Ουκρανία: «Θρίλερ» στη βιομηχανία Azovstal - Απόγνωση για τους αμάχους της Μαριούπολης
Την επικράτησή του στη μάχη για τη Μαριούπολη σπεύδει να «ανακηρύξει» ο Βλαντιμίρ Πούτιν παρά την αδυναμία κατάληψης της δαιδαλώδους βιομηχανικής ζώνης Azovstal, την οποία και επιλέγει να θέσει υπό σκληρή πολιορκία αντί να εκθέσει τις ρωσικές δυνάμεις σε θανάσιμους κινδύνους στα «έγκατα» της σοβιετικής χαλυβουργίας που καλύπτει έκταση 11 τετραγωνικών χιλιομέτρων. Εκεί, όπου οι ουκρανικές δυνάμεις αρνούνται να παραδώσουν τα όπλα και οι εκατοντάδες άμαχοι, που είχαν αναζητήσει καταφύγιο στη χαλυβουργία, αδυνατούν να διαφύγουν από το ρωσικό κλοιό.
Έως και 120.000 άνθρωποι παραμένουν σήμερα στην πόλη που αριθμούσε 450.000 κατοίκους προ του πολέμου, με τις ουκρανικές αρχές να κατηγορούν τη Ρωσία ότι εμποδίζει την απομάκρυνσή τους. Ένα μικρό κομβόι με λεωφορεία που είχε αναχωρήσει το προηγούμενο 24ωρο έφθασε στη Ζαπορίζια, με το φωτογραφικό φακό διεθνών μέσων να καταγράφει την ανακούφιση όσων «πάτησαν» σε ασφαλές έδαφος.
Όμως, στη Μαριούπολη δεν έφτασαν την Πέμπτη άλλα λεωφορεία, και περισσότεροι από 200 άνθρωποι περιμέναν μάταια όλη την ημέρα να αποχωρήσουν. Το ουκρανικό υπουργείο Εξωτερικών την ίδια στιγμή απηύθυνε αγωνιώδη έκκληση για την εγκαθίδρυση ανθρωπιστικού διαδρόμου για την απομάκρυνση των αμάχων της Azovstal.
«Νίκη» χωρίς την Azovstal κηρύσσει ο Πούτιν - Πολιορκία έναντι εφόδου
Στις αχανείς εκτάσεις της Azvostal γράφεται ο επίλογος της μακράς πολιορκίας της Μαριούπολης, με αβέβαιη κατάληξη για τις εναπομείνασες ουκρανικές δυνάμεις και τον άμαχο πληθυσμό που είχε αναζητήσει στις σήραγγες της βιομηχανίας ασφαλές καταφύγιο από τους αδιάκοπους ρωσικούς βομβαρδισμούς.
Ο τελευταίος ουκρανικός θύλακας «κρατά» και η Ρωσία το αναγνωρίζει· εντούτοις το Κρεμλίνο έσπευσε να ανακηρύξει την «απελευθέρωση» της Μαριούπολης σε ζωντανή τηλεοπτική μετάδοση την Πέμπτη, με τον Ρώσο υπουργό Άμυνας, Σεργκέι Σοϊγκού, να παραδίδει σχετική αναφορά στον Βλαντιμίρ Πούτιν και τον τελευταίο να μιλά περί επιτυχούς κατάληξης.
Ήταν μία συνάντηση, κατά τα φαινόμενα ενορχηστρωμένη, ακριβώς για να συνδυαστεί η «επιτυχία» με την υπαναχώρηση από τα σχέδια εφόδου στην Azovstal.
Μία απόπειρα ανακήρυξης «νίκης» στη Μαριούπολη δίχως στρατιωτική έφοδο στην αχανή έκταση της χαλυβουργίας που καλύπτει 11 τετραγωνικά χιλιόμετρα, και περιλαμβάνει ένα δίκτυο υπόγειων τούνελ μήκους 24 χιλιομέτρων, το οποίο και έχει επιτρέψει το περασμένο διάστημα στους Ουκρανούς μαχητές να κινούνται ελεύθερα προς απόκρουση ρωσικών επιθέσεων.
«Η χαλυβουργία καλύπτει μία τεράστια περιοχή, και οι Ουκρανοί μπορούν να κινούνται μέσω των τούνελ για να αλλάζουν γρήγορα τοποθεσία. Η έφοδος στην Azovstal είναι εξαιρετικά δύσκολη και οι Ρώσοι θα διακινδύνευαν να χάσουν πολλά στρατεύματα. Είναι μία πόλη μέσα σε μία πόλη, και οι μάχες εκεί θα μπορούσαν να διαρκέσουν μήνες» λέει ο Ουκρανός στρατιωτικής αναλυτής Όλεχ Ζβάντοφ.
