To χωριό με τις μάγισσες που καταράστηκε ο Πάπας

Η δημοσιογραφική έρευνα έφερε στο φως της δημοσιότητας την περίεργη ιστορία μαγείας, δεισιδαιμονίας, εκδίκησης, φθόνου και εξουσίας στο χωριό Τρασμόθ (Trasmoz), που βρίσκεται στους πρόποδες της χιονισμένης οροσειράς Μονκάγιο (Moncayo) στην Αραγονία. Το Τρασμόθ συνδέεται με την μαγεία εδώ και αιώνες.

Η Λόλα Ρουίς Ντίαθ (Lola Ruiz Diaz), μία σύγχρονη τοπική μάγισσα, μας μιλάει για την μαγεία. Η Ρουίς –η φύλακας του κάστρου– είχε γκρίζα μαλλιά, πράσινα μάτια, κομψά ρούχα και ένα φορητό υπολογιστή στο χέρι της. Καμία σχέση με κρυστάλλινες σφαίρες, μαύρα κεριά και κάρτες Ταρώ. Τα μόνα αντικείμενα που παρέπεμπαν σε μάγισσα ήταν τα σκουλαρίκια της, δύο χρυσές κουκουβάγιες με μικρά φτερά και χρυσά φυλαχτά γύρω από το λαιμό της.

«Η όλη ιστορία της μαγείας στο Τρασμόθ ξεκινά εδώ, σε αυτό το κάστρο», εξήγησε. Κατά τη διάρκεια του 13ου αιώνα, οι άνθρωποι αυτού του κάστρου αφιέρωναν το χρόνο τους για να σφυρηλατούν πλαστά νομίσματα. Για να κρατήσουν τους ανθρώπους του Τρασμόθ μακριά τους εξάπλωσαν φήμες ότι μάγισσες και μάγοι έβραζαν μαγικά φίλτρα τη νύχτα.

Η φήμη εξαπλώθηκε και από τότε, το Τρασμόθ συνδέθηκε με την μαγεία. Η Ρουίς εξήγησε ότι τότε το Τρασμόθ ήταν μια ακμάζουσα κοινότητα και ισχυρό φέουδο, γεμάτο ορυχεία σιδήρου και αργύρου, με μεγάλα αποθέματα ξύλου και νερού. Ήταν επίσης, ένα ουδέτερο έδαφος, πράγμα που σήμαινε ότι δεν άνηκε στην κυριαρχία της Καθολικής Εκκλησίας, και σύμφωνα με βασιλικό διάταγμα δεν χρειαζόταν να πληρώνει τέλη ή φόρους στο κοντινό μοναστήρι Βερουέλα (Veruela), γεγονός που εξόργισε την Εκκλησία.

Έτσι, όταν οι φήμες του χωριού ως καταφύγιο της μαγείας οργίαζαν, άρχισαν να εξαπλώνονται πέρα ​​από τα όρια του χωριού. Ο ηγούμενος της Βερουέλα άρπαξε την ευκαιρία του να τιμωρήσει τον πληθυσμό, ζητώντας από τον αρχιεπίσκοπο της Ταραθόνα (Tarazona), της μεγαλύτερη κοντινής πόλης, να αφορίσει ολόκληρο το χωριό. Αυτό σήμαινε ότι δεν επιτρεπόταν σε κανέναν να εξομολογηθεί και να να λάβει τα ιερά μυστήρια της καθολικής εκκλησίας.

Η πλούσια κοινότητα του Τρασμόθ, ένα μείγμα από Εβραίους, Χριστιανούς και Άραβες, δεν μετανόησαν και έτσι χάθηκε η μόνη ελπίδα για την αφαίρεση του αφορισμού. Οι διαφορές με τη γειτονική Βερουέλα συνεχίστηκαν για πολλά χρόνια, όπου τελικά έφτασαν στο υψηλότερο σημείο όταν το μοναστήρι άρχισε την εκτροπή νερού από το χωριό, αντί να πληρώνει για αυτό.

Σε απάντηση, ο άρχοντας του Τρασμόθ Πέδρο Μανουέλ Χιμένεθ ντε Ουρέα (Pedro Manuel Ximenez de Urrea) πήρε τα όπλα εναντίον της Μονής. Αλλά πριν ξεσπάσει πόλεμος μεταξύ των δύο στρατοπέδων, το θέμα ανέλαβε ο βασιλιάς Φερδινάνδος Β', ο οποίος αποφάσισε ότι οι δράσεις του Τρασμόθ δικαιολογούνται.

