Γαλλικές εκλογές: Το κατόρθωμα Μακρόν και τα τέσσερα «στοιχήματα» της επόμενης ημέρας

Σημείωσε, όμως, και ένα σημαντικό κατόρθωμα που λίγοι του αναγνωρίζουν -και ιδιαίτερα ο γαλλικός Τύπος, που μιλάει για «επανεκλογή χωρίς περίοδο χάριτος» και «μία νίκη με χίλιες προκλήσεις.

Δεν είναι μόνο το γεγονός ότι είναι ο πρώτος Γάλλος πρόεδρος που επανεξελέγη την τελευταία 20ετία αλλά έχει ιδιαίτερη σημασία και πώς έγινε αυτό.

Δεν αμφισβητεί κανείς πως Γάλλοι πρόεδροι έχουν καταφέρει και στο παρελθόν να κρατήσουν τα «κλειδιά» των Ηλυσίων Πεδίων και για μια δεύτερη θητεία.

Ωστόσο, και ο Φρανσουά Μιτεράν το 1988 αλλά και ο Ζακ Σιράκ το 2002 είχαν επί της ουσίας χάσει την εξουσία στις βουλευτικές εκλογές όταν κέρδισαν και πάλι την ψήφο του λαού.

Παρότι κανείς δεν μπορούσε να τους αφαιρέσει την προεδρία, ήταν πολιτικά εγκλωβισμένοι -κάτι που τελικά τους ευνόησε.

Ακόμη και η νίκη του Σαρλ ντε Γκωλ το 1965 δεν… πολυμετράει, καθώς δεν είχε εκλεγεί απευθείας από το λαό.

Όπως εξηγεί το BBC, λοιπόν, θα μπορούσε κάποιος να ισχυριστεί πως ο Εμανουέλ Μακρόν είναι στην πραγματικότητα ο πρώτος Γάλλος πρόεδρος της σύγχρονης εποχής που μετά από μια πενταετία και ενώ ξεδίπλωσε -κομμάτια έστω- της εξωτερικής και εθνικής πολιτικής του, κατάφερε και πάλι να κερδίσει την εμπιστοσύνη των πολιτών.

Και αν αναλογιστεί κάποιος τον τρόπο που αντιμετωπίζουν οι περισσότεροι Γάλλοι τους πολιτικούς και τις κυβερνήσεις -αρχικά ζητωκραυγάζουν για την επιτυχία τους και στη συνέχεια τους γυρίζουν την πλάτη- επρόκειτο για ένα σημαντικό επίτευγμα.

Τα εκλογικά αποτελέσματα δείχνουν ότι παρά τις δυνατές φωνές των αντιπολιτευόμενων, υπάρχουν εκατομμύρια Γάλλοι που πιστεύουν ότι ο Εμανουέλ Μακρόν δεν τα πήγε και άσχημα τα περασμένα χρόνια.

Αρκετοί είναι αυτοί που εμφανίζονται ικανοποιημένοι που η ανεργία δεν αποτελεί πλέον πολιτικό θέμα -εν μέρει λόγω των μεταρρυθμίσεων του Μακρόν- ενώ πολύς κόσμος φαίνεται πως αντιμετώπισε αποτελεσματικά την πανδημία του κορωνοϊού.

Ενδεχομένως, μάλιστα, να υπάρχουν και πολλοί που αναγνωρίζουν ότι ήταν αναπόφευκτο να αλλάξουν τα όρια συνταξιοδότησης…

Άλλοι μπορεί να ικανοποιήθηκαν από το γεγονός ότι τα «ηνία» της χώρας κρατάει ένας άνθρωπος που είχε το «ανάστημα» να μιλήσει απευθείας με τον Ρώσο πρόεδρο Βλαντιμίρ Πούτιν, ακόμη και αν η παρέμβασή του δεν απέδωσε καρπούς.

Ίσως να σκέφτονται ότι υπό την ηγεσία του Μακρόν, η Γαλλία να μπορεί να αναλάβει και πάλι ηγετικό ρόλο στην Ευρώπη -ιδιαίτερα σήμερα που το όραμά του για μεγαλύτερη στρατιωτική και οικονομική αυτονομία εντός της Ευρωπαϊκής Ένωσης μοιάζει πιο επίκαιρο από ποτέ.

«Αυτοί οι άνθρωποι μπορεί να μην συμπαθούν πολύ τον Εμανουέλ Μακρόν -είναι πολύ διαφορετικός- έχουν, όμως, αρχίσει να τον σέβονται» γράφει το βρετανικό κρατικό δίκτυο.