Κατ' ουσίαν το ίδιο αναγνώρισε και ο Βλαντιμίρ Πούτιν, χαρακτηρίζοντας «μη πρακτικό» το σχέδιο εφόδου στη χαλυβουργία και δίνοντας εντολή για πολιορκία της σε βαθμό «που να μην μπορεί να περάσει μύγα» -με ό,τι αυτό συνεπάγεται για την τύχη των εγκλωβισμένων αμάχων.
«Aυτή είναι μία περίπτωση κατά την οποία πρέπει να σκεφτούμε τη ζωή και την υγεία των στρατιωτών και αξιωματικών μας. Δεν υπάρχει λόγος να μπούμε σε αυτές τις κατακόμβες και να συρθούμε κάτω από τη γη μέσα σε αυτές τις βιομηχανικές εγκαταστάσεις» δήλωσε ο Ρώσος πρόεδρος.
Επί ημέρες Ρώσοι αξιωματούχοι, αλλά και ο διαβόητος Τσετσένος πολέμαρχος Ραμζάν Καντίροφ, δήλωναν ότι είναι ζήτημα χρόνου η έφοδος στη χαλυβουργία για να «καθαρίσουν» τον τελευταίο θύλακα αντίστασης.
Τα τούνελ και τα πυρηνικά καταφύγια στην τεράστια χαλυβουργία Azovstal, προσφέρουν κάλυψη στις ουκρανικές δυνάμεις -πεζοναύτες, πολλά μέλη του ακροδεξιού τάγματος Azov, καθώς και περίπου 400 ξένοι εθελοντές, περιλαμβανομένων Ευρωπαίων και Καναδών, καθ' όσα αναφέρει η Ρωσία.
Η μάχη στον τελευταίο θύλακα ουκρανικής αντίστασης στη Μαριούπολη θα μπορούσε να κρατήσει επί μακρόν. Ο στρατιωτικός αναλυτής Τζάστιν Κραμπ της εταιρείας συμβούλων ασφαλείας Sibylline έχει εκτιμήσει πως οι ουκρανικές δυνάμεις μπορούν να αντέξουν για αρκετά μεγάλο χρονικό διάστημα με τακτικές ανταρτοπόλεμου και χρησιμοποιώντας τις υπόγειες σήραγγες και τα τούνελ.
«Υποθέτω ότι εάν δεν τους εξολοθρεύσουν θα βρίσκονται εκεί για πολύ καιρό. Οι στρατιώτες εκεί δεν θέλουν να αιχμαλωτιστούν, και δεν θεωρώ ότι θα παραδοθούν. Και η Ρωσία δεν θέλει να μπει εκεί και να 'καθαρίσει' μέτρο προς μέτρο, υπόγεια, αυτό είναι φρικτό» αναφέρει.
Ο Βλαντιμίρ Πούτιν επιζητά τώρα την παράδοση των Ουκρανών στην Azovstal αφότου θα έχουν εξαντληθεί τα πυρομαχικά ή τα τρόφιμα, και ενώ η βιομηχανική ζώνη θα τελεί υπό συνεχή βομβαρδισμό. Οι μαχητές που βρίσκονται οχυρωμένοι στο εργοστάσιο, κατά προσέγγιση 2.000, έχουν διαμηνύσει ότι θα πολεμήσουν μέχρι εσχάτων απορρίπτοντας μέχρι στιγμής τα ρωσικά τελεσίγραφα να καταθέσουν τα όπλα.
«Η Ρωσία αποφάσισε να αποκλείσει το χαλυβουργείο διότι δεν μπορεί να το καταλάβει διά της βίας. Οι δυνάμεις μας αντέχουν. Οι Ρώσοι είχαν τεράστιες απώλειες εκεί» δήλωσε ο Ολέξι Αρεστόβιτς, σύμβουλος του Ουκρανού προέδρου, Βολοντίμιρ Ζελένσκι. Ο ίδιος παράλληλα επισήμανε ότι η απόφαση Πούτιν εξηγείται και από το γεγονός ότι μετακινήθηκαν ορισμένες ρωσικές δυνάμεις από τη Μαριούπολη προς τα βόρεια προς ενίσχυση των δυνάμεων που μάχονται για τον πλήρη έλεγχο των περιφερειών του Ντονέτσκ και του Λουχάνσκ.
Η «πτώση» της Μαριούπολης αποτελεί τεράστιας στρατηγικής, όσο και συμβολικής σημασίας, «τρόπαιο» που επιδιώκει να επιδείξει ο Βλαντιμίρ Πούτιν μετά την υπαναχώρηση από το Κίεβο. Η πρώτη μεγάλη «νίκη» σε σχεδόν δύο μήνες πόλεμου, και ενόσω οι πολεμικές μηχανές του έχουν εξαπολύσει τη χερσαία επίθεση με στόχο την κατάληψη του συνόλου του Ντονμπάς.