Η Εκκλησία ποτέ δεν συγχώρησε την ήττα, και με τη ρητή άδεια του Πάπα Ιούλιο Β' έριξε κατάρα πάνω στο χωριό το 1511,από τον ψαλμό 108 του βιβλίου των Ψαλμών, το πιο ισχυρό εργαλείο της Εκκλησίας για να ρίξει κατάρα. Ισχυρίστηκαν ότι ο Πέδρο Μανουέλ και ο λαός του Τρασμόθ, είχαν τυφλωθεί από τη μαγεία, και δεδομένου ότι η κατάρα είχε γίνει από τον Πάπα, μόνο ένας Πάπας έχει τη δύναμη να την αναιρέσει. Κανένας Πάπας μέχρι σήμερα δεν το έχει κάνει.

Τα χρόνια που ακολούθησαν δεν ήταν εύκολα για το Τρασμόθ. Το κάστρο κάηκε ολοσχερώς το 1520 και παρέμεινε ερειπωμένο για αιώνες. Μόλις εκδιώχθηκαν οι Εβραίοι από την Ισπανία τον 15ο αιώνα, το χωριό άρχισε να παρακμάζει. Από περίπου 10.000 κατοίκους, κατέληξε με πληθυσμό μόλις των 62 ατόμων σήμερα. Το χωριό σήμερα δεν έχει καταστήματα, κανένα σχολείο και μόνο ένα μπαρ. Πολλά σπίτια είναι σε άθλια κατάσταση και οι δρόμοι είναι ως επί το πλείστον άδειοι.

Πίσω στο κάστρο, η Ρουίς μας οδήγησε στις απότομες σκάλες του πύργου, ο οποίος έχει αποκατασταθεί για νε στεγάσει ένα μικρό μουσείο μαγείας και μια συλλογή της μαύρης μαγείας με σύνεργα όπως σκούπες, μαύρους σταυρούς και καζάνια. Διασχίζοντας την αυλή, υπάρχει μια πλατφόρμα που κυριαρχείται από ένα γλυπτό από σφυρηλατημένο σίδερο μιας γυναίκας.

«Αυτή είναι η Λα Τια Κάσκα ( La Tia Casca), η τελευταία μάγισσα που θανατώθηκε στο Τρασμόθ, το 1860»,δήλωσε η Ρουίς. «Είχε ξεσπάσει μία θανατηφόρα επιδημία, χωρίς θεραπεία, και χωρίς καμία εξήγηση. Έτσι κατηγορήθηκε η Λα Τια Κάσκα ως υπαίτια. Την έριξαν σε ένα βαθύ πηγάδι, πάνω στο οποίο χτίστηκε ο πύργος».

Η Λα Τια Κάσκα μπορεί να ήταν η τελευταία μάγισσα που θανατώθηκε στο Τρασμόθ, αλλά η παράδοση της μαγείας φαίνεται να είναι ζωντανή για τα καλά ακόμη και σήμερα στο ισπανικό χωριό. Κάθε Ιούνιο, κατά τη διάρκεια του φεστιβάλ Φέρια ντε Μπρουχερία (Feria de Brujeria), υπάρχει αγορά όπου πωλούνται λοσιόν και φίλτρα κατασκευασμένα από θεραπευτικά και παραισθησιογόνα βότανα και φυτά που φυτρώνουν στα γύρω βουνά της οροσειράς (Moncayo) Μονκάγιο.

Ηθοποιοί αναπαριστούν ιστορικές σκηνές, όπως η στρογγυλοποίηση των μαγισσών και τα βασανιστήρια αυτών. Ένα τυχερό άτομο κερδίζει το βραβείο της Μάγισσας της Χρονιάς. Η Ρουίς, η οποία ζει προσωρινά στο χωριό είναι η περσινή νικήτρια του βραβείου.

«Τι πρέπει να κάνεις για να κερδίσεις το βραβείο της Μάγισσας της Χρονιάς;»

«Προφανώς, πρέπει να έχεις μια γνώση βοτανικής ιατρικής», απάντησε η Ρουίς. «Αλλά το πιο σημαντικό, θα πρέπει να συμμετάσχεις στην ιστορία και την προώθηση όλων των πραγμάτων που συνδέονται με το Τρασμόθ. Το να είσαι μάγισσα σήμερα είναι έμβλημα τιμής».

«Μπορείς να κάνεις ξόρκι;», επιτέλους την ρώτησαν.

Για πρώτη φορά, το εύκολο χαμόγελο της Ρουίς εξαφανίστηκε. Δευτερόλεπτα αργότερα, επανήλθε.

«Να κάνω ξόρκι; Όχι, αλλά μπορώ να παρασκευάσω ένα ειδικό υγρό από φασκόμηλο και δενδρολίβανο που το ρίχνεις γύρω σου. Οι άνθρωποι μου λένε ότι μειώνει την κατάθλιψη, και ότι το σερί της ατυχίας τους έρχεται σε ένα τέλος το συντομότερο μόλις άρχισαν να χρησιμοποιούν το υγρό. Αλλά για να λειτουργήσει θα πρέπει να πιστεύεις σε αυτό», πρόσθεσε η μάγισσα.