το θερμό επεισόδιο με την Ελλάδα μπορεί να βόλευε την κατάσταση αλλά υπάρχει σε εξέλιξη ο πόλεμος στην Ουκρανία στον οποίο ο Ερντογάν έχει επιλέξει στρατόπεδο κι ας αρέσκεται να φωτογραφίζεται στα διεθνή fora με τον Τζο Μπάϊντεν και τους άλλους ευρωπαίους ηγέτες. Όχι ο Ερντογάν δεν είναι απομονωμένος αλλά είναι σχεδόν βέβαιο πως έχει μπλέξει αυτή την φορά με μία εξίσωση που είναι εξόχως δύσκολη να λύσει με χαρτιά «παιγμένα». Τα χρόνια της εμπειρίας του είναι βέβαιο πως του δίνουν πλεονέκτημα κινήσεων με σύμμαχο ένα βαθύ κράτος που ο ίδιος έχει οικοδομήσει και διαφεντεύει. Το βαθύ κράτος δεν πάει στις κάλπες όμως και οι απειλές πολλές φορές στην παγκόσμια ιστορία έχουν οδηγήσει σε παταγώδεις αποτυχίες. Οι δουλείες με … χούντες είναι συχνά επικερδείς, όταν οι χούντες αποτύχουν όμως το τίμημα είναι πάντα μεγαλύτερο του κέρδους…