«Έχω γεράσει, δεν έχω μετανιώσει που έγινα πρόεδρος» - Αφιέρωμα του Time στον Ζελένσκι
Ανανεώθηκε:
Αφιέρωμα στον Βολοντίμιρ Ζελένσκι έχει το αμερικανικό περιοδικό «Time», με τον δημοσιογράφο Σάιμο Σούστερ, που ακολουθούσε τον Ουκρανό πρόεδρο για δύο εβδομάδες τον Απρίλιο, να δημοσιεύει πληροφορίες που δεν έχουν γίνει γνωστές στον κόσμο.
Όπως αναφέρει, τα ρωσικά στρατεύματα βρέθηκαν πολύ κοντά στον Ζελένσκι και στην οικογένειά του την πρώτη ημέρα του πολέμου.
«Όταν οι πρώτες ώρες της εισβολής στην Ουκρανία αναφέρθηκαν στη συνέντευξή μας, ο Ζελένσκι με προειδοποίησε ότι οι αναμνήσεις υπάρχουν αποσπασματικά στο μυαλό του», γράφει ο δημοσιογράφος.
Από τις πιο ζωντανές του αναμνήσεις ήταν πριν από την ανατολή του ήλιου στις 24 Φεβρουαρίου, όταν ο ίδιος και η σύζυγός του πήγαν να πουν στα παιδιά τους, ότι είχε αρχίσει ο βομβαρδισμός και να τα προετοιμάσουν να εγκαταλείψουν το σπίτι τους.
Η κόρη τους είναι 17 ετών και ο γιος τους 9 ετών, και οι δύο αρκετά μεγάλοι για να καταλάβουν, ότι βρίσκονταν σε κίνδυνο.
«Τα ξυπνήσαμε», είπε ο Ζελένσι. «Υπήρχαν εκρήξεις».
Ο Ουκρανός πρόεδρος ανέφερε ότι την πρώτη μέρα του πολέμου, οι πυροβολισμοί των ρωσικών στρατευμάτων ακούγονταν ακόμη και στο γραφείο του.
Ο στρατός ενημέρωσε τον Ζελένσκι ότι ρωσικές ομάδες κρούσης είχαν πέσει με αλεξίπτωτο στο Κίεβο για να σκοτώσουν ή να συλλάβουν αυτόν και την οικογένειά του.
Σύμφωνα με το ρεπορτάζ του Time, ενώ οι ουκρανικές δυνάμεις απέκρουαν τις ρωσικές επιθέσεις ενώ οι σωματοφύλακες του προέδρου προσπάθησαν να φράξουν το προεδρικό γραφείο στην οδό Μπάνκοβα. Η οικογένειά του μεταφέρθηκε με ασφάλεια σε άλλη περιοχή.
Απέρριψε τις προτάσεις να φύγει από τη χώρα
Με την ανταλλαγή πυρών να συνεχίζεται και το βράδυ της 25ης Φεβρουαρίου κοντά στο προεδρικό γραφείο, οι σωματοφύλακες του Ζελένσκι λέγεται ότι έσβησαν τα φώτα, έφεραν αλεξίσφαιρα γιλέκα και παρέδωσαν στον πρόεδρο και άλλους υψηλόβαθμους πολιτικούς, όπλα.
Την επόμενη μέρα ο Ζελένσκι απέρριψε τόσο την προσφορά των ΗΠΑ να διαφύγει στην Πολωνία όσο και την πιθανότητα να μεταφερθεί σε καταφύγιο έξω από το Κίεβο. Το επόμενο βράδυ τράβηξε το βίντεο με τους στενότερους συμβούλους του μπροστά από το προεδρικό γραφείο.
«Ξέρεις ότι σε βλέπουν. Είσαι ένα σύμβολο. Πρέπει να δράσεις όπως πρέπει να δρα ένας αρχηγός κράτους», είπε ο Ζελένσκι στον δημοσιοφράφο.
Ακολούθησαν τουλάχιστον άλλες δύο -αποτυχημένες- απόπειρες δολοφονίας από τότε.
Κινδύνεψε για ένα πιάτο μπορς
Ακόμη μια αποκάλυψη που κάνει το Time είναι πως ο Ουκρανός πρόεδρος έθεσε σε κίνδυνο τη ζωή του για ένα πιάτο μπορς (η παραδοσιακή ουκρανική κόκκινη σούπα), αψηφώντας τον κίνδυνο να πυροβοληθεί από Ρώσους ελεύθερος σκοπευτές.
Ενώ ο ρωσικός στρατός προσπαθούσε να καταλάβει το Κίεβο, ο Ζελένσκι μια μέρα αποφάσισε να ταξιδέψει σε ένα σημείο ελέγχου στα περίχωρα της πόλης.
Εκεί, συνάντησε έναν άνδρα που έφερε φρέσκια μπορς στα ουκρανικά στρατεύματα. Ο Ζελένσκι έφαγε ένα μπολ σούπας με ψωμί ενώ βρισκόταν σε εμβέλεια πυρών από Ρώσους ελεύθερους σκοπευτές.
Ο Ζελένσκι είπε στο περιοδικό ότι ο μάγειρας που τους πήγε τη σούπα του μίλησε για το μίσος των Ρώσων, ενώ συζήτησαν και για την κατάρρευση της Σοβιετικής Ένωσης.
Την βόλτα αυτή που έκανε δεν την ήξεραν ούτε γνωστοί σύμβουλοί του, οι οποίοι θα προσπαθούσαν να τον αποτρέψουν να βγει έξω.
Παράλληλα, σύμβουλος του είπε στο αμερικανικό περιοδικό ότι τις περισσότερες ομιλίες τις γράφει ο ίδιος και ότι εργάζεται σε μία αίθουσα με σακιά άμμου να κλείνουν τα παράθυρα και τα φώτα σβηστά.
«Έχω γεράσει, δεν μετανιώνω που έγινα πρόεδρος»
Όπως περιγράφει στη συνέχεια ο δημοσιογράφος, μετά από δύο μήνες πολέμου ο Ζελένσκι έχει αλλάξει.
Στο πρόσωπό του υπάρχουν σημάδια κούρασης ενώ δεν αναζητά τους συμβούλους του κάθε φορά που έχει να απαντήσει σε κάποια ερώτηση.
«Έχω μεγαλώσει», παραδέχτηκε. «Έχω γεράσει από όλη αυτή τη σοφία που ποτέ δεν ήθελα. Είναι η σοφία που συνδέεται με τον αριθμό των ανθρώπων που έχουν πεθάνει και τα βασανιστήρια που διέπραξαν οι Ρώσοι στρατιώτες», πρόσθεσε. «Για να είμαι ειλικρινής, ποτέ δεν είχα στόχο να αποκτήσω τέτοια γνώση».
Όπως λέει ο πρώην ηθοποιός, δεν μετάνιωσε ποτέ για την επιλογή του να θέσει υποψηφιότητα στις εκλογές και να γίνει πρόεδρος.
«Ούτε για ένα δευτερόλεπτο δεν το μετάνιωσα», είπε και κατέληξε λέγοντας πως δεν ξέρει πώς θα τελειώσει ο πόλεμος ή τι θα γράψει για αυτόν η ιστορία αλλά αυτό που ξέρει είναι πως η Ουκρανία χρειάζεται έναν πρόεδρο εν καιρώ πολέμου.
Και αυτός είναι ο ρόλος που σκοπεύει να παίξει.