Πώς δικαιώθηκε ο μακελάρης της Νορβηγίας
Η απομόνωση του Μπρέιβικ ήταν μία μορφή «απάνθρωπης, ταπεινωτικής μεταχείρισης και τιμωρίας», αποφάνθηκε η δικαστής Έλεν Αντεναίς Σέκουλιτς (Helen Andenaes Sekulic), διατάσσοντας την νορβηγική κυβέρνηση να μειώσει την απομόνωσή του και να πληρώσει τα νομικά του έξοδα.
Η ιδέα της απομόνωσης ενός στυγνού δολοφόνου, σε μία χώρα που αφιερώνει χρόνο και χρήμα για την αποκατάσταση και την επανένταξη των κρατουμένων της στην κοινωνία, αποτελεί παραβίαση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Ακόμα και για τη Νορβηγία,ωστόσο, η εν λόγω απόφαση του δικαστηρίου είναι προκλητική.
Σύμφωνα, όμως, με το σχετικό δημοσίευμα των New York Times, η απόφαση είχε νομική και ηθική βάση. Στην πραγματικότητα ο Μπρέιβικ οδήγησε στα άκρα την έννοια των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και της ισχύος του νόμου. Η δικαστής κλήθηκε να δώσει απάντηση στο ερώτημα: κάποιος που θεωρεί εαυτόν υπεράνω του νόμου και της υπόλοιπης ανθρωπότητας και πυροβολεί αβοήθητους εφήβους, τον έναν μετά τον άλλο, πρέπει να κριθεί με βάση τα δικαιώματα των ανθρώπων που ο ίδιος αρνήθηκε;
Η απάντηση πρέπει να είναι ναι, ακόμη και στην περίπτωση του Μπρέιβικ και αυτό γιατί τα δικαιώματα δεν διανέμονται ανάλογα με την συμπεριφορά και το ηθικό κύρος, αλλά πρέπει να είναι παγκόσμια και να ισχύουν για όλους.
Εξτρεμιστές όπως ο Μπρέιβικ, οι δολοφόνοι του Ισλαμικού Κράτους ή ακόμη και οι Ναζί σε άλλες εποχές, προσβάλλουν την θεμελιώδη έννοια των ανθρωπισμού μέσω των θυμάτων τους, στο όνομα κάποιας ολέθριας ιδεολογίας.
Υπενθυμίζεται ότι την περασμένη εβδομάδα, νορβηγικό δικαστήριο αποφάνθηκε ότι η νορβηγική κυβέρνηση παραβίασε ανθρώπινα δικαιώματα του Άντερς Μπέρινγκ Μπρέιβικ, εκθέτοντάς τον σε απάνθρωπη, εξευτελιστική μεταχείριση ή τιμωρία κατά την έκτιση της ποινής κάθειρξης που του έχει επιβληθεί.
Ο Μπρέιβικ, ο οποίος σκότωσε 77 ανθρώπους σε δύο επιθέσεις που πραγματοποίησε το 2011 και οι οποίες ήταν οι χειρότερες πράξεις βίας που έχουν σημειωθεί στη Νορβηγία από τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο, προσέφυγε τον Μάρτιο στο δικαστήριο εναντίον των νορβηγικών αρχών, κατηγορώντας τις ότι παραβιάζουν την Ευρωπαϊκή Σύμβαση των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου, επειδή τον κρατούν απομονωμένο από τους άλλους φυλακισμένους.
Στην ετυμηγορία του δικαστηρίου αναφέρθηκε ότι το νορβηγικό κράτος παραβίασε το Άρθρο 3 της σύμβασης περί απαγόρευσης των βασανιστήριων.