Ιταλία: Ξαφνιάζει η πολιτική της Μελόνι στο μεταναστευτικό
Αλλαγή γραμμής, σε κάποιο βαθμό, στο μεταναστευτικό διαφαίνεται στην Ιταλία, καθώς εκατοντάδες διασωθέντες αποβιβάζονται αυτές τις μέρες σε ιταλικά λιμάνια.
Το βράδυ της Παρασκευής (09/12) πλοιάριο της γερμανικής ΜΚΟ Λουί Μισέλ, με 33 διασωθέντες, έφτασε στo νησί της Λαμπεντούζα. Σήμερα αναμένεται να ελλιμενιστούν στο Σαλέρνο της Κάτω Ιταλίας 248 μετανάστες και πρόσφυγες, οι οποίοι επιβαίνουν στο πλοίο Geo Barents. Την ίδια ώρα το πλοίο Humanity 1 μεταφέρει άλλους 261 στο λιμάνι του Μπάρι.
«Προσφέρουμε την αλληλεγγύη μας, αλλά οι κανόνες πρέπει να τηρούνται από όλους- και από τους μη κυβερνητικούς οργανισμούς», δήλωσε ο νέος Ιταλός υπουργός Εξωτερικών, Αντόνιο Ταγιάνι.
Σύμφωνα με την Deutsche Welle, με τον τρόπο αυτό, είναι προφανές ότι η Ρώμη επιχειρεί να ρίξει τους τόνους της αντιπαράθεσης με τη Γαλλία και την Γερμανία, στο όλο θέμα του μεταναστευτικού. Ιδίως με το Παρίσι, μέχρι πριν από δυο 24άωρα η ένταση ήταν ακόμη εμφανής. Το Ελιζέ άφηνε να διαρρεύσει ότι η Τζόρτζια Μελόνι πρέπει να αποφασίσει πότε θα πάει, τελικά, στην γαλλική πρωτεύουσα, με την ιταλική Προεδρία της κυβέρνησης να απαντά- πάντα μέσω διαρροών στον Τύπο- ότι δεν υπήρξε ποτέ επίσημη πρόσκληση.
Εγκράτεια λόγω ...ενεργειακής κρίσης;
Η εφημερίδα La Repubblica, πάντως, υπογραμμίζει ότι στην φάση αυτή η Ιταλία συνεχίζει να θεωρεί ότι δεν μπορεί να είναι η μόνη χώρα αποβίβασης των «απελπισμένων της θάλασσας» που ξεκινούν το ταξίδι της από την Λιβύη, αλλά περιμένει να διαπιστώσει που θα οδηγήσει ο συνολικός διάλογος σε ευρωπαϊκό επίπεδο. Και αν θα υιοθετηθεί, τελικά, ένας «κώδικας συμπεριφοράς» για τις ΜΚΟ. Σχολιαστές υπογραμμίζουν ότι δεν είναι τυχαίο το ότι ακριβώς χθες η Γερμανία δέχθηκε να φιλοξενήσει 164 διασωθέντες που βρίσκονταν, προσωρινά, στην Ιταλία. Ένα στοιχείο που δείχνει, μάλλον, ότι ο μηχανισμός των μετεγκαταστάσεων, άρχισε να ξαναλειτουργεί.
Υπάρχει βέβαια και μια άλλη παράμετρος: η Ρώμη, δια στόματος Μελόνι, ζήτησε επίσημα από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή νέες έκτακτες βοήθειες για την αντιμετώπιση της ενεργειακής κρίσης, εκτός από το Σχέδιο Ανάκαμψης, διότι οι πόροι του ιταλικού κρατικού προϋπολογισμού φτάνουν μόνον μέχρι τον Μάρτιο του 2023. Είναι σαφές ότι η συνέχιση της έντασης στο μεταναστευτικό σίγουρα δεν βοηθά στην επίτευξη του στόχου.