Η πλήρης κατάληψη του μεγαλύτερου λιμανιού της Αζοφικής θα επιτρέψει τη δημιουργία χερσαίας «γέφυρας» για τη σύνδεση των αυτοανακηρυχθεισών «λαϊκών δημοκρατιών» του Ντονέτσκ και του Λουχάνσκ με την χερσόνησο της Κριμαίας, την οποία η Ρωσία προσάρτησε το 2014 για να ακολουθήσει η οκταετής σύγκρουση του ουκρανικού στρατού με τους φιλορώσους αυτονομιστές στο Ντονμπάς.
Φόβοι για τους αμάχους - Στο «φως» ομαδικός τάφος κοντά στη Μαριούπολη
Σε συνέχεια των δηλώσεων του Σεργκέι Σοϊγκού περί «απελεύθερωσης» της Μαριούπολης, ο Ουκρανός πρόεδρος, Βολοντίμιρ Ζελένσκι, αναγνώρισε ότι οι ρωσικές δυνάμεις ελέγχουν το μεγαλύτερο τμήμα της Μαριούπολης, ωστόσο ο θύλακας αντίστασης της Azvostal παραμένει «ζωντανός».
Ο ίδιος υποστήριξε ότι η Ρωσία εμποδίζει τη διαφυγή 120.000 αμάχων από τη Μαριούπολη, η οποία κατ' ουσίαν έχει πάψει πλέον να υπάρχει έπειτα από επτά εβδομάδες ανηλεών βομβαρδισμών. Ως προς τους αμάχους στην Azovstal, κατά τον Ζελένσκι στις υπόγειες σήραγγες της χαλυβουργίας ενδέχεται να κρύβονται έως και 1.000 πολίτες, «κυρίως γυναίκες, παιδιά και ηλικιωμένοι».
Σύμφωνα με τις δημοτικές αρχές, η Μαριούπολη μετρά περισσότερους από 21.000 νεκρούς από την έναρξη της ρωσικής εισβολής την 24η Φεβρουαρίου.
Η αποκάλυψη δε ομαδικού τάφου κοντά στη μαρτυρική πόλη συνοδεύτηκε από καταγγελίες του δημάρχου Βαντίμ Μποϊτσένκο ότι οι ρωσικές δυνάμεις έκρυβαν τα «βάρβαρα εγκλήματα πολέμου» που διέπρατταν μαζεύοντας σορούς αμάχων από τους δρόμους της Μαριούπολης και μεταφέροντάς τες στο γειτονικό χωριό Μανχούς, όπου τις έθαβαν μαζικά.
Δορυφορικές εικόνες που έδωσε στη δημοσιότητα η Maxar Technologies δείχνουν έναν μαζικό τάφο που έχει επεκταθεί τις τελευταίες εβδομάδες. Η αμερικανική εταιρεία αναφέρει πως η επανεξέταση φωτογραφιών από τα μέσα Μαρτίου έως τα μέσα Απριλίου καταδεικνύει ότι η επέκταση ξεκίνησε μεταξύ της 23ης-26ης Μαρτίου. Ο χώρος βρίσκεται δίπλα σε ένα υπάρχον νεκροταφείο στο χωριό Μανχούς, σε απόσταση 20 χιλιομέτρων δυτικά της Μαριούπολης, σύμφωνα με τη Maxar.
Κατά την εκτίμηση της τοπικής δημοτικής αρχής, τρεις έως εννέα χιλιάδες άμαχοι ενδέχεται να έχουν θαφτεί εκεί.
«Στο χωριό Μανχούς, οι εισβολείς μπορεί να έχουν θάψει από 3.000 έως 9.000 κατοίκους της Μαριούπολης. Σε αυτό συνηγορεί η σύγκριση με δορυφορικές φωτογραφίες ενός ομαδικού τάφου στην Μπούτσα, όπου βρέθηκαν 70 σοροί. Σε φωτογραφίες της 9ης Απριλίου από την [αμερικανική ιδιωτική εταιρεία] Maxar, ο χώρος της ομαδικής ταφής στο Μανχούς είναι 20 φορές μεγαλύτερος. Οι κατακτητές έσκαβαν διαρκώς και έθαβαν πτώματα τις επόμενες ημέρες. Οι πηγές μας αναφέρουν ότι σε τέτοιους τάφους οι σοροί κείτονται σε διαφορετικά επίπεδα [στρώματα]», αναφέρει το δημοτικό συμβούλιο της Μαριούπολης στο Telegram.