Ιταλία: Χτίζονται και γκρεμίζονται συμμαχίες εν όψει πρόωρης κάλπης

Ο Καλέντα εξήγησε ότι η κίνησή του αυτή οφείλεται στο ότι οι «Δημοκρατικοί» αποφάσισαν να συμμαχήσουν και με δυνάμεις, όπως την Ιταλική Αριστερά, οι οποίες τάσσονται ξεκάθαρα κατά της «ατζέντας» της κυβέρνησης Ντράγκι.

Στη συγκεκριμένη φάση, το Azione εξασφαλίζει στα γκάλοπ το 6% της πρόθεσης ψήφου και δεν αποκλείεται να συμφωνήσει, τελικά, εκλογική συμπόρευση με το μικρό, κεντρώο κόμμα «Ζωντανή Ιταλία», του Ιταλού πρώην πρωθυπουργού Ματέο Ρέντσι.

«Υπήρχε αυτή η δυνατότητα συνεργασίας με το Δημοκρατικό Κόμμα, αλλά ο γραμματέας τους, Ενρίκο Λέτα, έκανε διαφορετική επιλογή. Ζητώ συγγνώμη από τους Ιταλούς», δήλωσε στη Rai o Καλέντα.

Υπό τα νέα δεδομένα, στην προοδευτική συμμαχία παραμένουν το Δημοκρατικό Κόμμα, η Ιταλική Αριστερά, οι Πράσινοι και το νέο κίνημα του υπουργού Εξωτερικών και πρώην «πεντάστερου», Λουίτζι Ντι Μάιο.

Ο Ντι Μάιο πριν από ένα μήνα εγκατέλειψε το Κίνημα Πέντε Αστέρων και σύμφωνα με πολλούς αναλυτές η κίνησή του αυτή προκάλεσε το «πολιτικό ντόμινο» που οδήγησε στην πτώση της κυβέρνησης του Μάριο Ντράγκι.

Στις κάλπες με «οδηγό» την «ατζέντα Ντράγκι»

Σε επτά εβδομάδες οι Ιταλοί θα κληθούν να ψηφίσουν για την ανανέωση του κοινοβουλίου. Tα κόμματα προσπαθούν να χρησιμοποιήσουν τα μέσα, που προσφέρουν οι νέες τεχνολογίες, για να πείσουν όσους περισσότερους ψηφοφόρους μπορούν.

Λόγω και της ασυνήθιστης αυτής επιλογής -να στηθούν οι κάλπες αμέσως μετά το τέλος του καλοκαιριού-, οι περισσότερες πολιτικές δυνάμεις έχουν επιλέξει να δώσουν μεγαλύτερη έμφαση στα πολιτικά μηνύματα μέσω διαδικτύου, καθώς και στις συνεντεύξεις στα τηλεοπτικά κανάλια και στον γραπτό Τύπο. Η εποχή των μεγάλων πολιτικών συγκεντρώσεων, και στην Ιταλία, έχει παρέλθει οριστικά.

Στο μεταξύ, μπορεί ήδη κάποιος να διακρίνει μια νέα ξεκάθαρη τάση: Για όλες, σχεδόν, τις δυνάμεις του κεντρώου χώρου, η «ατζέντα Ντράγκι», δηλαδή τα κύρια σημεία αναφοράς και δράσης της κυβέρνησης του Ιταλού τεχνοκράτη πρωθυπουργού, αποτελούν ουσιαστικό πυρήνα.

Πρόκειται κυρίως για αναλυτικές αναφορές στον τομέα της ενέργειας, στη μεταρρύθμιση της δικαιοσύνης, στην ανάγκη για μεγαλύτερη διαφάνεια στις εργολαβίες του δημοσίου και στην ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας.

Στα βήματα του Ντράγκι

Η κεντροαριστερά του Δημοκρατικού Κόμματος θεωρεί βασικής σημασίας την συνέχιση των μεταρρυθμίσεων του τεχνοκράτη πρωθυπουργού, ώστε η Ιταλία να μπορέσει να λάβει όλα τα χρήματα του Εθνικού Σχεδίου Ανάκαμψης και Ανθεκτικότητας. Πρόκειται συνολικά για 220 δισεκατομμύρια ευρώ.

Ο δε υπουργός Εξωτερικών Λουίτζι Ντι Μάιο (ο οποίος εγκατέλειψε τα Πέντε Αστέρια και τώρα κινείται στον χώρο του μετριοπαθούς κέντρου) πρότεινε «να σταλεί από όλα τα κόμματα επιστολή στις Βρυξέλλες με αίτημα να εγκριθεί το πλαφόν στην τιμή της ενέργειας, όπως ακριβώς έχει προτείνει ο Ντράγκι». Δεν πρέπει κανείς να ξεχνά ότι η κυβέρνηση του πρώην προέδρου της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας είχε θέσει ως στόχο την πλήρη ανεξαρτητοποίηση από το φυσικό αέριο της Μόσχας το πολύ μέχρι το τέλος του 2023.

