«Έμεινα κατάπληκτη»: Μια Ολλανδή 101 ετών πήρε ξανά πίσω πίνακα που της είχαν κλέψει οι ναζί
Ανανεώθηκε:
Η ελπίδα πεθαίνει τελευταία, λένε, κι αυτό σίγουρα ισχύει στην περίπτωση της Σάρλοτ Μπίσοφ φαν Χέεμσκερκ, η οποία αν και στα 101 της χρόνια επανενώθηκε με ένας πίνακα ζωγραφικής που είχε γι’ αυτήν ιδιαίτερη συναισθηματική αξία.
Το πορτρέτο του 1683 διά χειρός του Ολλανδού ζωγράφου Κασπάρ Νέτσερ, έργα του οποίου βρίσκονται μεταξύ άλλων στην Εθνική Πινακοθήκη του Λονδίνου, ήταν κρεμασμένο στο πατρικό της στο Άρνεμ και το αγαπούσε ιδιαίτερα ο πατέρας της, Χέντρικ Σμιντ βαν Χέλντερ, γιατρός και διευθυντής του νοσοκομείου Παίδων της πόλης, ο οποίος αναγκάστηκε να κρυφτεί όταν αρνήθηκε να παίρνει εντολές από τους ναζί.
Μετά την εισβολή της Γερμανίας στην Ολλανδία, το 1940, φύλαξε τον πίνακα σε τράπεζα στο Άρνεμ, πιστεύοντας ότι εκεί θα ήταν ασφαλής.
Όμως, οι ναζί διέρρηξαν τα θησαυροφυλάκια και τον πήραν, εν μέσω εκτεταμένου πλιάτσικου και καταστροφής.
Στο χάος του πολέμου ο πίνακας εξαφανίστηκε. Όμως, η οργάνωση Commission for Looted Art in Europe ανακάλυψε ότι είχε επανεμφανιστεί σε γκαλερί στο Ντίσελντορφ τη δεκαετία του ‘50.
Το 1969 πωλήθηκε σε δημοπρασία στο Άμστερνταμ και το 1971 ένας ιδιώτης συλλέκτης στη Γερμανία απέκτησε τον πίνακα.
Έπειτα από διαπραγματεύσεις με τον τελευταίο, ο πίνακας επεστράφη πέρυσι στην Σάρλοτ Μπίσοφ φαν Χέεμσκερκ.
«Ήμουν κατάπληκτη», είπε στον Guardian για τη στιγμή που είδε ξανά τον πίνακα.
«Θα ήταν τόσο χαρούμενος που επέστρεψε», είπε αναφερόμενη στον πατέρα της, που πέθανε το 1969.
Αφού κράτησε τον πίνακα για έξι μήνες, αποφάσισε να τον πουλήσει σε δημοπρασία του Sotheby’s που θα γίνει στις 6 Ιουλίου.
Ο οίκος δημοπρασιών εκτίμησε ότι η τιμή του θα φτάσει τις 30-50.000 λίρες.
«Είχα πέντε αδέλφια. Υπάρχουν 20 απόγονοι και είναι πολύ γλυκοί, οπότε ποτέ δεν είχα την αίσθηση ότι είναι δικός μου. Είναι της οικογένειας», εξήγησε, ενώ παραδέχθηκε ότι συγκινήθηκε με τον πίνακα, καθώς την κατέκλυσαν αναμνήσεις από τον πόλεμο.
Θυμήθηκε τα SS να πηγαίνουν στο σπίτι της οικογένειας, όταν ο πατέρας της κρύφτηκε, επειδή «όπως πολλοί φίλοι του που τους είχαν συλλάβει, αρνήθηκε να ακολουθήσει τις εντολές των Γερμανών».
«Ο πατέρας μου παραλίγο να συλληφθεί… εγώ άνοιξα την πόρτα όταν ήρθαν να τον βρουν. Ήταν τόσο εξαγριωμένοι… αναγκαστήκαμε να φύγουμε τη νύχτα, πήραμε ό,τι μπορούσαμε», περιέγραψε.
Αργότερα εντάχθηκε στην αντίσταση, στον τομέα της μεταφοράς μηνυμάτων.
«Είμαι σίγουρη ότι θα το κάνατε κι εσείς. Ελπίζαμε ότι θα κερδίσουμε τον πόλεμο και κάναμε τα πάντα για να βοηθήσουμε», είπε.