Υπάρχει, όμως, και ένα μεγάλο «αγκάθι» στη μεθοδολογία Μακρόν.

Πριν από πέντε χρόνια, ο Γάλλος πρόεδρος έβαλε ένα πανέξυπνο στοίχημα, που του επέτρεψε να συνθλίψει τα παραδοσιακά κόμματα της Γαλλίας και να ανέβει στο ανώτατο γαλλικό αξίωμα.

Ο Εμανουέλ Μακρόν τοποθέτησε εαυτόν στο κέντρο, «γκρέμισε» τους συντηρητικούς και τους σοσιαλιστές της Γαλλίας και χρησιμοποιώντας τις τεράστιες εξουσίες που του έδωσε η 5η Γαλλική Δημοκρατία εγκαθίδρυσε ένα προσωποποιημένο και συγκεντρωτικό σύστημα διακυβέρνησης.

Η αντιπολίτευση εξωθήθηκε στα δύο άκρα του πολιτικού φάσματος, με τον Μακρόν να πιστεύει ότι από εκεί δεν θα μπορούσαν να τον απειλήσουν.

Μέχρι στιγμής, το «στοίχημα» αυτό του έχει βγει.

Αν όμως η τελευταία εκλογική αναμέτρηση έδειξε κάτι, αυτό είναι πως όλο και περισσότεροι Γάλλοι ποντάρουν στα άκρα. Και αυτό γιατί δεν υπάρχει κάποια άλλη σημαντική πολιτική δύναμη πλέον, πλην του ίδιου του Μακρόν.

Ένα από τα προβλήματα που θα αντιμετωπίσει σύντομα είναι οι… εκδικητικές τάσεις των εκατομμυρίων ψηφοφόρων της ακροαριστεράς και του Ζαν Λυκ Μελανσόν, που τώρα ελπίζουν ότι θα καταφέρουν να πάρουν το αίμα τους πίσω στις βουλευτικές εκλογές του Ιουνίου.

Και αν δεν αποδώσει καρπούς ούτε αυτή η προσπάθειά τους, τότε δεν αποκλείεται να βγουν στους δρόμους τον Σεπτέμβριο για να διαμαρτυρηθούν για τις όποιες μεταρρυθμίσεις του Μακρόν.

«Είναι αδιαμφισβήτητο ότι ο Εμανουέλ Μακρόν θα ξεκινήσει τη δεύτερη θητεία του υποσχόμενος ένα νέο είδος κυβέρνησης. Θα ακούει περισσότερο… Γνωρίζει ότι υπάρχουν τραύματα που πρέπει να επουλωθούν. Το πρόβλημα είναι πως έχει ξανακάνει τέτοιες δηλώσεις και ορισμένοι απλά δεν τον πιστεύουν…» γράφει το BBC.

Τα τέσσερα μεγάλα «στοιχήματα»

Η επιδιόρθωση της σχέσης του με τους ψηφοφόρους αποτελεί, άλλωστε, και ένα από τα τέσσερα μεγάλα «στοιχήματα» του Γάλλου προέδρου για το επόμενο διάστημα.

Σε περίπτωση δηλαδή που θέλει να αποφύγει μια ακόμη πιο… τραυματική εκλογική διαδικασία το 2027, ο Μακρόν θα πρέπει όντως να κάνει μεγάλη προσπάθεια να ξανακερδίσει την εμπιστοσύνη του κόσμου αλλά και να προσελκύσει όλους εκείνους που τον στήριξαν μόνο και μόνο γιατί δεν ήθελαν να δουν την Μαρίν Λεπέν στην εξουσία.

Θα πρέπει, όπως άλλωστε υποσχέθηκε, «να ακούει και να δέχεται περισσότερες συμβουλές».

Στην κορυφή της… ατζέντας του, όμως, είναι οι βουλευτικές εκλογές του Ιουνίου, όταν ο Μακρόν θα χρειαστεί να υπερασπιστεί την κοινοβουλευτική πλειοψηφία που χρειάζεται για να προωθήσει το πρόγραμμά του.

Τα αποτελέσματα τοποθετούν τον πρόεδρο σε μια σχετικά ισχυρή θέση, αν και πιθανότατα θα χρειαστεί να σχηματίσει συμμαχίες με άλλα κόμματα.

Η επόμενη μεγάλη «μάχη» θα δοθεί στις 19 Ιουνίου, όταν ο αρχηγός του κράτους θα επιζητήσει την πλειοψηφία στην Εθνοσυνέλευση για να ξεκινήσει τις μεταρρυθμίσεις που υποσχέθηκε.