O Κάρλο Καλέντα, επίσης, πρώην υπουργός ανάπτυξης και νυν επικεφαλής του κόμματος Azione (Δράση), δήλωσε με σαφήνεια ότι όσοι θέλουν να συμπορευθούν μαζί του θα πρέπει να γνωρίζουν ότι το περιεχόμενο της ατζέντας Ντράγκι δεν μπορεί σε καμία περίπτωση να τεθεί υπό αμφισβήτηση.

Η τάση αυτή παρατηρείται, σε ένα μικρό βαθμό, ακόμη και στα Αδέλφια της Ιταλίας: η ακροδεξιά Τζόρτζια Μελόνι, στη συνεχή προσπάθειά της να καθησυχάσει τις αγορές και την Ευρωπαϊκή Ένωση, τόνισε ότι «το κόμμα της, σε ό,τι αφορά την εξωτερική πολιτική, «συμμερίσθηκε πάντα τις επιλογές της κυβέρνησης Ντράγκι και δεν έθεσε ποτέ υπό αμφισβήτηση την απεριόριστη στήριξη του Ουκρανικού λαού».

Δημοσκοπήσεις: Προβάδισμα στην κεντροδεξιά και άκρα δεξιά

Στην τελευταία του συνέντευξη πριν από τις διακοπές, και ο επικεφαλής της κυβέρνησης της Ρώμης, απαντώντας σε σχετική ερώτηση, θέλησε να αναφερθεί στην ατζέντα του. «Θα μπορούσαμε να πούμε ότι το κύριο στοιχείο της είναι η ικανότητα να αντιμετωπίζει κανείς άμεσα, τα διάφορα προβλήματα, από την πανδημία μέχρι την οικονομική κρίση. Και να εξασφαλίσει παράλληλα εσωτερική και διεθνή αξιοπιστία», εξήγησε στους δημοσιογράφους.

Έπειτα από τόσες αναφορές στη μέθοδο του Ιταλού οικονομολόγου και τεχνοκράτη πρωθυπουργού, τα διάφορα κόμματα θα πρέπει βέβαια να κοπιάσουν αρκετά για να καταφέρουν να συνθέσουν μια «αμιγώς πολιτική κυβέρνηση». Εκτός και αν στο τέλος ο πρόεδρος της Δημοκρατίας Σέρτζιο Ματαρέλα εκπλήξει όλους και διαλέξει έναν «νέο Μάριο Ντράγκι» για την πρωθυπουργία.

Προς το παρόν, πάντως, οι τελευταίες δημοσκοπήσεις (Supermedia Αgi/Youtrend) δίνουν σαφές προβάδισμα στην κεντροδεξιά και στην άκρα δεξιά. Συνολικά, η Φόρτσα Ιτάλια του Μερλουσκόνι, η Λέγκα του Σαλβίνι και τα Αδέλφια της Ιταλίας της Τζόρτζια Μελόνι εξασφαλίζουν το 46,4% της πρόθεσης ψήφου. Η κεντροαριστερή συμμαχία «πείθει» το 33,6% των Ιταλών.

Σε ό,τι αφορά τα διάφορα κόμματα, στην πρώτη θέση παραμένουν τα Αδέλφια της Ιταλίας της Μελόνι, με 23,4% της πρόθεσης ψήφου, και στη δεύτερη, με μικρή διαφορά, βρίσκεται το κεντροαριστερό «Δημοκρατικό Κόμμα» με 22,8%.

Η Λέγκα δεν ξεπερνά το 13,4%, ενώ στην τέταρτη θέση βρίσκονται τα Πέντε Αστέρια, με 10,4%. Η Φόρτσα Ιτάλια εξασφαλίζει την προτίμηση του 8% των ερωτηθέντων και το νεοσύστατο, κεντρώο κόμμα Azione (Δράση) το 5%.

Σύμφωνα, πάντως, με την έμπειρη δημοσκόπο Αλεσάντρα Γκιζλέρι, της δημοσκοπικής εταιρίας Euromedia Research, όλα θα κριθούν μετά την επιστροφή των Ιταλών από τις διακοπές. Μέχρι τώρα, το 40% των ψηφοφόρων δεν έχει αποφασίσει αν και τι θα ψηφίσει. Σύμφωνα με την Γκιζλέρι, το 20% θα μπορούσε τελικά να διαλέξει την αποχή. Αλλά το υπόλοιπο, καθοριστικό 20%, με μια «απόφαση της τελευταίας στιγμής» αναμένεται να χαρίσει την νίκη σε μια από τις δυο μεγάλες παρατάξεις και στους συμμάχους τους.

Τέλος, κύριο ρόλο στην όλη αυτή διαδικασία μπορεί να παίξουν και κάποιες γενικού περιεχομένου δεσμεύσεις, οι οποίες δεν χρειάζονται πολλές εξηγήσεις και λεπτομερείς αναλύσεις. Η κεντροδεξιά στέλνει ήδη το μήνυμα ότι, αν κερδίσει, θα μειωθούν άμεσα οι φόροι, ενώ το κεντροαριστερό Δημοκρατικό Κόμμα επιμένει στην ανάγκη να εγκριθεί γρήγορα, και στην Ιταλία, ο κατώτατος μισθός.