Στις 27 Απριλίου το Συνταγματικό Συμβούλιο θα ανακοινώσει τα επίσημα αποτελέσματα και θα ανακοινώσει το όνομα του νέου προέδρου.

Σύμφωνα με το άρθρο 58 του Συντάγματος, είναι στην πραγματικότητα ο θεσμός της rue de Montpensier που είναι υπεύθυνος για τη διασφάλιση της κανονικότητας των εκλογών και την ανακοίνωση των αποτελεσμάτων.

Ο Γάλλος πρόεδρος θα πρέπει, επίσης, να βρει απτές λύσεις για τη βελτίωση των οικονομικών του μέσου Γάλλου.

Παρότι στατιστικά στοιχεία δείχνουν ότι μόνο το 5% των οικονομικά πιο αδύνατων είναι σε χειρότερη μοίρα απ’ ότι ήταν πριν από πέντε χρόνια, αρκετοί ψηφοφόροι απάντησαν πως το κόστος ζωής έχει αυξηθεί και δυσκολεύονται να τα φέρουν βόλτα.

Ο Γάλλος πρόεδρος έχει υποσχεθεί πως θα διατηρήσει το πλαφόν στις τιμές των καυσίμων και της ενέργειας -ιδιαίτερα αν η κρίση της ενέργειας συνεχιστεί.

Την ίδια ώρα, ο Μακρόν έχει υποσχεθεί πως θα στηρίξει τους ελεύθερους επαγγελματίες και τους χαμηλόμισθους.

Συντάξεις, σχολεία, σύστημα υγείας και έγκλημα

Ο Γάλλος πρόεδρος έχει ξεκαθαρίσει, παράλληλα, ότι οι αντιλαϊκές συνταξιοδοτικές μεταρρυθμίσεις που προσπάθησε να υλοποιήσει στην πρώτη θητεία του -δηλαδή την αύξηση της ηλικίας συνταξιοδότησης στα 65 μέχρι το 2031 για όλους πλην όσων απασχολούνται με χειρωνακτικές εργασίες- θα τεθούν σε ισχύ μέχρι το φθινόπωρο.

Στόχος είναι οι διαβουλεύσεις με συνδικάτα και εργοδότες να ξεκινήσουν πριν από το καλοκαίρι. Όποτε και αν τεθούν σε ισχύ τα εν λόγω μέτρα, ωστόσο, αναμένεται να υπάρξει τεράστιο «κύμα» διαδηλώσεων στη Γαλλία.

Και σαν να μην έφτανε αυτό, ο Εμανουέλ Μακρόν αναμένεται να ξεκινήσει σύντομα τις πρώτες επαφές για το «λίφτινγκ» στην παιδεία, ώστε να δοθεί μεγαλύτερη αυτονομία σε σχολεία και πανεπιστήμια.

Ο Γάλλος πρόεδρος σκοπεύει να ανακοινώσει, επίσης, σε σημαντικές αλλαγές στον τομέα της υγείας ενώ έχει υποσχεθεί πως θα προχωρήσει σε προσλήψεις αστυνομικών, εισαγγελέων και άλλου δικαστικού προσωπικού.

Διεθνείς σχέσεις

Η εξάμηνη προεδρία της Γαλλίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση αναμένεται να ολοκληρωθεί σε δύο μήνες.

Η Γαλλία θέτει ως προτεραιότητες τη διασφάλιση των εξωτερικών συνόρων της Ένωσης, τον έλεγχο της μετανάστευσης, την εμβάθυνση των αμυντικών συνεργασιών και τη δημιουργία ενός ευρωπαϊκού μοντέλου ανάπτυξης που θα βασίζεται στις επενδύσεις στον κλάδο της υψηλής τεχνολογίας.

Σε διεθνές επίπεδο, ο Γάλλος πρόεδρος έχει επίσης να αντιμετωπίσει τον πόλεμο στην Ουκρανία και την κρίσιμη σύνοδο του ΝΑΤΟ τον Ιούνιο.

Μετά την αποχώρηση της Άνγκελα Μέρκελ από την πολιτική σκηνή, ο Εμανουέλ Μακρόν είναι πλέον ο πιο αναγνωρίσιμος Ευρωπαίος ηγέτης.

Ίσως τώρα να είναι η… ευκαιρία του να λάμψει, καθώς πολλάκις έχει δηλώσει πως θέλει να υπερασπιστεί τις δυτικές αξίες και να συνδιαμορφώσει παγκόσμια γεγονότα.